δορίκρανος: Difference between revisions
From LSJ
ὅτι μέντοι καὶ ἡ χρῆσις τῶν τρόπων, ὥσπερ τἆλλα πάντα καλὰ ἐν λόγοις, προαγωγὸν ἀεὶ πρὸς τὸ ἄμετρον, δῆλον ἤδη, κἂν ἐγὼ μὴ λέγω → however, it is also obvious, even without my saying so, that the use of figures of speech, like other literary adornments, is something that has always tempted toward excess
(1b) |
|||
| (13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dorikranos | |Transliteration C=dorikranos | ||
|Beta Code=dori/kranos | |Beta Code=dori/kranos | ||
|Definition= | |Definition=δορίκρανον, [[spearheaded]], λόγχη [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]'' 148 (lyr., δορυκρ- cod. Med.). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[à tête de lance]].<br />'''Étymologie:''' [[δόρυ]], [[κράνος]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=s. [[δορύκρανος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δορίκρᾱνος:''' [[varia lectio|v.l.]] = [[δορύκρανος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δορίκρᾱνος''': -ον, ὀ ἔχων κεφαλὴν λόγχης, Αἰσχύλ. Πέρσ. 148. | |lstext='''δορίκρᾱνος''': -ον, ὀ ἔχων κεφαλὴν λόγχης, Αἰσχύλ. Πέρσ. 148. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 22: | Line 28: | ||
|lsmtext='''δορίκρᾱνος:''' -ον ([[κάρα]]), αυτός που έχει [[λόγχη]] στην [[κορυφή]] του, σε Αισχύλ. | |lsmtext='''δορίκρᾱνος:''' -ον ([[κάρα]]), αυτός που έχει [[λόγχη]] στην [[κορυφή]] του, σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=[[δορί]]-κρᾱνος, ον <i>adj</i> [[κάρα]]<br />[[spear]]-headed, Aesch. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:34, 17 February 2024
English (LSJ)
δορίκρανον, spearheaded, λόγχη A.Pers. 148 (lyr., δορυκρ- cod. Med.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à tête de lance.
Étymologie: δόρυ, κράνος.
German (Pape)
s. δορύκρανος.
Russian (Dvoretsky)
δορίκρᾱνος: v.l. = δορύκρανος.
Greek (Liddell-Scott)
δορίκρᾱνος: -ον, ὀ ἔχων κεφαλὴν λόγχης, Αἰσχύλ. Πέρσ. 148.
Greek Monolingual
δορίκρανος, -ον (Α)
«δορικράνου λόγχης ἰσχύς» — η δύναμη της αιχμηρής λόγχης.
Greek Monotonic
δορίκρᾱνος: -ον (κάρα), αυτός που έχει λόγχη στην κορυφή του, σε Αισχύλ.
