μισθαποδότης: Difference between revisions
Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.
(5) |
(3) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''μισθᾰποδότης:''' -ου, ὁ, αυτός που καταβάλλει [[μισθό]], που ανταμείβει, σε Καινή Διαθήκη | |lsmtext='''μισθᾰποδότης:''' -ου, ὁ, αυτός που καταβάλλει [[μισθό]], που ανταμείβει, σε Καινή Διαθήκη | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''μισθαποδότης:''' ου ὁ воздающий (по заслугам) NT. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:08, 1 January 2019
English (LSJ)
ου, ὁ,
A one who pays wages, rewarder, ib.11.6.
German (Pape)
[Seite 190] ὁ, der den schuldigen Lohn Abtragende, N. T.
Greek (Liddell-Scott)
μισθᾰποδότης: -ου, ὁ, ὁ ἀποδιδοὺς τὸν μισθόν, ὁ ἀνταμείβων, Ἐπιστ. πρ. Ἑβρ. ΙΑ΄, 6.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui paie un salaire dû, une juste rétribution.
Étymologie: μισθός, ἀποδίδωμι.
English (Strong)
from μισθόω and ἀποδίδωμι; a renumerator: rewarder.
English (Thayer)
μισθαποδοτησου, ὁ (μισθός and ἀποδίδωμι; cf. the μισθοδότης of the Greek writings) (Vulg. remunerator); one who pays wages, a rewarder: Hebrews 11:6. (Several times in ecclesiastical writings.)
Greek Monolingual
μισθαποδότης, ὁ (ΑΜ)
αυτός που καταβάλλει μισθό, που ανταμείβει
μσν.
(για τον θεό) αυτός που ανταμείβει στη μέλλουσα ζωή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μισθός + ἀποδότης (< ἀποδίδωμι), πρβλ. προ-αποδότης].
Greek Monotonic
μισθᾰποδότης: -ου, ὁ, αυτός που καταβάλλει μισθό, που ανταμείβει, σε Καινή Διαθήκη
Russian (Dvoretsky)
μισθαποδότης: ου ὁ воздающий (по заслугам) NT.
