καλλίβωλος
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
καλλίβωλον, with rich soil, Ἴδας ὄρος E.Or.1382 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 1309] schönschollig, mit fruchtbarem Boden, ἄστυ Eur. Or. 1382; bei Eustath. auch καλλιβῶλαξ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux belles mottes de terre, au sol fertile.
Étymologie: καλός, βῶλος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καλλίβωλος -ον [καλός, βῶλος] met vruchtbare grond.
Russian (Dvoretsky)
καλλίβωλος: (ῐ) с прекрасной почвой, с плодородной землей (ἄστυ Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
καλλίβωλος: -ον, ἔχων καλοὺς βόλους, εὔφορον γῆν, ἄστυ Εὐρ. Ὀρ. 1382.
Greek Monolingual
καλλίβωλος, -ον (Α)
αυτός που έχει πλούσιο έδαφος, ο εύφορος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < καλλ(ι)- + βῶλος «βώλος γης»].
Greek Monotonic
καλλίβωλος: -ον (βῶλον), εύφορος, καρποφόρος, σε Ευρ.
