ἐξοκέλλω

English (LSJ)

intr., of a ship,
A run aground, ἐς τὰς ἐκβολὰς τοῦ Πηνειοῦ Hdt.7.182; πρὸς κραταίλεων χθόνα A.Ag.666; also [δελφῖνες] ἐ. εἰς τὴν γῆν Arist.HA631b2.
2 metaph., drift into, ἐ. εἰς τραχύτερα πράγματα Isoc.7.18; εἰς λόγου μῆκος Id.Ep.2.13; εἰς ἀσέλγειαν Plb. 18.55.7; πρὸς ἀπληστίαν Ph.1.686; ἐς ἐπιθυμίας ἀνοήτους Paus.8.24.9; εἰς κύβους Plu.2.5b; εἰς ὕβριν Phylarch.45 J.; εἰς τρυφήν ibid., Plb. 7.1.1, Ath.12.523c (= Arist.Fr.584); μέχρι τῶν ἐσχάτων Phld.Ir. p.35 W.: abs., to be ruined, Plb.4.48.11.
II trans., run (a ship) aground: metaph., drive headlong, τινὰ εἰς ἄτην E.Tr.137 (lyr.); ὁ πλοῦτος ἐξώκειλε τὸν κεκτημένον εἰς ἕτερον ἦθος Men.587:—Pass., metaph., δεῦρο δ' ἐξοκέλλεται things are coming to this pass, A.Supp. 438.

German (Pape)

[Seite 885] heraustreiben, eigtl. vom Schiffe, es von der rechten Bahn verschlagen u. auf Klippen u. Untiefen treiben, es stranden lassen, τὴν ναῦν εἰς ἕρμα γῆς App.; übertr., τινὰ εἰς ἄταν, ins Unglück stürzen, Eur. Tr. 137; ὁ πλοῦτος ἐξώκειλε τὸν κεκτημένον εἰς ἕτερον ἦθος Men. bei Stob. fl. 93, 22. – Gew. intrans., mit dem Schiffe vom geraden Wege abkommen, stranden, scheitern, ἐξοκεῖλαι πρὸς χθόνα Aesch. Ag. 652, der auch das pass. hat, δεῦρο δ' ἐξοκέλλεται, die Sache kommt darauf hinaus, Suppl. 433; ἡ ν αῦς ἐξοκέλλει ἐς τὰς εἰσβολὰς τοῦ Πηνειοῦ, verirrt sich dahin, Her. 7, 182; μὴ τελευτῶντες εἰς τραχύτερα πράγματα ἐξοκείλωμεν, in eine gefährliche Lage kommen, Isocr. 7, 18; εἰς λόγου μῆκος, sich in eine lange Rede verlieren, id. ep. 2, 13, auf Abwege, in Laster od. Irrthümer hineingeraten, ἐς τρυφήν Ath. XII, 523 c; ἐς παρακοπήν Plut. Mar. 45; auch absol., Pol. 4, 48, 1.

French (Bailly abrégé)

ao. ἐξώκειλα;
aller à la dérive ; aller échouer.
Étymologie: ἐξ, ὀκέλλω.

Russian (Dvoretsky)

ἐξοκέλλω: (aor. ἐξώκειλα)
1 досл. (о волнах) относить в сторону, бросать, швырять, перен. повергать, ввергать (τινὰ εἰς ἄτην Eur.): ἐ. τινὰ εἰς ἕτερον ἦθος Men. менять чьи-л. нравы;
2 быть прибиваемым (волнами), выбрасываться, выноситься (πρὸς χθόνα Aesch.; εἰς τὴν γῆν Arst.): ἐ. ἐς τὰς ἐκβολὰς τοῦ Πηνειοῦ Her. пристать к устью Пенея;
3 перен. оказываться, впадать, попадать (εἰς τραχύτερα πράγματα Isocr.; εἰς ἄτοπον παρακοπήν Plut.): εἰς φθόνον ἐ. Plut. стать жертвой (чьей-л.) зависти; εἰς κώμους ἐ. Plut. предаться кутежам;
4 терпеть крушение: ἐξώκειλε Polyb. его постигла неудача.

Greek (Liddell-Scott)

ἐξοκέλλω: ἀμεταβ., ἐπὶ πλοίου, πίπτω ἔξω εἰς τὴν ξηράν, ἐς τὰς ἐκβολὰς τοῦ Πηνειοῦ Ἡρόδ. 7. 182· μητ᾿ ἐξοκεῖλαι πρὸς κραταίλεων χθόνα Αἰσχυλ. Ἀγ. 666· οὕτω καὶ περὶ ἰχθύων, δελφῖνες ἐξοκέλλουσιν εἰς τὴν γῆν Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 48, 6. 2) μεταφ., ἐξ. ἐς τραχύτερα πράγματα Ἰσοκρ. 143C· εἰς λόγου μῆκος ὁ αὐτὸς 409C· εἰς ὕβριν Φύλαρχος 45· εἰς ἀσέλγειαν Πολύβ. 18. 38, 7· ἐς ἐπιθυμίας ἀνοήτους Παυσ. 8. 24, 9· ἐς τρυφὴν Ἀθήν. 523C· ἀπολ., καταστρέφομαι, Πολύβ. 4. 48, 11. ΙΙ. μεταβ., ῥίπτω τὸ πλοῖον εἰς τὴν ξηράν, μεταφ., ῥίπτω, ὠθῶ τινα εἴς τι, ἐμέ τε τὰν μελέαν Ἑκάβαν εἰς τάνδ᾿ ἐξώκειλ᾿ ἄταν Εὐρ. Τρῳ. 137· ὁ πλοῦτος ἐξώκειλε τὸν κεκτημένον εἰς ἕτερον ἦθος Μένανδρ. ἐν Ἀδήλ. 60: ― Παθ., μεταφ., δεῦρο δ᾿ ἐξοκέλλεται, οὕτως ἀποβαίνουσι τὰ πράγματα, Αἰσχύλ. Ἱκ. 438· οἱ δὲ εἰς κύβους καὶ κώμους ἐξοκέλλουσι, δίδονται, Πλούτ.· 5Β.

Greek Monolingual

(AM ἐξοκέλλω)
1. (για πλοία και ναυτικούς) πέφτω στην ξηρά ξεφεύγοντας από την ορθή πορεία, προσαράσσω, ναυαγώ
2. μτφ. παρασύρομαι, παρεκτρέπομαι
αρχ.-μσν.
1. (για συμφορά, αρρώστια κ.λπ.) πέφτω κατακέφαλα, χτυπώ ξαφνικά
2. παρασύρω κάποιον στην καταστροφή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < εξ + οκέλλω «θέτω σε κίνηση»].

Greek Monotonic

ἐξοκέλλω: αόρ. αʹ -ώκειλα·
I. αμτβ., λέγεται για πλοίο, προσαράζω ή πέφτω έξω στην ξηρά, σε Ηρόδ., Αισχύλ.
II. μτβ., ρίχνω (πλοίο) στην ξηρά· μεταφ., ρίχνω, σπρώχνω κάποιον σε κάτι, σε Ευρ.

Middle Liddell

aor1 -ώκειλα
I. intr., of a ship, to run aground or ashore, Hdt., Aesch.
II. trans. to run (a ship) aground:—metaph. to drive headlong, Eur.