ἀρύταινα: Difference between revisions

From LSJ

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη → The first and best victory is to conquer self.

Plato, Laws, 626e
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
m (LSJ1 replacement)
 
(3 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=arytaina
|Transliteration C=arytaina
|Beta Code=a)ru/taina
|Beta Code=a)ru/taina
|Definition=[<b class="b3">ᾰρῠ], ης, ἡ,</b> fem. of [[ἀρυτήρ]], <span class="bibl">Ar.<span class="title">Eq.</span>1092</span>, <span class="bibl">Antiph.25.3</span>, <span class="bibl">Thphr.<span class="title">Char.</span>9.8</span>, <span class="bibl"><span class="title">PMagd.</span>33.3</span> (iii B. C.).
|Definition=[ᾰρῠ], ης, ἡ, fem. of [[ἀρυτήρ]], [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]''1092, Antiph.25.3, [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Characters|Char.]]''9.8, ''PMagd.''33.3 (iii B. C.).
}}
}}
{{DGE
{{DGE
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ης (ἡ) :<br />sorte d'aiguière.<br />'''Étymologie:''' [[ἀρύω]].
|btext=ης (ἡ) :<br />[[sorte d'aiguière]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀρύω]].
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''ἀρύταινα:''' (ᾰρ) ἡ лейка, ушат Arph.
|elrutext='''ἀρύταινα:''' (ᾰρ) ἡ [[лейка]], [[ушат]] Arph.
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀρύταινα''': [ῠ], ης, ἡ, θηλυκ. [[τύπος]] τοῦ [[ἀρυτήρ]], [[εἶδος]] ἐλαιοδοχείου, ἀλλ’ ἐγὼ εἶδον [[ὄναρ]], καί μοὐδόκει ἡ θεὸς αὐτὴ τοῦ δήμου καταχεῖν ἀρυταίνῃ πλουθυγίειαν, «χαλκοῦν [[σκεῦος]], ᾧ τὸ [[ἔλαιον]] ἐγχέουσιν εἰς λύχνους» (Σχόλ.), Ἀριστοφ. Ἱππ. 1091· λεκάνιον [[ὅπερ]] μετεχειρίζοντο ἐν τοῖς βαλανείοις ὡς νῦν τὸ «τάσι» πρὸς ἐπίχυσιν ὕδατος, κατασκεδῶ, νὴ τὴν φίλην Δήμητρα... ἀρύταιναν ὑμῶν ἐκ μέσου βάψασα τοῦ λέβητος ζέοντος ὕδατος Ἀντιφάν. ἐν «Ἀλειπτρίᾳ» 1· δεινὸς δὲ καὶ πρὸς τὰ χαλκεῖα τὰ ἐν τῷ βαλανείῳ προσελθὼν καὶ βάψας ἀρύταιναν, βοῶντος τοῦ βαλανέως, αὐτὸς [[αὐτοῦ]] καταχέασθαι Θεοφρ. Χαρ. 9· ἴδε καὶ Α. Β. 20, 22: πρβλ. [[ἀρύβαλλος]].
|lstext='''ἀρύταινα''': [ῠ], ης, ἡ, θηλυκ. [[τύπος]] τοῦ [[ἀρυτήρ]], [[εἶδος]] ἐλαιοδοχείου, ἀλλ’ ἐγὼ εἶδον [[ὄναρ]], καί μοὐδόκει ἡ θεὸς αὐτὴ τοῦ δήμου καταχεῖν ἀρυταίνῃ πλουθυγίειαν, «χαλκοῦν [[σκεῦος]], ᾧ τὸ [[ἔλαιον]] ἐγχέουσιν εἰς λύχνους» (Σχόλ.), Ἀριστοφ. Ἱππ. 1091· λεκάνιον [[ὅπερ]] μετεχειρίζοντο ἐν τοῖς βαλανείοις ὡς νῦν τὸ «τάσι» πρὸς ἐπίχυσιν ὕδατος, κατασκεδῶ, νὴ τὴν φίλην Δήμητρα... ἀρύταιναν ὑμῶν ἐκ μέσου βάψασα τοῦ λέβητος ζέοντος ὕδατος Ἀντιφάν. ἐν «Ἀλειπτρίᾳ» 1· δεινὸς δὲ καὶ πρὸς τὰ χαλκεῖα τὰ ἐν τῷ βαλανείῳ προσελθὼν καὶ βάψας ἀρύταιναν, βοῶντος τοῦ βαλανέως, αὐτὸς αὐτοῦ καταχέασθαι Θεοφρ. Χαρ. 9· ἴδε καὶ Α. Β. 20, 22: πρβλ. [[ἀρύβαλλος]].
}}
}}
{{grml
{{grml

Latest revision as of 13:13, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀρύταινα Medium diacritics: ἀρύταινα Low diacritics: αρύταινα Capitals: ΑΡΥΤΑΙΝΑ
Transliteration A: arýtaina Transliteration B: arytaina Transliteration C: arytaina Beta Code: a)ru/taina

English (LSJ)

[ᾰρῠ], ης, ἡ, fem. of ἀρυτήρ, Ar.Eq.1092, Antiph.25.3, Thphr. Char.9.8, PMagd.33.3 (iii B. C.).

Spanish (DGE)

-ης, ἡ
• Alolema(s): lat. aruteana Lucil.17; arytaena Fest.21
• Prosodia: [ᾰρῠ-]
cazo o caldero usado por los bañeros para sacar agua y verterla sobre los bañistas βαλανεὺς δ' ὠθεῖ ταῖς ἀρυταίναις Ar.Fr.450, τὴν μεγίστην ἀρύταιναν ὑμῶν ἐκ μέσσου βάψασα τοῦ λέβητος ζέοντος ὕδατος Antiph.25.3, cf. Thphr.Char.9.8, PEnteux.82re.3 (III a.C.), Crates Gr.Fr.67a, Lucil.l.c., Gal.3.553, Phryn.PS 33.15, Fest.l.c., Eust.1216.63, tb. usado para otros fines, para vino ἀπληστοίνους τ' ἀρύταινας Timo SHell.778, ἀ. δέ, χαλκοῦν σκεῦος, ᾧ τὸ ἔλαιον ἐγχέουσιν εἰς τοὺς λύχνους Sch.Ar.Eq.1091, Sud.
fig. ἡ θεὸς αὐτὴ τοῦ δήμου καταχεῖν ἀρυταίνῃ πλουθυγίειαν Ar.Eq.1091.

German (Pape)

[Seite 364] ἡ, eine Gießkanne, Ar. Equ. 1087, nach Schol. χαλκοῦν σκεῦος ᾡ τὸ ἔλαιον ἐγχέουσιν εἰς λύχνους; – Theophr. char. 9, 3.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
sorte d'aiguière.
Étymologie: ἀρύω.

Russian (Dvoretsky)

ἀρύταινα: (ᾰρ) ἡ лейка, ушат Arph.

Greek (Liddell-Scott)

ἀρύταινα: [ῠ], ης, ἡ, θηλυκ. τύπος τοῦ ἀρυτήρ, εἶδος ἐλαιοδοχείου, ἀλλ’ ἐγὼ εἶδον ὄναρ, καί μοὐδόκει ἡ θεὸς αὐτὴ τοῦ δήμου καταχεῖν ἀρυταίνῃ πλουθυγίειαν, «χαλκοῦν σκεῦος, ᾧ τὸ ἔλαιον ἐγχέουσιν εἰς λύχνους» (Σχόλ.), Ἀριστοφ. Ἱππ. 1091· λεκάνιον ὅπερ μετεχειρίζοντο ἐν τοῖς βαλανείοις ὡς νῦν τὸ «τάσι» πρὸς ἐπίχυσιν ὕδατος, κατασκεδῶ, νὴ τὴν φίλην Δήμητρα... ἀρύταιναν ὑμῶν ἐκ μέσου βάψασα τοῦ λέβητος ζέοντος ὕδατος Ἀντιφάν. ἐν «Ἀλειπτρίᾳ» 1· δεινὸς δὲ καὶ πρὸς τὰ χαλκεῖα τὰ ἐν τῷ βαλανείῳ προσελθὼν καὶ βάψας ἀρύταιναν, βοῶντος τοῦ βαλανέως, αὐτὸς αὐτοῦ καταχέασθαι Θεοφρ. Χαρ. 9· ἴδε καὶ Α. Β. 20, 22: πρβλ. ἀρύβαλλος.

Greek Monolingual

ἀρύταινα, η (Α)
1. είδος δοχείου με μακρύ στενό στόμιο με το οποίο γέμιζαν λάδι τους λύχνους
2. λεκανάκι ή τάσι που χρησιμοποιούσαν στα λουτρά για να ρίχνουν επάνω τους νερό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αρύτω, αττ. τ. του ρ. αρύω ή < αρυτήρ < αρύω].

Greek Monotonic

ἀρύταινα: [ῠ], -ης, ἡ (ἀρύω), μικρό δοχείο, σε Αριστοφ.

Middle Liddell

ἀρύω
a small pail, Ar.