λάκκα
καὶ ἄλλως δὲ πολυειδῶς συζευγνύουσι τοῖς πράγµασι τὰ µαθήµατα, ὡς καὶ τῶν πραγµάτων ὁµοιοῦσθαι τοῖς µαθήµασι δυναµένων καὶ τῶν µαθηµάτων τοῖς πράγµασι φύσιν ἐχόντων ἀπεικάζεσθαι καὶ ἀµφοτέρων πρὸς ἄλληλα ἀνθοµοιουµένων → they couple mathematical objects to things in several other ways as well, since things can be assimilated to mathematical objects, and mathematical objects can by nature be likened to things, both being in a relation of mutual resemblance
Greek Monolingual
(I)
η
1. λάκκος, λακκούβα, μικρή κοιλότητα, κυρίως στο έδαφος
2. ανοιχτό μέρος μέσα σε δάσος, ξέφωτο
3. άδενδρος τόπος γύρω από δασώδεις εκτάσεις, ξάνοιγμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λακκί + μεγεθ. κατάλ. -α (πρβλ. μαντρί: μάντρα)].
(II)
και λάκα, η (Μ λάκα)
κολλώδες, ρητινώδες έκκριμα από το οποίο λαμβάνεται η γόμμα-λάκα
νεοελλ.
1. χρωστική που λαμβάνεται με τη σταθεροποίηση ενός ευδιάλυτου οργανικού χρώματος, φυσικού ή συνθετικού, πάνω σε ένα εν γένει ανόργανο υπόστρωμα που είναι ένωση ενός μετάλλου
2. χρώμα τελικής επίστρωσης ή βερνίκι που δημιουργεί λεπτό, σκληρό, ανθεκτικό και λείο υμένιο, παρόμοιο με εκείνο που δημιουργεί η κομμεορητίνη λάκκα
3. κομμεορητίνη που λαμβάνεται από δένδρα της Άπω Ανατολής και χρησιμοποιείται στη διακόσμηση αντικειμένων
4. η λακ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μσν. λατ. lacca < αραβ. lakk].
