παναίολος: Difference between revisions
Ἰατρὸς ἀδόλεσχος ἐπὶ τῇ νόσῳ νόσος → Medicus loquax, secundus aegro morbus est → Ein Arzt, der schwätzt, verdoppelt nur der Krankheit Last
m (LSJ1 replacement) |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=panaiolos | |Transliteration C=panaiolos | ||
|Beta Code=panai/olos | |Beta Code=panai/olos | ||
|Definition= | |Definition=παναίολον,<br><span class="bld">A</span> [[shot with many colours]], [[glancing]], ζωστήρ 4.186, 215, 10.77; θώρηξ 11.374; σάκος 13.552, Hes.''Sc.''139; [[star-spangled]], π. οὐρανός Orph.''H.''4.7, ''Fr.''238.<br><span class="bld">II</span> metaph., [[manifold]], βάγματα A.''Pers.''636 (lyr.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=παναίολος -ον [[[πᾶς]], [[αἰόλος]]] helemaal schitterend; overdr. bont:. τὰ π. βάγματα de bonte uitroepen Aeschl. Pers. 636. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Revision as of 10:40, 25 August 2023
English (LSJ)
παναίολον,
A shot with many colours, glancing, ζωστήρ 4.186, 215, 10.77; θώρηξ 11.374; σάκος 13.552, Hes.Sc.139; star-spangled, π. οὐρανός Orph.H.4.7, Fr.238.
II metaph., manifold, βάγματα A.Pers.636 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 456] (vgl. αἰόλος), ganz schimmernd, bunt, od. leicht beweglich, leicht zu tragen; ζωστήρ, Il. 4, 188, öfter; auch σάκος, 13, 552; Hes. Sc. 139; sp. D., κρητήρ, Orph. Arg. 582; bei Aesch. sind τὰ παναίολ' αἰανῆ βάγματα sehr mannigfaltige, Pers. 627.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 de couleurs, de ciselures ou de broderies tout à fait variées;
2 fig. aux sons variés de toutes sortes en parl. de lamentations.
Étymologie: πᾶν, αἰόλος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παναίολος -ον [πᾶς, αἰόλος] helemaal schitterend; overdr. bont:. τὰ π. βάγματα de bonte uitroepen Aeschl. Pers. 636.
Russian (Dvoretsky)
πᾰναίολος:
1 переливающийся (сверкающий) разными цветами, переливчатый, многоцветный (ζωστήρ, θώρηξ Hom.; σάκος Hes.);
2 разнообразнейший, различнейший, всевозможный (βάγματα Aesch.).
English (Autenrieth)
Greek Monolingual
παναίολος, -ον (Α)
1. ολόλαμπρος με ποικίλα χρώματα
2. γεμάτος άστρα («παναίολος οὐρανός», Ορφ.)
3. πολυειδής, πολλαπλός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παν- + αἰόλος «ευμετάβολος»].
Greek Monotonic
πᾰναίολος: -ον, I. επίθ. για τον στρατό, είτε πολυποίκιλος, αστραφτερός ή αρκετά ελαφρύς, ευκίνητος, σε Ομήρ. Ιλ.
II. μεταφ., ποικίλος, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
πᾰναίολος: -ον, ἐπίθ. τοῦ ζωστῆρος, Ἰλ. Δ. 186, 215., Κ. 77., Ν. 552· τοῦ θώρακος Λ. 374· τοῦ σάκεος, Ν. 552, Ἡσιόδ. Ἀσπ. Ἡρ. 139· - σημαίνει ἢ τὸν πολυποίκιλον καὶ ἀπαστράπτοντα (οὕτω, π. οὐρανὸς Ὀρφ. Ὕμν. 4. 7), ἢ τὸν ὅλως ἐλαφρόν, τὸν εὐκόλως κινούμενον, ἴδε ἐν λέξ. αἰόλος. ΙΙ. μεταφορ., πολυειδής, ποικίλος, βάγματα Αἰσχύλ. Πέρσ. 635.
Middle Liddell
πᾰν-αίολος, ον,
I. epithet of armour, either all-variegated, sparkling, or, quite light, easily-moved, Il.
II. metaph. manifold, Aesch.