ἐγκλάω
ὦ θάνατε παιάν, μή μ᾽ ἀτιμάσῃς μολεῖν· μόνος γὰρ εἶ σὺ τῶν ἀνηκέστων κακῶν ἰατρός, ἄλγος δ᾽ οὐδὲν ἅπτεται νεκροῦ. → O death, the healer, reject me not, but come! For thou alone art the mediciner of ills incurable, and no pain layeth hold on the dead.
English (LSJ)
Ep. ἐνικλάω, aor. ἐνέκλασα,
A thwart, frustrate, μοι ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττικεν εἴπω Il.8.408; ἦε τίς ἄτη σωομένους.. ἐνέκλασεν; A.R. 3.307; later lit., break in, σιλφίον ἐγκλάω Hp.Mul.2.133:—Pass., φωνὴ ἐγκεκλασμένη weak voice, Phld.Mus.p.80 K.
II Pass., to be bent, be inclined, Apollod.Poliorc.187.16; of the eyes of swine, Plu.2.671a (s. v.l.); of a diadem, Heraclit.Ep.8.1.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): ép., poét. ἐνικλάω Il.8.408, Call.Fr.75.22
I tr. en v. act.
1 majar σίλφιον Hp.Mul.2.133.
2 doblar en v. pas., fig. φωνὴ ἐγκεκλασμένη voz con modulaciones Phld.Mus.4.14.25 (en paráfrasis a Ar.Nu.979)
•obligar a volver c. dat. ἦέ τις ἄτη σωομένοις μεσσηγὺς ἐνέκλασεν; ¿o es que una Ate a vosotros, en trance de salvaros, os hizo dar la vuelta a medio camino? A.R.3.307.
3 replicar, recriminar αἰεὶ γάρ μοι ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττι κεν εἴπω siempre suele replicarme cuando hablo, Il.l.c.
4 torcer, truncar γάμον Call.l.c.
I intr. en v. med.
1 en v. med. alabearse, doblarse hacia adentro τὰ ὄμματα τῶν ὑῶν ... ἐγκεκλάσθαι Plu.2.671a, μήτε ἀποχωρεῖν μήτε ἐγκλᾶσθαι δυναμέναι de los soportes de una máquina de guerra, Apollod.Poliorc.187.16.
2 inclinarse como signo de sometimiento τὰ παρὰ πάσης τῆς οἰκουμένης διαδήματα ... ἐγκλώμενα Heraclit.Ep.8.
German (Pape)
[Seite 708] (s. κλάω), einbrechen, hemmen, Sp., s. ἐνικλάω.
French (Bailly abrégé)
ἐγκλῶ :
épq. ἐνικλάω;
interrompre, entraver.
Étymologie: ἐν, κλάω.
Russian (Dvoretsky)
ἐγκλάω: эп. ἐνικλάω досл. ломать, перен. уничтожать, разрушать (τι Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐγκλάω: ἴδε ἐνικλάω.
English (Autenrieth)
see ἐνικλάω.
Greek Monolingual
ἐγκλάω και επ. τ. ἐνικλάω (Α)
1. εμποδίζω, ματαιώνω
2. σπάω
3. παθ. κλίνω, γέρνω, χαμηλώνω.
