ἀχαριστία
Καλῶς ἀκούειν μᾶλλον ἢ πλουτεῖν θέλε → Opulentiae antepone rumorem bonum → Erstrebe anstatt Reichtum lieber guten Ruf
English (LSJ)
ἡ,
A ingratitude, X.Cyr.1.2.7; εἰς ἀ. ἄγειν D.18.316: in plural, ἀχαριστίαι πρὸς ἀνθρώπους Phld.Herc.1251.10; ὀλιγωρίας καὶ ἀ. ib.1457.9.
2 ungraciousness, ἀρρυθμία καὶ ἀ. Pl.R. 411e.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
• Alolema(s): jón. -ίη Hp.Ep.17
1 falta de gracia, ἀρρυθμία καὶ ἀ. Pl.R.411e.
2 ingratitud ἕπεσθαι δὲ δοκεῖ ... τῇ ἀχαριστίᾳ ἡ ἀναισχυντία X.Cyr.1.2.7, cf. Mem.2.2.13, 4.4.24, D.18.316, Hp.l.c., Plb.3.16.4, D.Chr.31.25, 125, Polyaen.8.60, Phld.Herc.1457.1, Charito 5.9.9, πρὸς Μακεδόνας Plb.4.35.6, cf. Luc.Tim.10, Phld.Herc.1251.10.10, περὶ τὴν εὐεργέτιν Luc.Salt.41, ἀχαριστίαν αὐτῶν κατηγοροῦντος Aesop.6, cf. TAM 5(1).317.14 (II d.C.), BGU 1578.7 (II/III d.C.).
German (Pape)
[Seite 417] ἡ, 1) Anmuthlosigkeit, Plat. Rep. III, 411 e. – 2) Undankbarkeit, Xen. u. Folgde.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
ingratitude.
Étymologie: ἀχάριστος.
Russian (Dvoretsky)
ἀχᾰριστία: ἡ
1 непривлекательность, грубость Plat.;
2 неблагодарность Xen., Dem., Plut., Luc.
Greek (Liddell-Scott)
ἀχᾰριστία: ἡ, ἔλλειψις εὐγνωμοσύνης, ἀγνωμοσύνη, Ξεν. Κύρ. 1. 2, 7· εἰς ἀχ. ἄγειν Δημ. 330. 14. 2) ἔλλειψις χάριτος, τραχύτης, ἀγροικία, Πλάτ. Πολ. 411Ε.
Greek Monolingual
η (AM ἀχαριστία) [[[αχάριστος]] (Ι)]
αγνωμοσύνη
νεοελλ.
αχάριστη πράξη
αρχ.
έλλειψη χάρης, τραχύτητα.
Greek Monotonic
ἀχᾰριστία: ἡ,
1. αχαριστία, αγνωμοσύνη, σε Ξεν., Δημ.
2. τραχύτητα, σε Πλάτ.
Middle Liddell
[From ἀχάριστος
1. thanklessness, ingratitude, Xen., Dem.
2. ungraciousness, Plat.
