σφωΐτερος
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
English (LSJ)
[ῐ], α, ον, possess. Adj. of σφῶϊ, Pron. of 2nd pers. dual,
A of you two, σ. ἔπος the word of you two, Hera and Athena, Il.1.216.
2 of σφωέ, Pron. of 3rd pers. dual, of them two or both of them, Antim.10,13.
II = σφέτερος in A.R.:
1 for 2nd pers. pl., your own, your, 4.454.
2 for 2nd pers. sg., thine own, thine, thy, 3.395.
3 for 3rd pers. sg., his or her own, 2.465,544, al. (so Theoc.25.55); his or her, 1.643, 3.600.
4 for 3rd pers. pl., their own, 1.1286, Man.2.190.
German (Pape)
[Seite 1053] possess. Adj. 1) der zweiten Person im, dual., σφῶϊ, euer beider, euch beiden eigen, Il. 1, 216. – 2) der dritten Person, im dual., ihrer beider, ihnen beiden eigen, Antimach. bei Apoll. D. de pron. 373. – 3) = σφέτερος, Ap. Rh., sowohl in gerader Form als reflexiv, sein, 1, 643. 3, 600; auch für die 2. Pers. sing., dein, 3, 395; vgl. Theocr. 22, 67.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. poss. au sens :
I. du duel : (2ᵉ pers.) à vous deux (v. σφῶϊ);
II. du sg. :
1 (3ᵉ pers.) son, sa, au sens réfléchi du lat. suus;
2 (2ᵉ pers.) ton, ta.
Étymologie: σφῶϊ.
Greek Monolingual
(I)
-τέρα, -ον, Α
1. (κτητ. αντωνυμ. επίθ. του σφῶϊ, αντων. β' προσ. δυϊκ. αριθ.) εσάς τών δύο, ο δικός σας («σφωΐτερον... ἔπος», Ομ. Ιλ.)
2. (και για το β' εν. πρόσ.) ο δικός σου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σφω/σφῶϊ «εσείς οι δύο» + κατάλ. -τερος (πρβλ. ἡμέτερος)].
(II)
-τέρα, -ον, Α
1. (κτητ. αντωνυμ. επίθ. του σφωέ, αντων. γ' προσ. δυϊκ. αριθ.) αυτός που ανήκει σε αυτούς τους δύο, ο δικός τους
2. αντί της κτητ. αντων. σφέτερος, -τέρα, -ον
3. (και για το γ' εν. πρόσ.) ο δικός του.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σφωέ/σφωϊν (βλ. λ. σφεῖς) + κατάλ. -τερος (πρβλ. σφέτερος)].
Greek Monotonic
σφωΐτερος: [ῐ], -α, -ον,
1. κτητ. επίθ. του σφῶϊ, του δυϊκ. της προσ. αντων. βʹ προσ., αυτός που ανήκει σε σας τους δύο· σφωΐτερον ἔπος, τα λόγια των δυο σας, σε Ομήρ. Ιλ.· για το βʹ πρόσ. ενικ., δικός σου, σε Θεόκρ.
2. για το γʹ πρόσ. ενικ., δικός του, δική του, Λατ. suus, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
σφωΐτερος: σφεῖς свой или его, ее Theocr.
σφῶϊ принадлежащий вам обоим: σφωΐτερον ἔπος Hom. вами обеими (Герой и Афиной) данное приказание.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σφωΐτερος -α -ον [σφεῖς] pron. poss., 2 dual. uw beider, van u beiden; ook als 3 sing.: σφωιτέρῳ σὺν παιδί met zijn eigen zoon Theocr. Id. 25.55.
