ἰδιόκτητος: Difference between revisions
καὶ ἤδη γε ἄπειμι παρὰ τὸν ἑταῖρον Κλεινίαν, ὅτι πυνθάνομαι χρόνου ἤδη ἀκάθαρτον εἶναι αὐτῷ τὴν γυναῖκα καὶ ταύτην νοσεῖν, ὅτι μὴ ῥεῖ. ὥστε οὐκέτι οὐδ' ἀναβαίνει αὐτήν, ἀλλ' ἄβατος καὶ ἀνήροτός ἐστιν → and now I depart for my companion, Cleinias since I have learned that for some time now his wife is unclean and she is ill because she does not flow, therefore he no longer sleeps with her but she is unavailable and untilled
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
|||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=η, -ο (ΑΜ [[ἰδιόκτητος]], -ον)<br />αυτός που κατέχεται από κάποιον ως προσωπική [[περιουσία]] («ιδιόκτητο [[μέγαρο]]»)<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός τον οποίο αποκτά [[κάποιος]] [[μόνος]] του.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ιδιο</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>κτητος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κτητός]] <span style="color: red;"><</span> [[κτώμαι]]), | |mltxt=η, -ο (ΑΜ [[ἰδιόκτητος]], -ον)<br />αυτός που κατέχεται από κάποιον ως προσωπική [[περιουσία]] («ιδιόκτητο [[μέγαρο]]»)<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός τον οποίο αποκτά [[κάποιος]] [[μόνος]] του.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ιδιο</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>κτητος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κτητός]] <span style="color: red;"><</span> [[κτώμαι]]), [[πρβλ]]. <i>δορί</i>-<i>κτητος</i>, <i>θεό</i>-<i>κτητος</i>]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 16:09, 23 August 2021
English (LSJ)
ον, A held as private property, Hp.Ep.26 (dub.l.); γῆ BGU1216.83 (ii B.C.), Str.14.6.5, PFay.342 (ii A.D.), Cod.Just.10.3.7; ἡ ἰ. (sc. γῆ) PTeb.5.111 (ii B.C.); ἰ. πανευτυχίη won all by himself, Epigr.Gr.443 (Namara); ἀρετή Onos. 1.25.
German (Pape)
[Seite 1236] selbst erworben, eigenthümlich; Hippocr.; Strab. XIV extr.
Greek (Liddell-Scott)
ἰδιόκτητος: -ον, κατεχόμενος ὡς ἰδιωτικὴ περιουσία, Ἱππ. 1291. 25, Στράβ. 684· ἰδ. πανευτυχίη, ἣν κτᾶταί τις μόνος, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 443.
Greek Monolingual
η, -ο (ΑΜ ἰδιόκτητος, -ον)
αυτός που κατέχεται από κάποιον ως προσωπική περιουσία («ιδιόκτητο μέγαρο»)
αρχ.
αυτός τον οποίο αποκτά κάποιος μόνος του.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιδιο- + -κτητος (< κτητός < κτώμαι), πρβλ. δορί-κτητος, θεό-κτητος].
