καταφθίνω: Difference between revisions
Οὐδεὶς μετ' ὀργῆς ἀσφαλῶς βουλεύεται → Consilia sunt intuta, quibus ira adsidet → Im Zorn fasst keiner ungefährdet einen Plan
m (pape replacement) |
|||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=katafthino | |Transliteration C=katafthino | ||
|Beta Code=katafqi/nw | |Beta Code=katafqi/nw | ||
|Definition=[ῐ, sed v. infr.], [[waste away]], [[decay]], | |Definition=[ῐ, sed v. infr.], [[waste away]], [[decay]], Pi.''I.''8(7).51, [[Herodotus|Hdt.]] 2.123; <b class="b3">κ. νόσῳ, γήρᾳ</b>, S.''Ph.''266, [[Euripides|E.]]''[[Alcestis|Alc.]]''622: in later Att. Prose, [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]'' 9.16.5: aor. part. καταφθινήσας Plu.2.117c: pf. part. [[κατεφθινηκώς]] ib.621f, Arr.''Epict.''4.11.25: καταφθῑνουσι trans. is [[falsa lectio|f.l.]] in Theoc.25.122. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>impf.</i> κατέφθινον, <i>f. inus., ao. réc.</i> κατεφθίνησα, <i>pf. réc.</i> κατεφθίνηκα;<br /><b>1</b> se gâter, se corrompre, dépérir;<br /><b>2</b> laisser se | |btext=<i>impf.</i> κατέφθινον, <i>f. inus., ao. réc.</i> κατεφθίνησα, <i>pf. réc.</i> κατεφθίνηκα;<br /><b>1</b> [[se gâter]], [[se corrompre]], [[dépérir]];<br /><b>2</b> [[laisser se perdre]] ; négliger.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[φθίνω]]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=([[φθίνω]]), <i>[[untergehen]], zu Grunde [[gehen]]</i>; ἐπέων [[καρπὸς]] οὐ κατέφθινε Pind. <i>I</i>. 7.46; νόσῳ Soph. <i>Phil</i>. 266; <span class="ggns">Gegensatz</span> θάλλειν, vom [[Leiden]], <i>El</i>. 260; γήρᾳ Eur. <i>Alc</i>. 622; [[spätere]] Prosaiker, die auch einen aor. καταφθινήσας, <i>hinschwindend</i>, Plut. <i>consol.Apoll</i>. p. 357, und ein perf. κατεφθίνηκα [[bilden]], <i>Cic</i>. 14, κατεφθινηκὼς τὴν κόμην Arr. <i>Epict</i>. 4.11.25. | |||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 29: | Line 32: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt= | |mdlsjtxt=to [[waste]] [[away]], [[decay]], [[perish]], Hdt., Trag.; κ. νόσῳ, γήρᾳ Soph., Eur.<br />B. [[καταφθίω]] fut. κατα-φθίσω aor1 κατ-έφθῐσα<br /><b class="num">I.</b> Causal in fut. κατα-φθίσω [ῑ], aor1 κατ-έφθῐσα, to [[ruin]], [[destroy]], Od., Aesch.<br /><b class="num">II.</b> Pass., epic aor2 κατ-εφθίμην [ῐ], inf. καταφθίσθαι; poet. καπ-[[φθίμενος]]:— to be [[ruined]], to [[waste]] [[away]], [[perish]], ἤϊα πάντα [[κατέφθιτο]] the provisions were all consumed, Od.; ὡς καὶ σὺ καταφθίσθαι [[ὤφελες]] oh that thou hadst perished, Od.; [[σεῖο]] καταφθιμένοιο if thou wert [[dead]], Il.; [[ἐκεῖ]] [[κατέφθιτο]] [[there]] he died, Aesch.; [[φέγγος]] ἡλίου [[κατέφθιτο]] the sun's [[light]] was [[gone]], Aesch. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:55, 25 October 2024
English (LSJ)
[ῐ, sed v. infr.], waste away, decay, Pi.I.8(7).51, Hdt. 2.123; κ. νόσῳ, γήρᾳ, S.Ph.266, E.Alc.622: in later Att. Prose, Thphr. HP 9.16.5: aor. part. καταφθινήσας Plu.2.117c: pf. part. κατεφθινηκώς ib.621f, Arr.Epict.4.11.25: καταφθῑνουσι trans. is f.l. in Theoc.25.122.
French (Bailly abrégé)
impf. κατέφθινον, f. inus., ao. réc. κατεφθίνησα, pf. réc. κατεφθίνηκα;
1 se gâter, se corrompre, dépérir;
2 laisser se perdre ; négliger.
Étymologie: κατά, φθίνω.
German (Pape)
(φθίνω), untergehen, zu Grunde gehen; ἐπέων καρπὸς οὐ κατέφθινε Pind. I. 7.46; νόσῳ Soph. Phil. 266; Gegensatz θάλλειν, vom Leiden, El. 260; γήρᾳ Eur. Alc. 622; spätere Prosaiker, die auch einen aor. καταφθινήσας, hinschwindend, Plut. consol.Apoll. p. 357, und ein perf. κατεφθίνηκα bilden, Cic. 14, κατεφθινηκὼς τὴν κόμην Arr. Epict. 4.11.25.
Russian (Dvoretsky)
καταφθίνω: (ῐ) (aor. κατεφθίνησα, pf. κατεφθίνηκα) погибать, гибнуть (νόσῳ Soph.; γήρᾳ Eur.): τοῦ σώματος καταφθίνοντος Her. с уничтожением тела.
Greek (Liddell-Scott)
καταφθίνω: ῐ, φθείρομαι, ἀφανίζομαι, μαραίνομαι, καταπίπτω, καταστρέφομαι, ἐπέων καρπὸς οὐ κατέφθινεν Πινδ. Ι. 8 (7). 102, Ἡρόδ. 2. 123, καὶ Τραγ., κ. νόσῳ, γήρᾳ Σοφ. Φιλ. 266, Εὐρ. Ἄλκ. 622· τὰ πήματα θάλλοντα μᾶλλον ἢ καταφθίνοντα ὁρῶ Σοφ. Ἠλ. 260· κ. γᾶ Εὐρ. Τρ. 1299· ἐξαμβλοῦται καὶ κ. ἱσχὺς τοῦ σώματος Πλουτ. Ἠθ. 2Ε· ὡσαύτως παρὰ μεταγενεστ. πεζογράφοις, ὡς κ. τὸ σῶμα Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 9. 16, 5· ὁ Πλούτ. ἔχει μετοχ. ἀορ. καταφθινήσας, 2. 117C, πρκμ. κατεφθινηκὼς αὐτόθι 621Ε, Ἀρρ. Ἐπικτ. 4. 11, 25.- Ἐν Θεοκρ. 25.122 καταφθίνουσι, κεῖται μεταβατ. ἐναντίον τῆς σημασίας καὶ τῆς ποσότητος τῆς λέξεως· ὁ Meineke προτείνει καταφθινύθουσι.
English (Slater)
καταφθίνω wither away met. ἐπέων δὲ καρπὸς οὐ κατέφθᾰνε i. e. her words bore fruit and were not wasted (I. 8.46)
Greek Monolingual
καταφθίνω (Α)
(επιτ. τ. του φθίνω) φθείρομαι, αφανίζομαι, μαραίνομαι («ἀγρίᾳ νόσῳ καταφθίνοντα», Σοφ.)·
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + φθίνω «καταστρέφομαι»].
Greek Monotonic
καταφθίνω: [ῐ], φθείρομαι, αφανίζομαι, μαραίνομαι, καταστρέφομαι, σε Ηρόδ., Τραγ.· κ. νόσῳ, γήρᾳ, σε Σοφ., Ευρ.
Middle Liddell
to waste away, decay, perish, Hdt., Trag.; κ. νόσῳ, γήρᾳ Soph., Eur.
B. καταφθίω fut. κατα-φθίσω aor1 κατ-έφθῐσα
I. Causal in fut. κατα-φθίσω [ῑ], aor1 κατ-έφθῐσα, to ruin, destroy, Od., Aesch.
II. Pass., epic aor2 κατ-εφθίμην [ῐ], inf. καταφθίσθαι; poet. καπ-φθίμενος:— to be ruined, to waste away, perish, ἤϊα πάντα κατέφθιτο the provisions were all consumed, Od.; ὡς καὶ σὺ καταφθίσθαι ὤφελες oh that thou hadst perished, Od.; σεῖο καταφθιμένοιο if thou wert dead, Il.; ἐκεῖ κατέφθιτο there he died, Aesch.; φέγγος ἡλίου κατέφθιτο the sun's light was gone, Aesch.
