ἀνεξίκακος: Difference between revisions
ὁμοῦ ἦν καὶ ἔχειν τὴν πόλιν καὶ τὸ γένος ὅλον μετὰ τῆς πόλεως → it was much the same thing to have the city and to have the whole race together with the city
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
|||
| Line 35: | Line 35: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀνεξίκᾰκος:''' терпеливый, выносливый, смиренный, незлобивый Luc., NT. | |elrutext='''ἀνεξίκᾰκος:''' [[терпеливый]], [[выносливый]], [[смиренный]], [[незлобивый]] Luc., NT. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
Revision as of 10:46, 20 August 2022
English (LSJ)
ον, A enduring pain or evil, Herod.Med. ap. Orib.5.30.7, Luc.Jud.Voc.9, Vett. Val.38.21, Gal.5.38, Them.Or.15.190a (Sup.), Aret.SA2.6 (Comp.); forbearing, long-suffering, 2 Ep.Ti.2.24. Adv. -κως Luc.Asin.2.
German (Pape)
[Seite 223] langmüthig, Unrecht ertragend, N. T.; standhaft im Unglück, Luc. Iud. voc. 4. – Adv., Asin. 2.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεξίκᾰκος: -ον, (ἀνέχομαι) ὁ ἀνεχόμενος, ὑπομένων τὰ κακά, ὅτι ἀνεξίκακόν εἰμι γράμμα μαρτυρεῖτέ μοι καὶ αὐτοί Λουκ. Δίκη Φωνηεντ. 9, Θεμίστ. 271Β: ὁ ὑπομένων, μακρόθυμος, Ἐπιστ. π. Τιμοθ. Β΄, β΄, 24. - Ἐπίρρ. -κως Λουκ. Ὄνος 2.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
résigné.
Étymologie: ἀνέχω, κακόν.
Spanish (DGE)
-ον
1 paciente, resignado Herod.Med. en Orib.5.30.7, medic. en PTeb.272.19 (II d.C.), 2Ep.Ti.2.24, ἀνεξίκακόν εἰμι γράμμα Luc.Iud.Voc.9, cf. Vett.Val.38.21, Gal.5.38, Aret.SA 2.6.5, Poll.5.138, Them.Or.15.190a, Cat.Cod.Astr.8(2).156, Hsch.
•de Dios, Procop.Gaz.M.87.2557A.
2 adv. -ως con resignación Luc.Asin.2.
English (Strong)
from ἀνέχομαι and κακός; enduring of ill, i.e. forbearing: patient.
English (Thayer)
ἀνεξίκακον (from the future of ἀνέχομαι, and κακόν; cf. classic ἀλεξίκακος, ἀμνησίκακος), patient of ills and wrongs, forbearing: Lucian, jud. voc. 9; (Justin Martyr, Apology 1,16 at the beginning; Pollux 5,138).)
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀνεξίκακος, -ον)
μη εκδικητικός, αμνησίκακος, μακρόθυμος, μεγάθυμος.
αρχ.
καρτερικός, υπομονητικός στους κόπους και στις κακοτυχίες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ανεξι- (< μέλλ. ανέξομαι του ανέχομαι) + κακός.
ΠΑΡ. ανεξικακία, ανεξικακώ].
Greek Monotonic
ἀνεξίκᾰκος: -ον (ἀνέχομαι, κακόν), αυτός που ανθίσταται στο κακό, υπομονετικός, μακρόθυμος, σε Καινή Διαθήκη, Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἀνεξίκᾰκος: терпеливый, выносливый, смиренный, незлобивый Luc., NT.
Middle Liddell
[ἀνέχομαι, κακόν
enduring evil, forbearing, long-suffering, NTest., Luc.
Chinese
原文音譯：¢nex⋯kakoj 安-誒克西-卡可士
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：向上-出去-邪惡（的）
字義溯源：忍受傷害，無憤恨的，忍耐；源自（ἀνέχομαι）=忍耐）；由（ἀνά）*=上）與（ἔχω）*=持）及（κακός）*=卑劣的）組成
出現次數：總共（1）；提後（1）
譯字彙編：
1） 存忍耐（1） 提後2:24
