στρατηλάτης: Difference between revisions
ἀλλ' ἐπὶ καὶ θανάτῳ φάρμακον κάλλιστον ἑᾶς ἀρετᾶς ἅλιξιν εὑρέσθαι σὺν ἄλλοις → even at the price of death, the fairest way to win his own exploits together with his other companions | but even at the risk of death would find the finest elixir of excellence together with his other companions | but to find, together with other young men, the finest remedy — the remedy of one's own valor — even at the risk of death
Tags: Mobile edit Mobile web edit |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=stratilatis | |Transliteration C=stratilatis | ||
|Beta Code=strathla/ths | |Beta Code=strathla/ths | ||
|Definition=[ᾰ], ου, ὁ, [[leader of an army]], [[general]], [[commander]], Pratin.Lyr.1.9, [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''1223, E.''Ph.''1241, and in late Prose, ''OGI''648 (Palmyra, iii A.D.), ''PLips.''48.23 (iv A.D.), etc.; = [[magister militum]], Zos.2.33, ''Glossaria'', POxy.1983.2 (vi A.D.), etc.; Ἑλλάδος [[Euripides|E.]] | |Definition=[ᾰ], ου, ὁ, [[leader of an army]], [[general]], [[commander]], Pratin.Lyr.1.9, [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''1223, E.''Ph.''1241, and in late Prose, ''OGI''648 (Palmyra, iii A.D.), ''PLips.''48.23 (iv A.D.), etc.; = [[magister militum]], Zos.2.33, ''Glossaria'', POxy.1983.2 (vi A.D.), etc.; Ἑλλάδος [[Euripides|E.]]''[[Orestes|Or.]]''970 (lyr.); also of an admiral, σ. νεῶν A.''Eu.''637. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 20:44, 22 March 2024
English (LSJ)
[ᾰ], ου, ὁ, leader of an army, general, commander, Pratin.Lyr.1.9, S.Aj.1223, E.Ph.1241, and in late Prose, OGI648 (Palmyra, iii A.D.), PLips.48.23 (iv A.D.), etc.; = magister militum, Zos.2.33, Glossaria, POxy.1983.2 (vi A.D.), etc.; Ἑλλάδος E.Or.970 (lyr.); also of an admiral, σ. νεῶν A.Eu.637.
German (Pape)
[Seite 951] ὁ, Heerführer; Aesch. Eum. 607; Soph. Ai. 1202 u. öfter, wie Eur. Auch in sp. Prosa, D. Hal. 1, 41 Plut. Num. 5.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
chef d'armée, général ; νεῶν ESCHL chef d'une flotte.
Étymologie: στρατός, ἐλαύνω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στρατηλάτης -ου, ὁ [στρατός, ἐλαύνω] Dor. gen. plur. στρατηλατᾶν Eur. Or. 970, legeraanvoerder;. σ. νεῶν bevelhebber van de schepen, admiraal Aeschl. Eum. 637.
Russian (Dvoretsky)
στρᾰτηλάτης: ου (λᾰ) ὁ (главно)командующий, полководец Soph., Eur.: σ. νεῶν Aesch., Eur. командующий флотом.
Greek (Liddell-Scott)
στρᾰτηλάτης: [ᾰ], -ου, ὁ, (ἐλαύνω) ὁ ὁδηγῶν στρατόν, στρατηγός, διοικητὴς στρατοῦ, Πρατίν. 1, 11, Σοφ. Αἴ. 1223, Εὐρ., καὶ παρὰ μεταγεν. πεζογράφοις, Ἑλλάδος ὁ αὐτ. ἐν Ὀρ. 970· ὡσαύτως ἐπὶ ναυάρχου, στρ. νεῶν Αἰσχύλ. Εὐμ. 637.
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ, και θηλ. στρατηλάτις, -ιδος, Α
ηγέτης στρατού, στρατηγός, ανώτατος διοικητής στρατού
νεοελλ.
1. διοικητής στρατού σε νικηφόρο πόλεμο
2. στρατηγός με πολλές νίκες στο ενεργητικό του («ὁ Μέγας Αλέξανδρος υπήρξε μεγάλος στρατηλάτης»)
αρχ.
1. ναύαρχος
2. το θηλ. ἡ στρατηλάτις
προσωνυμία της Σελήνης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < στρατός + -ηλάτης (< ἐλαύνω) πρβλ. ποδ-ηλάτης, με έκταση λόγω συνθέσεως].
Greek Monotonic
στρᾰτηλάτης: [ᾰ], -ου, ὁ (ἐλαύνω), αυτός που οδηγεί το στράτευμα, στρατηγός, διοικητής, σε Σοφ., Ευρ. κ.λπ.· λέγεται για ναύαρχο, στρατηλάτης νεῶν, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
στρᾰ˘τ-ηλάτης, ου, ὁ, ἐλαύνω
a leader of an army, a general, commander, Soph., Eur., etc.; of an admiral, στρ. νεῶν Aesch.
English (Woodhouse)
Mantoulidis Etymological
Ἀπό τό στρατός (τοῦ στρώννυμι) + ἐλαύνω. Δές γιά ἄλλα παράγωγα στά ρήμ. ἐλαύνω καί στορέννυμι. Παράγωγα ἀπό ἴδια ρίζα τοῦ στρατηλάτης: στρατηλατῶ, στρατηλασία, στρατηλατικός.
