ἐπίπαν: Difference between revisions
Δίκαιος ἴσθι, ἵνα δικαίων δὴ τύχῃς → Sis aequus, aequa ut consequaris tu quoque → Sei du gerecht, damit Gerechtes dir widerfährt
(4) |
(CSV import) |
||
(16 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epipan | |Transliteration C=epipan | ||
|Beta Code=e)pi/pan | |Beta Code=e)pi/pan | ||
|Definition=or ἐπὶ πᾶν, < | |Definition=or [[ἐπὶ πᾶν]],<br><span class="bld">A</span> v. [[ἐπί]].<br><span class="bld">II</span>. Adj. [[ἐπίπαντες]], v. [[ἐπίπας]]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0968.png Seite 968]] im Ganzen, Allgemeinen, überhaupt, Aesch. Pers. 42 Suppl. 802; Plat. Epin. 986 e; ὡς [[ἐπίπαν]], gewöhnlich, Pol. u. A.; ὡς τὸ [[ἐπίπαν]] Her. 7, 50, 1; εἰς [[ἐπίπαν]] Xenophan. bei Ath. XII, 526 h. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0968.png Seite 968]] im Ganzen, Allgemeinen, überhaupt, Aesch. Pers. 42 Suppl. 802; Plat. Epin. 986 e; ὡς [[ἐπίπαν]], gewöhnlich, Pol. u. A.; ὡς τὸ [[ἐπίπαν]] Her. 7, 50, 1; εἰς [[ἐπίπαν]] Xenophan. bei Ath. XII, 526 h. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>adv.</i><br /><b>1</b> [[en général]] : [[ὡς]] [[ἐπίπαν]], τὸ [[ἐπίπαν]], [[ὡς]] τὸ [[ἐπίπαν]] en général, d'ordinaire;<br /><b>2</b> [[tout à la fois]], [[tous ensemble]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[πᾶν]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐπίπαν:''' тж. ἐπι [[πᾶν]] (тж. ὡς ἐ., τὸ ἐ. и ὡς τὸ ἐ.)<br /><b class="num">1</b> [[вообще]] (говоря), в общем, обычно ([[πλεῖστον]] μὲν μεδίμνους [[ἐννέα]], τὸ δ᾽ ἐ. ἕξ Arst.): ὡς ἐ. [[εἰπεῖν]] Arst. вообще говоря;<br /><b class="num">2</b> [[в целом]], [[всего]], [[итого]] (τὸ ἐ. [[ὀγδώκοντα]] τάλαντα Her.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπίπαν''': ἢ ἐπὶ πᾶν, Ἐπίρρ., ἐν συνόλῳ, [[καθόλου]], ἐν γένει, [[περίπου]], συνήθως, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, κατὰ [[μέσον]] ὅρον, Ἡρόδ. 4. 86, Θουκ. 5. 68· ἔωθε γὰρ τοῦτο ὡς [[ἐπίπαν]] ποιέειν πρὸς τὸν ζέφυρον Ἡρόδ. 2. 68· τὸ ἐπ. 6. 46· ὡς τὸ ἐπ. 7. 50, 1· εἰς ἐπ. Ξενοφάν. 3. 4. 2) ἐξ ὁλοκλήρου, ἁβροδιαίτων δ᾿ ἕπεται Λυδῶν [[ὄχλος]], οἵτ᾿ [[ἐπίπαν]] ἠπειρογενὲς κατέχουσιν [[ἔθνος]], «οἱ δι᾿ ὅλου τὴν ἤπειρον οἰκοῦντες» (Σχόλ.). Αἰσχύλ. Πέρσ. 42, Ἱκέτ. 822. 3) [[περίπου]], [[τοὐλάχιστον]], τετραδάκτυλον τὸ ἐπ. Ἱππ. π. Ἄρθρ. 783. ΙΙ. ἐπίθ. ἐπίπαντες, πληθ., ἀπαντᾷ ἐν Ἐπιγρ. Κρήτης ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2555. ᾱ Ἀττ., Αἰσχύλ. Πέρσ. ἔνθ᾿ ἀνωτ., Meineke εἰς Μένανδ. σ. 51. | |lstext='''ἐπίπαν''': ἢ ἐπὶ πᾶν, Ἐπίρρ., ἐν συνόλῳ, [[καθόλου]], ἐν γένει, [[περίπου]], συνήθως, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, κατὰ [[μέσον]] ὅρον, Ἡρόδ. 4. 86, Θουκ. 5. 68· ἔωθε γὰρ τοῦτο ὡς [[ἐπίπαν]] ποιέειν πρὸς τὸν ζέφυρον Ἡρόδ. 2. 68· τὸ ἐπ. 6. 46· ὡς τὸ ἐπ. 7. 50, 1· εἰς ἐπ. Ξενοφάν. 3. 4. 2) ἐξ ὁλοκλήρου, ἁβροδιαίτων δ᾿ ἕπεται Λυδῶν [[ὄχλος]], οἵτ᾿ [[ἐπίπαν]] ἠπειρογενὲς κατέχουσιν [[ἔθνος]], «οἱ δι᾿ ὅλου τὴν ἤπειρον οἰκοῦντες» (Σχόλ.). Αἰσχύλ. Πέρσ. 42, Ἱκέτ. 822. 3) [[περίπου]], [[τοὐλάχιστον]], τετραδάκτυλον τὸ ἐπ. Ἱππ. π. Ἄρθρ. 783. ΙΙ. ἐπίθ. ἐπίπαντες, πληθ., ἀπαντᾷ ἐν Ἐπιγρ. Κρήτης ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2555. ᾱ Ἀττ., Αἰσχύλ. Πέρσ. ἔνθ᾿ ἀνωτ., Meineke εἰς Μένανδ. σ. 51. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐπίπαν]] και ἐπὶ | |mltxt=[[ἐπίπαν]] και ἐπὶ πᾶν (AM)<br /><b>επίρρ.</b> γενικά, εν όλω, ως επί το πλείστον («νηῡς [[ἐπίπαν]] μάλιστά κῃ κατανύει ἐν μακρημερίῃ ὀργυιὰς ἐπτακισμυρίας», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> εξ ολοκλήρου, [[κυρίως]] («Λυδῶν [[ὄχλος]], οἵ τ’ [[ἐπίπαν]] ἠπειρογενές κατέχουσιν [[ἔθνος]]», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> [[περίπου]], [[τουλάχιστον]]<br /><b>3.</b> ως ουδ. του επιθ. [[επίπας]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> <i>παν</i>]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐπίπαν:''' ή ἐπίπᾶν, επίρρ.:<br /><b class="num">1.</b> συνολικά, εν γένει, γενικά, κατά [[μέσο]] όρο, σε Ηρόδ., Θουκ.· ὡς [[ἐπίπαν]], επίσης, <i>τὸ ἐπ</i>. και <i>ὡς τὸ ἐπ</i>., σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> εξ ολοκλήρου, σε Αισχύλ. | |lsmtext='''ἐπίπαν:''' ή ἐπίπᾶν, επίρρ.:<br /><b class="num">1.</b> συνολικά, εν γένει, γενικά, κατά [[μέσο]] όρο, σε Ηρόδ., Θουκ.· ὡς [[ἐπίπαν]], επίσης, <i>τὸ ἐπ</i>. και <i>ὡς τὸ ἐπ</i>., σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> εξ ολοκλήρου, σε Αισχύλ. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=<b class="num">1.</b> ἐπὶ, πᾶν, adv. [[upon]] the [[whole]], in [[general]], on the [[average]], Hdt., Thuc.; ὡς [[ἐπίπαν]], also τὸ ἐπ. and ὡς τὸ ἐπ. Hdt.<br /><b class="num">2.</b> [[altogether]], Aesch. | |||
}} | |||
{{lxth | |||
|lthtxt=''[[omnino]]'', [[entirely]], [[absolutely]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:2.51.1/ 2.51.1]. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 14:18, 16 November 2024
English (LSJ)
or ἐπὶ πᾶν,
A v. ἐπί.
II. Adj. ἐπίπαντες, v. ἐπίπας.
German (Pape)
[Seite 968] im Ganzen, Allgemeinen, überhaupt, Aesch. Pers. 42 Suppl. 802; Plat. Epin. 986 e; ὡς ἐπίπαν, gewöhnlich, Pol. u. A.; ὡς τὸ ἐπίπαν Her. 7, 50, 1; εἰς ἐπίπαν Xenophan. bei Ath. XII, 526 h.
French (Bailly abrégé)
adv.
1 en général : ὡς ἐπίπαν, τὸ ἐπίπαν, ὡς τὸ ἐπίπαν en général, d'ordinaire;
2 tout à la fois, tous ensemble.
Étymologie: ἐπί, πᾶν.
Russian (Dvoretsky)
ἐπίπαν: тж. ἐπι πᾶν (тж. ὡς ἐ., τὸ ἐ. и ὡς τὸ ἐ.)
1 вообще (говоря), в общем, обычно (πλεῖστον μὲν μεδίμνους ἐννέα, τὸ δ᾽ ἐ. ἕξ Arst.): ὡς ἐ. εἰπεῖν Arst. вообще говоря;
2 в целом, всего, итого (τὸ ἐ. ὀγδώκοντα τάλαντα Her.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίπαν: ἢ ἐπὶ πᾶν, Ἐπίρρ., ἐν συνόλῳ, καθόλου, ἐν γένει, περίπου, συνήθως, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, κατὰ μέσον ὅρον, Ἡρόδ. 4. 86, Θουκ. 5. 68· ἔωθε γὰρ τοῦτο ὡς ἐπίπαν ποιέειν πρὸς τὸν ζέφυρον Ἡρόδ. 2. 68· τὸ ἐπ. 6. 46· ὡς τὸ ἐπ. 7. 50, 1· εἰς ἐπ. Ξενοφάν. 3. 4. 2) ἐξ ὁλοκλήρου, ἁβροδιαίτων δ᾿ ἕπεται Λυδῶν ὄχλος, οἵτ᾿ ἐπίπαν ἠπειρογενὲς κατέχουσιν ἔθνος, «οἱ δι᾿ ὅλου τὴν ἤπειρον οἰκοῦντες» (Σχόλ.). Αἰσχύλ. Πέρσ. 42, Ἱκέτ. 822. 3) περίπου, τοὐλάχιστον, τετραδάκτυλον τὸ ἐπ. Ἱππ. π. Ἄρθρ. 783. ΙΙ. ἐπίθ. ἐπίπαντες, πληθ., ἀπαντᾷ ἐν Ἐπιγρ. Κρήτης ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2555. ᾱ Ἀττ., Αἰσχύλ. Πέρσ. ἔνθ᾿ ἀνωτ., Meineke εἰς Μένανδ. σ. 51.
Greek Monolingual
ἐπίπαν και ἐπὶ πᾶν (AM)
επίρρ. γενικά, εν όλω, ως επί το πλείστον («νηῡς ἐπίπαν μάλιστά κῃ κατανύει ἐν μακρημερίῃ ὀργυιὰς ἐπτακισμυρίας», Ηρόδ.)
αρχ.
1. εξ ολοκλήρου, κυρίως («Λυδῶν ὄχλος, οἵ τ’ ἐπίπαν ἠπειρογενές κατέχουσιν ἔθνος», Αισχύλ.)
2. περίπου, τουλάχιστον
3. ως ουδ. του επιθ. επίπας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + παν].
Greek Monotonic
ἐπίπαν: ή ἐπίπᾶν, επίρρ.:
1. συνολικά, εν γένει, γενικά, κατά μέσο όρο, σε Ηρόδ., Θουκ.· ὡς ἐπίπαν, επίσης, τὸ ἐπ. και ὡς τὸ ἐπ., σε Ηρόδ.
2. εξ ολοκλήρου, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
1. ἐπὶ, πᾶν, adv. upon the whole, in general, on the average, Hdt., Thuc.; ὡς ἐπίπαν, also τὸ ἐπ. and ὡς τὸ ἐπ. Hdt.
2. altogether, Aesch.