τρύβλιον

English (LSJ)

τό,
A cup, bowl, Ar.Eq.650, Av.77, al.; εἰρήνης ῥοφήσει τρύβλιον = he will sip the cup of peace Id.Ach.278; μισθοῦ τ. ῥοφῆσαι Id.Eq.905: also in later Gr., LXX Nu.7.13, al., Ev.Matt.26.23.
II in Medic. prescriptions, a measure, = ὀξύβαφον ΙΙ, Hp.Int.1, Mul.2.109, Alex.142, Gal.19.752.
III = κεραμεοῦν ἄγγος ἐπιδεχόμενον ὡς εἴκοσι ἀρτάβας, terracotta vase that holds 20 artabai, Ptol. Euerg.9J. [Proparox. acc. to Hdn.Gr.1.357, and so in Ar.ll. cc., LXX ll. cc. (cod. B), Suid.; τρυβλίον (s.v.l.) Hp. ll. cc., Gal.19.752, 753, Hsch., Gp.7.36.1.]

German (Pape)

[Seite 1155] τό (kein dim. u. dah. nicht τρυβλίον zu schreiben), eine Schaale, Schüssel, ein Trinkgeschirr; Ar. Av. 77 Ach. 278; κεραμεύειν τὰ τρύβλια, Eccl. 252. 847; Axionic. bei Poll. 10, 122; Ath. VI, 216; Luc. Tim. 54 u. öfter.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
1 coupe, bol, écuelle;
2 pudendum muliebre.
Étymologie: DELG nom familier, sans étym.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

τρύβλιον -ου, τό, Ion. τρυβλίον, schotel, kom; seks.: τὰ τῶν γυναικῶν διακαθαίρει τρύβλια hij likt de schotels van de vrouwen schoon Aristoph. Eccl. 847.

Russian (Dvoretsky)

τρύβλιον: v.l. τρυβλίον τό чаша, блюдо Arph., Luc.

Greek (Liddell-Scott)

τρύβλιον: τό, πινάκιον, κοῦπα, ποτήριον, Ἀριστοφ. Ἱππ. 648, Ὄρν. 77, κ. ἀλλ.· εἰρήνης ῥοφήσει τρύβλιον ὁ αὐτ. ἐν Ἀχ. 278· μισθοῦ τρ. ῥοφῆσαι ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 905. ΙΙ. ἐν ταῖς ἰατρ. συνταγαῖς ἦτο μέτρον χωροῦν ὅσον καὶ ἡ κοτύλη, Ἱππ. 531. 51, Γαλην. τ. 13. σ. 976, 980, 9, Ἄλεξις ἐν «Μανδραγοριζομένῃ» 2· - ὑποκορ. μόνον κατὰ τύπον, περὶ δὲ τοῦ τονισμοῦ ἴδε Ἀρκάδ. 119. 19.

English (Strong)

neuter of a presumed derivative of uncertain affinity; a bowl: dish.

English (Thayer)

(so T (cf. Proleg., p. 102) WH; τρύβλιον R G L Tr) (on the accent see Passow, under the word; (Chandler § 350; Göttling, p. 408)), τριβλιου, τό, a dish, a deep dish (cf. B. D. under the word Dish>): Aristophanes, Plutarch, Lucian, Aelian v. h. 9,37; the Sept. for קְעָרָה, for which also in Josephus, Antiquities 3,8, 10; Sirach 31:14.)

Greek Monotonic

τρύβλιον: τό, κούπα, ποτήρι, σε Αριστοφ.

Frisk Etymology German

τρύβλιον: {trúblion}
Grammar: n.
Meaning: Bez. eines Trinkgeschirrs od. eines Gefäßes von unbekannter Form und wechselnder Größe (Ar., LXX, Ev. Matt.), auch als Hohlmaß (Mediz. u.a.).
Etymology: Gewöhnlich als Schale, Schüssel erklärt, nach v. Effenterre Rev. de phil. 3. sér. 37, 41 ff. vielmehr Krug, Topf. Technisches Wort ohne Etymologie.
Page 2,934-935

Chinese

原文音譯：trÚblion 特呂不利按
詞類次數：名詞（2）
原文字根：碟
字義溯源：碗，杯，盤子
出現次數：總共（2）；太（1）；可（1）
譯字彙編：
1） 盤子（2） 太26:23； 可14:20