διασταθμάομαι: Difference between revisions
νέῳ δὲ σιγᾶν μᾶλλον ἢ λαλεῖν πρέπει → it's fitting for a young man to keep silence rather than to speak (Menander)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
|||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶμαι;<br />disposer, régler.<br />'''Étymologie:''' [[διά]], [[σταθμάω]]. | |btext=-ῶμαι;<br />[[disposer]], [[régler]].<br />'''Étymologie:''' [[διά]], [[σταθμάω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl |
Revision as of 11:40, 9 January 2023
English (LSJ)
separate, αἰνῶ δ' ὃς βίοτον ἐκ πεφυρμένου θεῶν διεσταθμήσατο E.Supp.202:—Act. -σταθμῆσαι· διελεῖν, Hsch.
Spanish (DGE)
1 tr. disponer ordenadamente, organizar ὃς ἡμῖν βίοτον ... θεῶν διεσταθμήσατο el (dios) que puso orden en nuestras vidas E.Supp.202
•en v. act. διασταθμῆσαι· διελεῖν Hsch.
2 intr. medir, sopesar, calcular conforme a medidas λεπτότητι καὶ παχύτητι διασταθμωμένη τεκμαίρεται (ἡ ἰητρική) ὧν τε σημεῖα ταῦτα por la fluidez o el espesor (de las secreciones), (la medicina) toma sus medidas y conjetura de qué son síntomas tales indicios Hp.de Arte 12.
German (Pape)
[Seite 603] zumessen, anordnen; βίοτον ἐκ πεφυρμένου καὶ θηριώδους Eur. Suppl. 213.
French (Bailly abrégé)
-ῶμαι;
disposer, régler.
Étymologie: διά, σταθμάω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δια-σταθμάομαι in orde brengen, regelen:. αἰνῶ... ὃς ἡμῖν βίοτον... θεῶν διεσταθμήσατο ik lofprijs degene van de goden die onze manier van leven heeft geregeld Eur. Suppl. 202; ἰητρικὴ λεπτότητι καὶ παχύτητι διασταθμωμένη τεκμαίρεται ὧν... σημεῖα ταῦτα de geneeskunde ordent (de verschijnselen) met behulp van dunheid of dikte en leidt daaruit af van welke ziektes dat de indicaties zijn Hp. Ars 13.
Russian (Dvoretsky)
διασταθμάομαι: размеривать, отмежевывать: ὃς ἡμῖν βίοτον ἐκ θηριώδους διεσταθμήσατο Eur. тот, кто вывел нашу жизнь из животного состояния.
Greek Monotonic
διασταθμάομαι: αποθ., κανονίζω, ρυθμίζω, καθορίζω σύμφωνα με τους κανόνες, ζυγίζω, σε Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
διασταθμάομαι: ἀποθ., διακανονίζω, ῥυθμίζω, αἰνῶ δ’ ὃς βίστον… θεῶν διεσταθμήσατο Εὐρ. Ἱκέτ. 201΅