πίσος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
[ῐ], ὁ, pease, Pisum sativum, Ar.Fr.22, Eup.301, Thphr. HP8.1.4, Phan.Hist.31, PTeb.9.11 (ii B. C.), etc.:—also πίσον [ῐ], τό, Alex.327. [On the accent v. Hdn.Gr.1.205; πισός freq. in codd.]
German (Pape)
[Seite 619] od. πισός, ὁ, auch πίσσος u. πίσον, eine Hülsenfrucht, wahrscheinlich eine Art Erbsen, lat. pisum; Ar. frg. 218; Ath. IX, 406; Theophr.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
pois (légume).
Étymologie: cf. lat. pisum.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πίσος -ου, ὁ ook πισός erwt.
Russian (Dvoretsky)
πίσος: и πῐσός ὁ предполож. горох Arph.
Greek (Liddell-Scott)
πίσος: [ῐ], ὁ, εἶδος ὀσπρίου, πιθ. τὸ «μπιζέλι», Λατ. pisum, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 88, Ἄλεξις ἐν Ἀδήλ. 25, πρβλ. Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 8. 1, 4, Ἀθήν. 406C, κτλ.˙ ― ὡσαύτως πίσον, τό, Ἄλεξις ἐν Ἀδήλ. 63˙ ὑποκορ. πισάριον, τό, Βασίλ.
Greek Monolingual
(I)
και πισός, ὁ, Α
το φυτό πίσο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Δάνεια λ. (πρβλ. λατ. pisum].
(II)
-ίσεος, τὸ, Α
(επικ. τ.) (μόνο στον πληθ.) τὰ πίσεα
κάθυγροι τόποι, τόποι ελώδεις και κατάφυτοι, λιβάδια («αἵ τ' ἄλσεα καλά νέμονται... καὶ πίσεα ποιήεντα», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Κατά μία άποψη, η λ. πῖσος (< πιδ-σ-ος) συνδέεται με τα πίδαξ, πιδύω (πρβλ. μύσος: μύδος). Έχει προταθεί επίσης η σύνδεση της με το ρ. πίνω και το τοπωνύμιο Πίσα (πιθ. < πισFα) με βάση το ερμήνευμα του Στεφ. Βυζαντίου: «Πῖσα
πόλις καὶ κρήνη τῆς Ὀλυμπίας»].
Greek Monotonic
πίσος: [ῐ], ὁ, μπιζέλι, Λατ. pisum, σε Αριστοφ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: pea, Pisum arvense (com., Thphr.).
Other forms: Also -ον n.
Derivatives: πίσινος made out of peas (Ar.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: LW [loanword] from unknown source (Thrakophryg. after Boisacq MSL 17, 58). Identical, prob. as loan, Lat. pisum; cf. W.-Hofmann s. v. -- Furnée 260 n. 48 connects πῖδαξ spring, and considers it Pre-Greek.
Middle Liddell
πῐ́σος, ὁ,
the pea, Lat. pisum, Ar.
Frisk Etymology German
πίσος: {písos}
Forms: auch -ον n.
Grammar: m.,
Meaning: Erbse (Kom., Thphr. u.a.)
Derivative: mit πίσινος aus Erbsen gemacht (Ar. u.a.).
Etymology: LW aus unbekannter Quelle (thrakophryg. nach Boisacq MSL 17, 58). Damit identisch, wohl als Entlehnung, lat. pisum; vgl. W.-Hofmann s. v.
Page 2,543
