κνύω: Difference between revisions
ἤκουσεν ἐν Ῥώμῃ καὶ ἀρσένων ἑταιρίαν εἶναι → he heard that there was also a fellowship of males in Rome (Severius, commentary on Romans 1:27)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 13: | Line 13: | ||
|btext=gratter.<br />'''Étymologie:''' DELG apparenté avec [[κναίω]], [[κνίζω]]. | |btext=gratter.<br />'''Étymologie:''' DELG apparenté avec [[κναίω]], [[κνίζω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κνύω [~ κναίω] krabbelen:. τὴν θύραν κνύειν op de deur tikken Aristoph. Th. 481. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κνύω:''' (ῡ) царапать(ся), скрести(сь): τὴν θύραν ἔκνυε Arph. он слегка постучался в дверь. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κνύω]] (Α)<br />[[ψηλαφίζω]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ακόμη μια λ. της [[μεγάλης]] οικογένειας τών [[κνίζω]], <i>κνῶ</i>, [[κνίδη]], [[κνῖσα]], [[κνίψ]] κ.λπ. Αμεσότερα συνδέεται με το αρχ. άνω γερμ. <i>hniuwan</i> «[[συντρίβω]]», το αρχ. νορβ. <i>hnjoda</i> «[[συντρίβω]]» και το λεττον. <i>kn</i><i>ū</i><i>du</i> «[[προκαλώ]] κνησμό»]. | |mltxt=[[κνύω]] (Α)<br />[[ψηλαφίζω]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ακόμη μια λ. της [[μεγάλης]] οικογένειας τών [[κνίζω]], <i>κνῶ</i>, [[κνίδη]], [[κνῖσα]], [[κνίψ]] κ.λπ. Αμεσότερα συνδέεται με το αρχ. άνω γερμ. <i>hniuwan</i> «[[συντρίβω]]», το αρχ. νορβ. <i>hnjoda</i> «[[συντρίβω]]» και το λεττον. <i>kn</i><i>ū</i><i>du</i> «[[προκαλώ]] κνησμό»]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κνύω''': ([[κνάω]]) κτυπῶ τι ἐλαφρῶς ὡς νὰ ξέω ἢ νὰ ψηλαφῶ αὐτό, πόθῳ μου’κνυεν ἐλθὼν τὴν θύραν Ἀριστοφ. Θεσμ. 481· πρβλ. [[κνῦμα]]. | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
Revision as of 20:45, 2 October 2022
English (LSJ)
scratch, πόθῳ μου' κνῡεν ἐλθὼν τὴν θύραν Ar.Th.481, cf. Men. 1021.
French (Bailly abrégé)
gratter.
Étymologie: DELG apparenté avec κναίω, κνίζω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κνύω [~ κναίω] krabbelen:. τὴν θύραν κνύειν op de deur tikken Aristoph. Th. 481.
Russian (Dvoretsky)
κνύω: (ῡ) царапать(ся), скрести(сь): τὴν θύραν ἔκνυε Arph. он слегка постучался в дверь.
Greek Monolingual
κνύω (Α)
ψηλαφίζω.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ακόμη μια λ. της μεγάλης οικογένειας τών κνίζω, κνῶ, κνίδη, κνῖσα, κνίψ κ.λπ. Αμεσότερα συνδέεται με το αρχ. άνω γερμ. hniuwan «συντρίβω», το αρχ. νορβ. hnjoda «συντρίβω» και το λεττον. knūdu «προκαλώ κνησμό»].
Greek (Liddell-Scott)
κνύω: (κνάω) κτυπῶ τι ἐλαφρῶς ὡς νὰ ξέω ἢ νὰ ψηλαφῶ αὐτό, πόθῳ μου’κνυεν ἐλθὼν τὴν θύραν Ἀριστοφ. Θεσμ. 481· πρβλ. κνῦμα.
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: scratch (Ar. Th. 481, Men. 1021), περι-κνύω scratch round about (Phot.).
Compounds: IEX [562] *knu- scratch?
Derivatives: κνῦμα n. scratching (Ar. Ek. 36, Gal. 19, 112) and scratch: κνύος n. (Hes. Fr. 29, 1), κνῦσα f. (Herod. 7, 95 as term of abuse; cf. δεῖσα, μύξα a. o.; Chantraine Formation 100f.; Schwyzer 516f.), κνύζα (Philox. Gramm. ap. EM 523, 2, Eust.; cf. ἄζα, σκύζα, κνίζα a. o.). Note the H.-Glossen: κνύθος ἄκανθα μικρά, κνυθόν σμικρόν (cf. τυτθός, -όν and the plant-names in -θος in Chantraine 367f., Specht Ursprung 255); backformation κνῦ τὸ ἐλάχιστον, like γρῦ, βρῖ. - On κνόος, κνοῦς s. v.
Etymology: Wie zu den sinn- und lautähnlichen κναίω, κνῆν, κνάπτω, κνίζω kann man auch zu κνύω aus den verwandten Sprachen, namentlich aus dem Germanischen und Baltischen anklingende Wörter heranziehen: ahd. hniuwan zerstoßen, zerquetschen, mit ausgehendem Dental awno. hnjōđa stoßen, schlagen, nieten, beide idg. qneu-, lett. knūdu und knūstu jucken. Weitere Formen m. Lit. WP. 1, 396f., Pok. 562f.; vgl. noch de Vries IF 62, 142f. Schwyzer 676 will für κνύω (wie entsprechend für κνῆν, κναίειν) ein altes ablautendes Wurzelpräsens *qnṓu-mi: *qnū-me ansetzen.
Frisk Etymology German
κνύω: {knúō}
Grammar: v.
Meaning: kratzen (Ar. Th. 481, Men. 1021),
Composita: περικνύω ringsum kratzen (Phot.).
Derivative: Davon Wörter für Kratzen: κνῦμα n. (Ar. Ek. 36, Gal. 19, 112) und für Krätze: κνύος n. (Hes. Fr. 29, 1), κνῦσα f. (Herod. 7, 95 als Schimpfwort; vgl. δεῖσα, μύξα u. a.; Chantraine Formation 100f.; Schwyzer 516f.), κνύζα (Philox. Gramm. ap. EM 523, 2, Eust.; vgl. ἄζα, σκύζα, κνίζα u. a.). Dazu einige H.-Glossen: κνύθος· ἄκανθα μικρά, κνυθόν· σμικρόν (vgl. τυτθός, -όν und die Pflanzennamen auf -θος bei Chantraine 367f., Specht Ursprung 255); Rückbildung κνῦ· τὸ ἐλάχιστον, wie γρῦ, βρῖ. — Zu κνόος, κνοῦς s. bes.
Etymology: Wie zu den sinn- und lautähnlichen κναίω, κνῆν, κνάπτω, κνίζω kann man auch zu κνύω aus den verwandten Sprachen, namentlich aus dem Germanischen und Baltischen anklingende Wörter heranziehen: ahd. hniuwan zerstoßen, zerquetschen, mit ausgehendem Dental awno. hnjōđa ‘stoßen, schlagen, nieten’, beide idg. qneu-, lett. knūdu und knūstu jucken. Weitere Formen m. Lit. WP. 1, 396f., Pok. 562f.; vgl. noch de Vries IF 62, 142f. Schwyzer 676 will für κνύω (wie entsprechend für κνῆν, κναίειν) ein altes ablautendes Wurzelpräsens *qnṓu-mi: *qnū̆-me ansetzen.
Page 1,887
