ναυσιπόρος: Difference between revisions
ὡς οὐδὲν γλύκιον ἧς πατρίδος οὐδὲ τοκήων γίνεται, εἴ περ καί τις ἀπόπροθι πίονα οἶκον γαίῃ ἐν ἀλλοδαπῇ ναίει ἀπάνευθε τοκήων → More than all pleasures that were ever made parents and fatherland our life still bless. Though we rich home in a strange land possess, still the old memories about us cling.
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui fait marcher un navire.<br />'''Étymologie:''' [[ναῦς]], πορεύομαι. | |btext=ος, ον :<br />[[qui fait marcher un navire]].<br />'''Étymologie:''' [[ναῦς]], πορεύομαι. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Latest revision as of 14:10, 8 January 2023
English (LSJ)
ον, Act., passing in a ship, seafaring, στρατιά E. Rh. 48 (lyr.).
causing a ship to pass, πλάται ν. ship-speeding oars, Id. IA 172 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui fait marcher un navire.
Étymologie: ναῦς, πορεύομαι.
Greek Monolingual
-ο (Α ναυσιπόρος, -ον)
αυτός που ταξιδεύει με πλοίο, ο ναυτιλλόμενος
αρχ.
(για κουπιά) αυτός που καθιστά τα πλοία ικανά να ταξιδεύουν.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δοτ. πληθ. ναυσί του ναῦς «πλοίο» + πόρος «πέρασμα». Η παροξυτονία προσδίδει στον τ. ενεργητική σημ.].
German (Pape)
zu Schiffe fahrend, στρατός, Eur. Rhes. 48; πλάτας ναυσιπόρους, wie ναύπορος, I.A. 172.
Russian (Dvoretsky)
ναυσῐπόρος:
1 плывущий на кораблях (στρατός Eur.);
2 приводящий в движение корабль (πλάται Eur.).
Middle Liddell
[cf. ναυσίπορος
1. act. passing in a ship, seafaring, Eur.
2. causing a ship to pass, of oars, Eur.
