ἀλόη
Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλος → Life is not worth living if you do not have at least one friend.
English (LSJ)
ἡ, A bitter aloes, Aloe vera, Dsc.3.22, Plu.2.141f, etc. 2 = ἀγάλλοχον, LXX Ca.4.15 (in Heb. form ἀλώθ), Ev.Jo.19.39. 3 ἀ. γαλλική, = γεντιανή, Ps.-Dsc.3.3. 4 ἀ. ἡπατῖτις, hepatic aloes, Aloe Perryi, Gp.6.6.2.
German (Pape)
[Seite 108] ἡ, die Aloe, Diosc.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
aloès, plante.
Étymologie: -.
Russian (Dvoretsky)
ἀλόη: ἡ бот. алоэ, столетник Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἀλόη: ἡ, = ἡ ἀλόη, Διοσκ. 3. 25, Πλούτ., ὁ ἀλόας, ὁ ὀπὸς τῆς ἀλόης, Φιλοπ. ἐν Ἀριστ. π. Ζ. μορ. 389. Hayd.
English (Strong)
of foreign origin (compare ἀκάνθινος); aloes (the gum): aloes.
English (Thayer)
(on the accent see Chandler § 149), (ης, ἡ, (commonly ξυλαλόν, ἀγάλλοχον), Plutarch, "the aloe, aloes: Herodotus, the Egyptians did), Hebrew אֲהָלִים and אֲהָלות (see Muhlau and Volck under the words), Alluwe; Linn.: Excoecaria Agallochum. Cf. Winer s RWB under the word Aloe (Low § 235; BB. DD.).
Greek Monolingual
η (Α ἀλόη) (νεοελλ. και αλοή και αλουή)
ονομασία διαφόρων φυτών, με θεραπευτικές ιδιότητες, από τα οποία γνωστότερη είναι η αλόη τών φαρμακείων
νεοελλ.
πικρή γεύση, φαρμάκι.
[ΕΤΥΜΟΛ. Λ. άγνωστης ετυμολ. πιθανώς ανατολικής προελεύσεως.
ΠΑΡ. μσν. ἀλοηδάριον
νεοελλ.
αλοΐνες, αλοΐτης].
Frisk Etymological English
Grammatical information: f.
Meaning: bitter aloe, Aloe vera (Dsc.).
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin]
Etymology: As for ἀγάλοχον (q.v.) one supposes an orientalal loanword; Lewy Fremdw. 36.
Frisk Etymology German
ἀλόη: {alóē}
Grammar: f.
Meaning: Aloe (Dsk., Plu. u. a.).
Etymology: Wie ἀγάλοχον (s. d.) orientalisches LW aus unbekannter Quelle. Vgl. außer der dort genannten Lit. auch Lewy Fremdw. 36.
Page 1,77
Chinese
原文音譯：¢lÒh 阿羅誒
詞類次數：名詞（1）
原文字根：沉香 木
字義溯源：沉香；參閱希伯來文（אָהָל / אֲהָלֹות / אֲהָלִים）=沉香木）
出現次數：總共（1）；約（1）
譯字彙編：
1） 沉香的（1） 約19:39
Spanish (DGE)
-ης, ἡ • Grafía: hebr. ἀλωθ LXX Ca.4.14 (var.), Ῥωμαῖοι ἀλόαμ, παρὰ βαρβάροις ἀλοέ Ps.Dsc.3.22, v. ἀλόας
bot.
I áloe oloroso, Aquilaria agallocha o Aquilaria malaccensis Roxb. empleado como aroma
• mezclado c. mirra y especias σμύρνα ἀλωθ μετὰ πάντων πρώτων μύρων LXX l.c., οἶνον ... ἀλόαις χρωτίζοντες ἢ κινναμώμοις Plu.2.693c, cf. PMag.7.435, PLeid.2.10.12, 36
• empleado en el embalsamiento μίγμα σμύρνης καὶ ἀλόης Eu.Io.19.39.
II 1 áloe amargo, zabila, Aloe vulgaris Lamk., usado en farmacia y veterinaria μὴ ... πικρὸν ὥσπερ ἀ. μηδὲ φαρμακῶδες Plu.2.141f, cf. Dsc.3.22, Plin.HN 27.14, Gal.11.821
• ἀ. ἡπατῖτις áloe hepático, Aloe Penyi Bak. Gp.6.6.2.
2 extracto cristalizado de áloe, áloes, acíbar usado como purgante, Plin.HN 14.68, Scrib.Larg.21.
3 fig. amargura Iuu.6.181.
III ἀ. γαλλική genciana, Gentiana Sp., Ps.Dsc.3.3.
IV metallica, bitumen o asfalto de Judea, procedente del Mar Muerto, Plin.HN 27.14.
• Etimología: Prob. prést. de una lengua oriental desc.
