ἀναρίθμητος

English (LSJ)

ον, A not to be counted, countless, Pi.O.7.25, Hdt.1.126, 7.190,211, al.; of time, immeasurable, S.Aj.646. 2 unregarded, E.Ion837, Hel.1679.

Spanish (DGE)

-ον
I 1innumerable ἀμπλακίαι Pi.O.7.25, πόνοι Hdt.1.126, ἄνδρες Hdt.7.190, μυριάδες Ar.V.1011, προγόνων μυριάδες Pl.Tht.175a, cf. Plot.2.3.6, πλῆθος Plb.2.29.6, πρόβατα LXX 3Re.8.5, πάθη Longin.22.1, κακοί Phld.Ir.p.18
•subst. κατέβαλλον πλήθεϊ ἀναριθμήτους τῶν Περσέων Hdt.7.211, ὥστε τῶν ἀναριθμήτων εἶναι δοκεῖν τὴν πᾶσαν τάξιν de modo que todo el grupo parece entrar en la categoría de las cosas innumerables Arist.Cael.292^a12.
2 inconmensurable ὁ μακρὸς κἀναρίθμητος χρόνος S.Ai.646.
II no tenido en cuenta, de clase baja op. εὐγενεῖς E.Hel.1679, Io 837.
III adv. -ως en innumerables sentidos Aët.Synt.p.359.13.

German (Pape)

[Seite 205] 1) unzählbar, unermeßlich, ἀμπλακίαι Pind. N. 7, 25; χρόνος Soph. Ai. 637; στρατιά Isocr. 4, 93; μυριάδες Plat. Theaet. 175 a;λεία Plut. Luc. 4. – 2) nicht gezählt, nicht geachtet, Eur. Ion. 837 Hel. 1695. – 3) akt., der nicht zählen kann?

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 innombrable;
2 infini.
Étymologie: ἀ, ἀριθμέω.

Russian (Dvoretsky)

ἀνᾰρίθμητος: и ἀν-άριθμος, поэт. ἀνήριθμος 2
1 бесчисленный, неисчислимый, несметный, Pind., Her., Trag., Plat.: χρόνος ἡμερῶν ἀνήριθμος Soph. бесчисленные дни;
2 бесконечный, безмерный (χρόνος Soph.; ἄπειρος καὶ ἀναρίθμητος Arst.): ἀ. θρηνῶν Soph. никогда не перестающий рыдать;
3 не идущий в счет (лат. nullo numero habendus), т. е. незнатный, простой Eur.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνᾰρίθμητος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ ἀριθμήσῃ, «ἀλογάριαστος» Πινδ. Ο. 7. 45, Ἡρόδ. 1. 126., 7. 190, 211, καὶ ἀλλ. καὶ Ἀττ.: ἐπὶ χρόνου, ἀμέτρητος, πολύς, ὁ μακρὸς κἀναρίθμητος χρόνος Σοφ. Αἴ. 646. 2) ὁ μὴ ἐναρίθμιος, ὁ μὴ «λογαριαζόμενος», ἀσήμαντος, ἀναρίθμητον, ἐκ δούλης τινὸς γυναικὸς Εὐρ. Ἴων. 837, Ἑλ. 1679.

English (Slater)

ἀνᾰρίθμητος, -ον countless ἀμπλακίαι ἀναρίθμητοι (O. 7.25)

English (Strong)

from Α (as a negative particle) and a derivative of ἀριθμέω; unnumbered, i.e. without number: innumerable.

English (Thayer)

ἀναρίθμητον (alpha privative and ἀριθμέω), innumerable: Pindar down.)

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἀναρίθμητος, -ον) αριθμώ
αυτός που δεν μπορεί να αριθμηθεί, αμέτρητος, ανυπολόγιστος, πολύς
αρχ.
αυτός που δεν είναι άξιος υπολογισμού, ο ασήμαντος.

Greek Monotonic

ἀνᾰρίθμητος: -ον, 1. αυτός που δεν μετριέται, αναρίθμητος, αμέτρητος, σε Ηρόδ., Αττ.· λέγεται για το χρόνο, αλογάριαστος, άπλετος, αμέτρητος, σε Σοφ.
2. ασήμαντος, αψήφιστος, σε Ευρ.

Middle Liddell

1. not to be counted, countless, Hdt., attic: of time, immeasurable, Soph.
2. unregarded, Eur.

Chinese

原文音譯：¢nar⋯qmhtoj 安-阿里特姆拖士
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：不-數目
字義溯源：不可勝數的，無數的；由（α / ἄλφα）= （ἄνευ）*=不）與（ἀριθμέω）=數點）組成；其中 （ἀριθμέω）出自I（ἀριθμός）=數目），而 （ἀριθμός）出自（αἴρω）*=舉起）
出現次數：總共（1）；來（1）
譯字彙編：
1） 無數（1） 來11:12

English (Woodhouse)

countless, disregarded, uncared for, unheeded, unnumbered, of no account, of no consequence, unvalued