ἐντέλεια: Difference between revisions
ὡς οὐδὲν γλύκιον ἧς πατρίδος οὐδὲ τοκήων γίνεται, εἴ περ καί τις ἀπόπροθι πίονα οἶκον γαίῃ ἐν ἀλλοδαπῇ ναίει ἀπάνευθε τοκήων → More than all pleasures that were ever made parents and fatherland our life still bless. Though we rich home in a strange land possess, still the old memories about us cling.
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=enteleia | |Transliteration C=enteleia | ||
|Beta Code=e)nte/leia | |Beta Code=e)nte/leia | ||
|Definition=ἡ, (ἐντελής) < | |Definition=ἡ, ([[ἐντελής]])<br><span class="bld">A</span> [[completeness]], τοῦ λόγου A.D.''Synt.''186.15.<br><span class="bld">II</span> [[full rights]], ''GDI''1339.11 (Dodona). | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Revision as of 11:02, 25 August 2023
English (LSJ)
ἡ, (ἐντελής)
A completeness, τοῦ λόγου A.D.Synt.186.15.
II full rights, GDI1339.11 (Dodona).
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
1 prob. plenitud de derechos ciudadanos, esp. derecho de acceso a cargos públicos, otorgado como privilegio, frec. en decr. de proxenía del Epiro Μολοσσοὶ ἔδωκαν ... αὐτῷ ... προξενίαν, πολιτείαν, ἔνκτασιν, ἀτέλειαν καὶ ἐντέλειαν como un privilegio IEpir.App.3 (IV a.C.), cf. 12 (Dodona IV/III a.C.), SEG 23.471 (Dodona IV a.C.), 26.701.16 (Dodona III a.C.), 24.448 (Epiro III a.C.), 37.511 (Dodona II a.C.), IEpir.App.33.11 (Dodona II a.C.), IM 32.46 (III a.C.)
•interpr. como una τάξις ἀρχοντική Hsch.
2 perfección, plenitud τοῦ λόγου A.D.Synt.186.15, μέτρου Eust.689.42.
3 gram. forma plena, de la forma no contracta γαμέω καὶ τελέω ἐντέλειαί ἐστιν ... τοῦ γαμῶ καὶ τελῶ Hdn.Gr.2.311, cf. 326
•forma correcta, de la forma sin aféresis τὸ δὲ «ἐνέρτερος» ἡ ἐ. ἐστι τοῦ «νέρτερος» Eust.619.14.
4 aplicación, dedicación Gr.Naz.M.35.1017B.
German (Pape)
[Seite 854] ἡ, Vollendung, Vollkommenheit, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐντέλεια: ἡ, (ἐντελὴς) ὡς καὶ νῦν, τὸ ἐντελές, Ἀπολλ. π. Συντάξ. 187. - Καθ’ Ἡσύχ. «ἐντέλειαι· τάξις ἀρχοντική».
Greek Monolingual
η (AM ἐντέλεια)
τελειότητα, πληρότητα («τῶν ἤχων ἡ ἐντέλεια», Παλαμάς)
νεοελλ.
φρ. «στην ἐντέλεια» — πλήρως, πολύ καλά
αρχ.
πλήρη δικαιώματα.
