ἀφρονέω
ἅπανθ' ὁ μακρὸς κἀναρίθμητος χρόνος φύει τ' ἄδηλα καὶ φανέντα κρύπτεται· κοὐκ ἔστ' ἄελπτον οὐδέν, ἀλλ' ἁλίσκεται χὠ δεινὸς ὅρκος χαἰ περισκελεῖς φρένες. → Long, unmeasurable Time brings to light everything unseen and hides what has been apparent. Nothing is beyond hope; even the fearsome oath and the most stubborn will is overcome. | All things long and countless time brings to birth in darkness and covers after they have been revealed! Nothing is beyond expectation; the dread oath and the unflinching purpose can be overcome.
English (LSJ)
(ἄφρων)
A to be silly, act foolishly, Il.15.104, AP10.66 (Agath.); τὸ ἀφρονεῖν Ceb. 41.
2 trans., make foolish or vain, f.l. in Aq.2 Ki.15.31.
Spanish (DGE)
1 perder la cabeza, obrar insensatamente Ζηνὶ μενεαίνομεν ἀφρονεύοντες Il.15.104, οὐ μὴ ἀφρονήσεθ' ... E.El.383, ἀφρονέων δὲ τέρψιν ... οὐ δεδάηκε τύχης AP 10.66 (Agath.), σὺ δ' ἀφρονέων ἐνὶ θυμῷ Q.S.3.112.
2 medic. delirar ἀφρονέει (cód.) τε καὶ πυρετὸς ἴσχει Hp.Morb.2.54.
German (Pape)
[Seite 415] unvernünftig, thöricht sein, Hom. im partic praes. Il. 15, 104; Hippocr. u. Sp.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. part. prés.
être insensé.
Étymologie: ἄφρων.
Russian (Dvoretsky)
ἀφρονέω: поступать безрассудно, безумствовать Hom., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφρονέω: μέλλ. -ήσω, (ἄφρων) εἶμαι ἄφρων, μωραίνω, Ἰλ. Ο. 104, Ἱππ. 370, Ἀνθ. Π. 10. 66, μόνον κατὰ μετοχ. ἐνεστ. 2) μεταβατ., ματαιῶ, καθιστῶ μάταιον, Ἀκύλας Παλ. Διαθ.
English (Autenrieth)
be foolish, part., Il. 15.104†.
Greek Monotonic
ἀφρονέω: μέλ. -ήσω (ἄφρων), είμαι ανόητος, ενεργώ απερίσκεπτα, μόνο σε μτχ., σε Ομήρ. Ιλ., Ανθ.
