ἀρθρόω
ἀσκεῖν περὶ τὰ νοσήματα δύο, ὠφελεῖν ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
English (LSJ)
(ἄρθρον)
A fasten by a joint:—Pass., to be jointed, κνημὶς περὶ σφυρὸν ἀρθροῦται Hermipp.47.3; σώματα ἠρθρωμένα well-jointed, well-knit, Hp.Aër.20; κνῆμαι ἠρθρωμέναι Arist.Phgn.810a28.
II mostly of words, utter distinctly, γλῶσσα ἀρθροῖ τὴν φωνήν produces articulate sounds, X.Mem. 1.4.12 (but ἀρθρῶσαι γλῶσσαν καὶ νόον nerve the tongue and mind, v.l. in Thgn.760); of persons, render articulate, καί μ' εἰς τοῦτο.. ἤρθρωσαν οἱ θεοὶ ὅπως.. Nic. Dam.p.65 D.
Spanish (DGE)
I tr., en v. act.
1 articular gener., de la lengua τὴν φωνήν X.Mem.1.4.12, abs. ἡ γλῶσσα ἀρθροῖ προσβάλλουσα Hp.Carn.18
•fig. τὸ στόμα ... ἐπὶ πλέον ἤρθρωσας diste mayor articulación a mi lengua Ph.1.476, cf. 1.586
•acompasar τὰ τύμπανα dentro de un conjunto de instrumentos, Hsch.H.Hom.16.2.10.
2 conformar ἡ δ' ἄρκτος ... ἀρθροῖ τὸ γέννημα τῷ στόματι Poll.5.80
•fig. καί μ' εἰς τοῦτο ... ἤρθρωσαν οἱ θεοὶ ὅπως ... Nic.Dam.68.6
•en v. med.-pas. dividirse en miembros ἡ δὲ σὰρξ αὐξομένη ὑπὸ τοῦ πνεύματος ἀρθροῦται Hp.Nat.Puer.17.
II intr., en v. med.
1 articularse κνημὶς δὲ περὶ σφυρὸν ἀρθροῦται Hermipp.48.3, αἱ δὲ πλάται πρὸς τὰ γυῖα ἤρθρωνται Hp.Loc.Hom.6, ἀρθροῦται ἄμεινον καὶ τὰ εἴσω τοῦ σώματος καὶ τὰ ἔξω Hp.Nat.Puer.17
•de una llama que habla τῆς φλογὸς εἰς διάλεκτον ἀρθρουμένης Ph.2.188
•en perf. estar bien dotado de articulaciones de los escitas ἠρθρωμένα τὰ σώματα μᾶλλον Hp.Aër.20, κνήμας ... ἠρθρωμένας Arist.Phgn.810a28
•de la voz ἐν τῷ στόματι ἀρθροῦται Ph.1.624.
2 fig. resultar, tornarse coherente ἠρθρωμένης καὶ λογικῆς διανοίας Ph.1.195, τὸν δὲ κατὰ διάνοιαν λόγον ἀρθρούμενον Ph.1.473, ἀρθρωθήσεται πάντα Ph.2.94
•hacerse evidente Hsch.
German (Pape)
[Seite 350] durch Gelenke verbinden, gliedern; φωνήν, artikulirte Laute hervorbringen, Xen. Mem. 1, 4, 12; anfügen, Hermipp. bei Ath. XV, 688 a.
French (Bailly abrégé)
ἀρθρῶ :
ao. ἤρθρωσα;
Pass. fut. ἀρθρωθήσομαι, part. pf. ἠρθρωμένος;
1 ajuster au moyen d'articulations, emboîter;
2 diviser par articulations, articuler.
Étymologie: ἄρθρον.
Russian (Dvoretsky)
ἀρθρόω: расчленять: ἀ. τὴν φωνήν Xen. издавать членораздельные звуки; τὰ ἠρθρωμένα (sc. ζῷα) Arst. животные с дифференцированными органами.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρθρόω: (ἄρθρον), στερεώνω δι’ ἁρμοῦ: - Παθ., προσαρμόζομαι, θώρακα δ’ ἅπας ἐμπερονᾶται, κνημὶς δὲ περὶ σφυρὸν ἀρθροῦται Ἕρμιππος ἐν «Μοίραις» 2, 3˙ σώματα ἠρθρωμένα, καλῶς συνηρθρωμένα, Ἱππ. π. Ἀέρ. 292. ΙΙ. κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ λέξεων, προφέρω καθαρῶς καὶ διακεκριμένως, γλῶσσα ἀρθροῖ τὴν φωνὴν, παράγει ἐνάρθρους ἤχους (ὡς ὁ Λουκρέτ. 4. 549, [voces] articulat lingua), Ξεν. Ἀπομν. 1. 4, 12˙ ἀλλ’ ἀρθροῦν γλώσσην καὶ νόον, ἐντείνω, ἐνισχύω τὴν γλῶσσαν καὶ τὸν νοῦν, Θέογν. 758.
Greek Monotonic
ἀρθρόω: μέλ. -ώσω (ἄρθρον), προσδένω, στερεώνω με αρμό· λέγεται για λέξεις, ἡ γλῶσσα ἀρθροῖ τὴν φωνήν, η γλώσσα παράγει έναρθρους ήχους, σε Ξεν.· αλλά, ἀρθροῦν γλώσσην καὶ νόον, εντείνω, ενισχύω τη γλώσσα και το νου, σε Θέογν.
Middle Liddell
ἄρθρον
to fasten by a joint:— of words, ἡ γλῶσσα ἀρθροῖ τὴν φωνήν the tongue produces articulate sounds, Xen.; but, ἀρθροῦν γλώσσην καὶ νόον to nerve the tongue and mind, Theogn.
