εὐαλδής: Difference between revisions
Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[εὐαλδής]], -ές (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που αυξάνεται [[γρήγορα]]<br /><b>2.</b> αυτός που κάνει [[κάτι]] γόνιμο, εύφορο («εὐαλδέστερα ὕδατα», <b>Πλούτ.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ευαλδέως</i><br />με εύκολη, γρήγορη [[αύξηση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>αλδής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[αλδαίνω]] «[[αυξάνω]]»), [[πρβλ]]. | |mltxt=[[εὐαλδής]], -ές (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που αυξάνεται [[γρήγορα]]<br /><b>2.</b> αυτός που κάνει [[κάτι]] γόνιμο, εύφορο («εὐαλδέστερα ὕδατα», <b>Πλούτ.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ευαλδέως</i><br />με εύκολη, γρήγορη [[αύξηση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>αλδής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[αλδαίνω]] «[[αυξάνω]]»), [[πρβλ]]. [[αναλδής]], [[νεαλδής]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 17:35, 23 August 2021
English (LSJ)
ές, (ἀλδαίνω) A well-grown, luxuriant, φῦκος, χιλός, AP9.325, IG14.1389 ii 24. Ion.Adv. -έως Hp.Lex2. II Act., fertilizing, Ἱππουκρήνη Arat.217, cf. Plu.2.664c: Comp. -έστερα [ὕδατα] ib. 912f.
German (Pape)
[Seite 1056] ές, 1) gut wachsend, gedeihend, Nic. Al. 543; πόντου φῦκος Ep. ad. 399 (IX, 325). – Adv. εὐαλδέως, Hippocr. – 21 gut nährend, befruchtend, Arat. 217; ἀστραπαῖα Plut. Symp. 4, 2, 1. S. auch εὐαλσής.
Greek (Liddell-Scott)
εὐαλδής: -ές, (ἀλδαίνω) εὐαυξής, σπαργῶν, Ἀνθ. Π. 9. 325, παράρτ. 50. 24. - Ἐπίρρ. -έως, Ἱππ. Λεξ. ΙΙ. ἐνεργ., καθιστάνων τι γόνιμον, εὔφορον, Ἄρατ. 217, Πλούτ. 2. 664D· τρέφων Νικ. Ἀλεξιφ. 543· πρβλ. εὐαρδής.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
nourrissant, fécondant.
Étymologie: εὖ, ἀλδαίνω.
Greek Monolingual
εὐαλδής, -ές (Α)
1. αυτός που αυξάνεται γρήγορα
2. αυτός που κάνει κάτι γόνιμο, εύφορο («εὐαλδέστερα ὕδατα», Πλούτ.).
επίρρ...
ευαλδέως
με εύκολη, γρήγορη αύξηση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -αλδής (< αλδαίνω «αυξάνω»), πρβλ. αναλδής, νεαλδής].
Greek Monotonic
εὐαλδής: -ές (ἀλδαίνω), αυτός που αυξάνει εύκολα, καρποφόρος, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
εὐαλδής:
1) пышно растущий, разросшийся (πόντου φῦκος Anth.);
2) оплодотворяющий, питательный (τὰ ἀστραπαῖα τῶν ὑδάτων Plut.).
