διαπνοή

English (LSJ)

ἡ,

   A outlet, vent for the wind, Arist.Mete.368b9: pl., gap, interstice, Erot. s.v. διαρόλχας; pores, Aret.CA2.7; organs of respiration, Id.SA1.5.    II exhalation, Thphr.CP16.6.    III transpiration, Hp.Alim.28, Alex.Aphr.Pr.2.60, Gal.15.180, Aret. SA1.10; of vapours or humours, Id.CA1.1, CD2.13.    IV expulsion of flatus, Id.SD2.8.

German (Pape)

[Seite 596] ἡ, 1) das Durchwehen, Arist. meteor. 2, 8. – 2) das Ausathmen, Ausdünsten, Plut., Medic.

Greek (Liddell-Scott)

διαπνοή: ἡ, δίοδος, τόπος πρὸς ἔξοδον τοῦ ἀνέμου, Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 8, 38· οὕτω διάπνοια Πολυδ. Β΄, 219, Γεωπ. 7. 6, 10. ΙΙ. ἐξάτμισις, Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 6. 16, 6· ἱδρώς, Γαλην.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
transpiration, évaporation.
Étymologie: διαπνέω.

Spanish (DGE)

-ῆς, ἡ
I paso, salida del aire ἡ γῆ ... οὐκ ἔχει διαπνοὴν οὐδεμίαν Hp.Nat.Puer.24, διὰ τὸ τὴν θάλατταν μὴ διδόναι διαπνοὴν τῷ πνεύματι al no dejar el mar paso al aire Arist.Mete.368^b9, cf. Gr.Nyss.Hom. in Cant.169.13
•medic. en plu. vías respiratorias ἢν ... κλύδων δὲ ὑγρῶν ἀναπνέῃ ἐς τὰς διαπνοάς si la corriente de líquidos sube a las vías respiratorias Aret.SA 1.5.
II abstr.
1 transpiración del cuerpo humano τὰ ὑγρὰ εὔροα, καὶ πολλὴ ἡ δ. Aret.SA 1.10, τὸ δ' (ἔλαιον) οὐκ ἔχον διαπνοὴν ὑπὸ συνεχείας Plu.2.702c, cf. Gal.15.180, Alex.Aphr.Pr.2.60.
2 evaporación ὥστε διὰ πάντων εἶναι τὴν εὐωδίαν, λεπτότητός τε, καὶ χωρισμοῦ καὶ διαπνοῆς de forma que por todas estas cosas se produce la fragancia, por la ligereza, la separación y la evaporación del vino, Thphr.CP 6.16.6.
3 disipación, expulsión c. gen. δ. τῶν ἐν τῷ θώρηκι ἀτμῶν expulsión de los gases del pulmón Aret.CA 1.1.20, τῶν κακῶν χυμῶν Aret.CD 2.13.9, cf. SD 2.8.2.

Greek Monolingual

η (Α διαπνοή) διαπνέω
η αποβολή υδρατμών και διοξειδίου του άνθρακα μέσω τών πόρων τών φυτών, τών ζώων και του ανθρώπου και η πρόσληψη οξυγόνου
νεοελλ.
φρ. «άδηλος διαπνοή» — η διαπνοή, επειδή ποσοτικώς αντιστοιχεί προς το ένα εκατοστό της αναπνοής που συντελείται με τους πνεύμονες
αρχ.
1. δίοδος για το πέρασμα του ανέμου
2. εξάτμιση.

Russian (Dvoretsky)

διαπνοή: ἡ
1) проток воздуха (διαπνοὴν διδόναι τῷ πνεύματι Arst.);
2) испарение (τὸ οὐκ ἔχον διαπνοὴν παλαιοῦται Plut.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

διαπνοή -ῆς, ἡ [διαπνέω] transpiratie.