ζήλωμα

English (LSJ)

-ατος, τό,
A that which is emulated: object of envy or ambition, Phld.Rh.2.27S.: in plural, high fortune, E.IT379; ζ. τυραννικά D.H.7.55.
II in plural also, emulous efforts, rivalries, νέων ζ. Aeschin.1.191, AP7.219 (Pomp. Jun.), cf. D.19.260.
2 emulation, ζήλωμα τῆς τῶν Ῥωμαίων ἀρετῆς App.BC5.113: pl., Lyc. 355, Max.Tyr.7.7.

German (Pape)

[Seite 1139] τό, Eifer, τὰ τῶν νεῶν ζ. προτρέψασθαι ἐπ' ἀρετήν Aesch. 1, 191, wie Pompei. ep. 2 (VII, 219); μοχθηρὰ ζ. Ath. VI, 273 d. – Gegenstand der Bewunderung, Glück, Eur. I. T. 379.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
1 sentiment d'émulation, rivalité avec ; efforts pour rivaliser avec, lutte d'émulation;
2 au plur. τὰ ζηλώματα objet d'envie, haute fortune, grande situation.
Étymologie: ζηλόω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ζήλωμα -ατος, τό [ζηλόω] gedweep, verering, meestal plur.: τὰ τοιαῦτα ζηλώματα Θετταλῶν... τὴν ἡγεμονίαν ἀπωλωλέκει dat soort gedweept had de leidende positie van de Thessaliërs teniet gedaan Dem. 19.260. benijdenswaardige positie, alleen plur.. ἐξ... πατρὸς ζηλωμάτων uit de benijdenswaardige positie van je vader Eur. IT 379.

Russian (Dvoretsky)

ζήλωμα: ατος τό преимущ. pl.
1 соперничество, борьба (τὰ τῶν νέων ζηλώματα Aeschin., Anth.);
2 предмет стремлений, слава, счастье: εἰ τέθνηκας, Ὀρέστα, ἐξ οἵων ζηλωμάτων ἔρρεις! Eur. если ты умер, Орест, каких благ ты лишился!

Greek (Liddell-Scott)

ζήλωμα: τό, τὸ μετὰ ζήλου ἐπιδιωκόμενον· ἐν τῷ πληθ., μεγάλη εὐτυχία, Εὐριπ. Ι. Τ. 379· πρβλ. Διον. Ἁλ. 7, 55. ΙΙ. ἐν τῷ πληθ. ὡσαύτως, προσπάθειαι μετὰ ζήλου, ἅμιλλαι, Λατ. contentio, τὰ τῶν νέων ζ. Αἰσχίν. 27. 13, πρβλ. Δημ. 424. 17, Ἀνθ. Π. 7. 219. 2) ἀνταγωνισμός, ζήλωμα τῆς τῶν Ρωμαίων ἀρετῆς Ἀππ. Ἐμφυλ. 5. 113· ἐν τῷ πληθ., Λυκ. 355.

Greek Monolingual

ζήλωμα, τὸ (Α) ζηλώ
1. καθετί που επιδιώκεται με ζήλο
2. πληθ. τά ζηλώματα
α) συνεκδ. καλή τύχη, ευτυχία
β) οι προσπάθειες που γίνονται με ζήλο («τὰ τῶν νέων ζηλώματα», Αισχίν.)
3. συναγωνισμός, άμιλλα («ζήλωμα τῆς τῶν Ῥωμαίων ἀρετῆς», Αππ.).

Greek Monotonic

ζήλωμα: -ατος, τό,
I. αυτό που επιδιώκεται με ζήλο, αυτό για την επίτευξη ή την απόκτηση του οποίου καταβάλλεται με προθυμία κάθε προσπάθεια· στον πληθ., μεγάλη επιτυχία, ευδαιμονία, σε Ευρ.
II. στον πληθ. επίσης, προσπάθειες που καταβάλλονται με ζήλο, άμιλλες, συναγωνισμοί, σε Αισχίν., Δημ.

Middle Liddell

ζήλωμα, ατος, τό,
I. that which is emulated: in plural high fortunes, Eur.
II. in plural also emulous efforts, rivalries, Aeschin., Dem. [from ζηλόω