μάγκας
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
Greek Monolingual
ο, θηλ. μάγκισσα
1. (το αρσ.) (κατά την τουρκοκρατία και κατά την επανάσταση του 1821) άτακτος στρατιώτης που ανήκε σε μια μάγκα
2. (στο παρελθόν) νέος χωρίς βιοποριστικό επάγγελμα που περιφερόταν στους δρόμους και ζούσε από θελήματα ή και μικρολωποδυσίες ή μικροαπάτες, αλητόπαιδο, χαμίνι, χασομέρης
3. ψευτοπαλικαράς, νταής («πολύ τον μάγκα μάς κάνεις και δεν σού πάει»)
4. κατεργάρης, διεφθαρμένος, μπερμπάντης
5. επιτήδειος στη διεξαγωγή διαφόρων υποθέσεων, καπάτσος («ήταν μάγκας και γι' αυτό τά κατάφερε»)
6. έξυπνος, τίμιος, με σωστή και αντρίκια συμπεριφορά, μπεσαλής.
[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. του θηλ. μάγκα με αλλαγή γένους (πρβλ. η μαλάκα: ο μαλάκας)].
