ἐγκλάω
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
Ep. ἐνικλάω, aor. ἐνέκλασα,
A thwart, frustrate, μοι ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττικεν εἴπω Il.8.408; ἦε τίς ἄτη σωομένους.. ἐνέκλασεν; A.R. 3.307; later lit., break in, σιλφίον ἐγκλάω Hp.Mul.2.133:—Pass., φωνὴ ἐγκεκλασμένη weak voice, Phld.Mus.p.80 K.
II Pass., to be bent, be inclined, Apollod.Poliorc.187.16; of the eyes of swine, Plu.2.671a (s. v.l.); of a diadem, Heraclit.Ep.8.1.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): ép., poét. ἐνικλάω Il.8.408, Call.Fr.75.22
I tr. en v. act.
1 majar σίλφιον Hp.Mul.2.133.
2 doblar en v. pas., fig. φωνὴ ἐγκεκλασμένη voz con modulaciones Phld.Mus.4.14.25 (en paráfrasis a Ar.Nu.979)
•obligar a volver c. dat. ἦέ τις ἄτη σωομένοις μεσσηγὺς ἐνέκλασεν; ¿o es que una Ate a vosotros, en trance de salvaros, os hizo dar la vuelta a medio camino? A.R.3.307.
3 replicar, recriminar αἰεὶ γάρ μοι ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττι κεν εἴπω siempre suele replicarme cuando hablo, Il.l.c.
4 torcer, truncar γάμον Call.l.c.
I intr. en v. med.
1 en v. med. alabearse, doblarse hacia adentro τὰ ὄμματα τῶν ὑῶν ... ἐγκεκλάσθαι Plu.2.671a, μήτε ἀποχωρεῖν μήτε ἐγκλᾶσθαι δυναμέναι de los soportes de una máquina de guerra, Apollod.Poliorc.187.16.
2 inclinarse como signo de sometimiento τὰ παρὰ πάσης τῆς οἰκουμένης διαδήματα ... ἐγκλώμενα Heraclit.Ep.8.
German (Pape)
[Seite 708] (s. κλάω), einbrechen, hemmen, Sp., s. ἐνικλάω.
French (Bailly abrégé)
ἐγκλῶ :
épq. ἐνικλάω;
interrompre, entraver.
Étymologie: ἐν, κλάω.
Russian (Dvoretsky)
ἐγκλάω: эп. ἐνικλάω досл. ломать, перен. уничтожать, разрушать (τι Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐγκλάω: ἴδε ἐνικλάω.
English (Autenrieth)
see ἐνικλάω.
Greek Monolingual
ἐγκλάω και επ. τ. ἐνικλάω (Α)
1. εμποδίζω, ματαιώνω
2. σπάω
3. παθ. κλίνω, γέρνω, χαμηλώνω.
