πυρίκαυστος: Difference between revisions
πρὶν τοὺς ἰχθῦς ἑλεῖν σὺ τὴν ἅλμην κυκᾷς → you're mixing the sauce before catching the fish | don't count your chickens before they are hatched | don't count your chickens before they hatch | first catch your hare | first catch your rabbit | first catch your rabbit and then make your stew | first catch your hare, then cook it | first catch your hare, then cook him
m (Text replacement - "τοῡ" to "τοῦ") |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=pyrikafstos | |Transliteration C=pyrikafstos | ||
|Beta Code=puri/kaustos | |Beta Code=puri/kaustos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">burnt in fire</b>, <span class="bibl">Il. 13.564</span>, Plu.2.922a, <span class="bibl">Vett.Val.127.32</span>; in late Ep. πῠρί-καυτος, Epic. in <span class="title">Arch.Pap.</span>7.4, <span class="bibl">Nonn.<span class="title">D.</span>10.74</span>, al. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> <b class="b2">caused by a burn</b> (or | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">burnt in fire</b>, <span class="bibl">Il. 13.564</span>, Plu.2.922a, <span class="bibl">Vett.Val.127.32</span>; in late Ep. πῠρί-καυτος, Epic. in <span class="title">Arch.Pap.</span>7.4, <span class="bibl">Nonn.<span class="title">D.</span>10.74</span>, al. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> <b class="b2">caused by a burn</b> (or [[scald]], cf. Gal.13.384), <b class="b3">φλυκταινίδες ὥσπερ π</b>. <span class="bibl">Hp.<span class="title">Epid.</span>2.1.1</span>; <b class="b3">π. [ἕλκη</b>] Dsc. 1.68.2, cf. <span class="bibl">Hp.<span class="title">Fract.</span>27</span>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pr.</span>866a6</span>; later πυρίκαυτα ἕλκεα <span class="bibl">Aret. <span class="title">SA</span>1.9</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">3</span> <b class="b3">πυρίκαυστον, τό</b>, <b class="b2">plaster for a burn</b>, <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>9.19.3</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ign.</span>38</span>; ἡ π. ἔμπλαστρος Asclep. ap. Gal.13.525. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> [[inflammatory]], in the form <b class="b3">-καυτος</b>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ti.</span>85c</span>, <span class="bibl">Luc.<span class="title">Asin.</span>6</span>, etc. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> [[inflamed]], ὑπερῴα πυρίκαυτος <span class="bibl">Aristid.<span class="title">Or.</span>49(25).30</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:53, 29 June 2020
English (LSJ)
ον,
A burnt in fire, Il. 13.564, Plu.2.922a, Vett.Val.127.32; in late Ep. πῠρί-καυτος, Epic. in Arch.Pap.7.4, Nonn.D.10.74, al. 2 caused by a burn (or scald, cf. Gal.13.384), φλυκταινίδες ὥσπερ π. Hp.Epid.2.1.1; π. [ἕλκη] Dsc. 1.68.2, cf. Hp.Fract.27, Arist.Pr.866a6; later πυρίκαυτα ἕλκεα Aret. SA1.9. 3 πυρίκαυστον, τό, plaster for a burn, Thphr.HP9.19.3, Ign.38; ἡ π. ἔμπλαστρος Asclep. ap. Gal.13.525. II inflammatory, in the form -καυτος, Pl.Ti.85c, Luc.Asin.6, etc. 2 inflamed, ὑπερῴα πυρίκαυτος Aristid.Or.49(25).30.
German (Pape)
[Seite 822] mit Feuer gebrannt, angebrannt u. gehärtet; σκῶλος, Il. 13, 564; Nonn. D. 7, 158; Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
πῠρίκαυστος: -ον, ὁ ἐν τῷ πυρὶ κεκαυμένος, Ἰλ. Ν. 563, Πλούτ. 2. 922Α. 2) ὁ ἐκ πυρὸς προξενούμενος, φλυκταινίδες ὥσπερ π. Ἱππ. 994D· ἕλκη π. Διοσκ. 1. 82 (81)· οὕτω μόνον τὰ πυρίκαυστα Ἱππ. 769Α, Ἀριστ. Προβλ. 1. 54, κτλ. 3) πυρίκαυστον, τό, ἔμπλαστρον ἢ ἀλοιφὴ διὰ κεκαυμένον μέρος τοῦ σώματος, Γαλην. ΙΙ. πεφλογισμένος, Πλάτ. Τίμ. 85C, ἐν τῷ τύπῳ -καυτος (ὅπερ ἀπαντᾷ καὶ παρὰ Λουκ. ἐν Λουκ. ἢ Ὄνῳ 6, κτλ.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 brûlé par le feu;
2 causé par une brûlure.
Étymologie: πῦρ, adj. verb. de καίω.
English (Autenrieth)
(καίω): charred, Il. 13.564†.
Greek Monolingual
-η, -ο / πυρίκαυστος, -ον, ΝΜΑ, και πυρίκαυτος, -ον, Α
1. αυτός που, έχει καεί στη φωτιά
2. αυτός που προξενείται από τη φωτιά («φλυκταινίδες ὥσπερ πυρίκαυστοι», Ιπποκρ.)
3. το ουδ. ως ουσ. το πυρίκαυστο
έμπλαστρο ή αλοιφή για καμμένο τμήμα του σώματος
αρχ.
1. (ειδικά) αυτός που έχει καεί στη φωτιά με αποτέλεσμα να γίνει πιο σκληρός
2. (κυρίως στον τ. πυρίκαυτος) α) αυτός που εκπέμπει φλόγες, που αντανακλά μεγάλη θερμότητα («τραῡμα ἔχων πυρίκαυτον αὐτοῦ μοι παρεδρεύσεις», Λουκιαν.)
β) αυτός που παρουσιάζει φλόγα («ὑπερῴα πυρίκαυτος», Αριστείδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πυρι- (βλ. λ. πυρ) + -καυστος / -καυτος (< καυστός / καυτός < καίω), πρβλ. ηλιό-καυστος, νεό-καυ- (σ)τος].
Greek Monotonic
πῠρίκαυστος: -ον ή -καυτος, αυτός που έχει καεί στη φωτιά, διάπυρος, πυρακτωμένος, σε Ομήρ. Ιλ.
Russian (Dvoretsky)
πῠρίκαυστος: (ρῐ) обожженный, обгоревший (σκῶλος Hom.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πυρίκαυ(σ)τος -ον [πῦρ, καίω] door verbranding veroorzaakt:; τραῦμα... πυρίκαυτον een brandwond Luc. 39.6; alg. brandend:. πυρίκαυτα νοσήματα ziekten met hoge koorts Plat. Tim. 85c.
