ῥάμφος

English (LSJ)

εος, τό, crooked beak of birds of prey: generally, beak, bill, Ar.Av.99, Pl.Com.138, Plu.2.980e; cf. ῥύγχος.

German (Pape)

[Seite 833] τό, der krumme Schnabel der Vögel, bes. der Raubvögel; Ar. Av. 99; Lycophr. 598; Plut. de sol. anim. 31 u. a. Sp.

French (Bailly abrégé)

ion. -εος, att. -ους (τό) :
bec crochu des oiseaux de proie, bec en gén.
Étymologie: DELG terme expressif sans étym. claire.

Russian (Dvoretsky)

ῥάμφος: εος τό кривой клюв Arph., Plut.

Greek (Liddell-Scott)

ῥάμφος: -εος, τό, τὸ ἐπικαμπὲς ῥάμφος τῶν ἁρπακτικῶν πτηνῶν· καὶ καθόλου, ῥάμφος, μύτη πτηνοῦ, Ἀριστοφ. Ὄρν. 99, Πλάτων Κωμικ. ἐν «Σοφισταῖς» 5, Πλούτ. 2. 980Ε· πρβλ. ῥύγχος. Ὑπάρχει ἐπίθ. ῥαμφός, στραβός, καμπύλος, παρ’ Ἡσύχ.

Greek Monotonic

ῥάμφος: -εος, τό, ράμφος, ρύγχος, μύτη, ράμφος πουλιού, άκρη (μύτη) που προεξέχει, σε Αριστοφ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: n.
Meaning: (hooked) birdbeak (com., Call., Plu.).
Other forms: Further ῥαμψόν καμπύλον, βλαισόν; ῥαμψὰ γόνατα βλαισὰ γόνατα, τὸ δε αὑτὸ καὶ ῥαιβά H.; (after γαμψός a.o?); cf. Specht Ursprung 200 w. lit., Stang Symb. Oslo. 23, 47.
Compounds: λεπτό-ραμφος having a thin beak (Paul. Aeg.).
Derivatives: ῥαμφή f. crooked knife (Plb., H.). From ῥάμφος : ῥάμφ-ιον n. dimin. (sch.), -ίς, -ίδος f. crooked clasp (Hero), also = νεὼς εἶδος H. (cf. κορωνίς), -ιος = πελεκανός (Cyran.), -ώδης beak-like (Philostr.), -ησταί ἰχθῦς ποιοί H. (Strömberg Fischnamen 43), -άζομαι to poke with the beak (H., Phot.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Beside ῥάμφος, ῥαμφή (cf. e.g. γράφος: γραφή) stands with regular full grade ῥέμφος τό στόμα, η ῥίς H. With ῥαμφ- cf. καμπ-, γναμπ-, κραμβ- a.o., for the anlaut also ῥαιβός. No direct agreement. Phonetically comparable, semant. combinable ῥέμβομαι turn round, roam (s.v.) with ῥόμβος (magic) wheel. Furher one compared Germ., MLG wrimpen turn up ones nose, wramp-achtich curled, crooked; so IE *u̯remb(h)-. Cf. ῥάβδος, ῥέμβομαι; also ῥομφαία. -- The variation β/ψ prob. points to a Pre-Greek word, which is also prob. seen the a-vocalism.

Middle Liddell

ῥάμφος, ος, εος, τό,
a beak, bill, neb, Ar.

Frisk Etymology German

ῥάμφος: {rhámphos}
Grammar: n.
Meaning: ‘(krummer) Vogelschnabel' (Kom., Kall., Plu.),
Composita : λεπτόραμφος mit dünnem Schnabel (Paul. Aeg.);
Derivative: ῥαμφή f. krummes Messer (Plb., H.). Von ῥάμφος : ῥάμφιον n. Demin. (Sch.), -ίς, -ίδος f. krummer Haken (Hero), auch = νεὼσ εἶδοσ H. (vgl. κορωνίς), -ιος = πελεκανός (Kyran.), -ώδης schnabelähnlich (Philostr.), -ησταί· ἰχθῦς ποιοί H. (Strömberg Fischnamen 43), -άζομαι mit dem Schnabel stoßen (H., Phot.). Dazu noch ῥαμψόν· καμπύλον, βλαισόν, ῥαμψὰ γόνατα· βλαισὰ. γόνατα, τὸ δὲ αὐτὸ καὶ ῥαιβά H.; nach γαμψός u. a.; vgl. Specht Ursprung 200 m. Lit., Stang Symb. Oslo. 23, 47.
Etymology : Neben ῥάμφος, ῥαμφή (vgl. z.B. γράφος: γραφή) steht mit regelmäßiger Hochstufe ῥέμφος· τό στόμα, ἢ ῥίς H. Zu ῥαμφ- vgl. καμπ-, γναμπ-, κραμβ- u.a., für den Anlaut auch ῥαιβός. Ohne unmittelbare Entsprechung. Lautlich anklingend, auch begrifflich damit allenfalls vereinbar ist ῥέμβομαι sich herumtreiben (s.d.) mit ῥόμβος Kreisel. Bei ‘(im Kreise) drehen, krümmen’ angelangt, hat man den Weg offen u. a. zu germ., mnd. wrimpen rümpfen, wramp-achtich gewunden, krumm; mithin idg. u̯remb(h)-. Über den weiteren Anschluß an u̯er-b(h)- drehen s. die Lit. zu ῥάβδος, ῥέμβομαι; vgl. auch ῥομφαία.
Page 2,641-642