ἐπιμαρτύρομαι: Difference between revisions
Ἐλευθέρου γάρ ἐστι τἀληθῆ λέγειν → Perhibere vera semper ingenuum decet → Die Wahrheit sagen ist des freien Mannes Art
(4) |
(CSV import) |
||
(27 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epimartyromai | |Transliteration C=epimartyromai | ||
|Beta Code=e)pimartu/romai | |Beta Code=e)pimartu/romai | ||
|Definition=[ῡ], < | |Definition=[ῡ],<br><span class="bld">A</span> [[call to witness]], [[appeal to]], in case of a treaty, θεούς [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''8.5.25, ''An.''4.8.7, etc.; in case of history, Id.''HG''3.4.4: abs., Plb.24.11.8; also, [[call]] a person to [[appear as one's witness]], Ar.''Nu.''495, ''V.''1437, etc.; followed by <b class="b3">ὅτι..</b>, [[call]] bystanders to [[witness]] that... D.34.28.<br><span class="bld">2</span>. [[call on earnestly]], [[conjure]], [[Herodotus|Hdt.]]5.92.ή, Th.6.29.<br><span class="bld">3</span>. [[adduce as evidence]], [[appeal to fact]], ὅτι.. [[Plato|Pl.]]''[[Phaedrus|Phdr.]]''244b: c. acc. rei et inf., Plu.''Luc.''35.<br><span class="bld">II</span>. = [[ἐπιμαρτυρέω]] ''1'', ''PLille'' 3.8 (iii B.C.), etc.<br><span class="bld">2</span>. = [[ἐπιμαρτυρέω]] ''ΙΙ'', Vett.Val.292.10. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0960.png Seite 960]] ein Zeugniß abgeben, bezeugen; [[τόδε]] ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι ὅτι Plat. Phaedr. 244 b. – Gew. zu Zeugen anrufen, Zeugen herbeirufen, bes. θεούς, bei Abschließung von Verträgen, od. bei erlittenem Unrecht, Xen. Cyr. 8, 5, 25 Hell. 3, 4, 4; τὸν Δία Plat. Ep. VII, 350 b u. Folgde; absol., Ar. Nubb. 495; Pol. 25, 9, 8; D. Sic. 16, 21; – ἐπιμαρτυρόμεθα μὴ κατιστάναι τυραννίδας Her. 5, 92, 7; ἐπεμαρτύρετο μὴ ἀπόντος περὶ [[αὐτοῦ]] διαβολὰς ἀποδέχεσθαι, er beschwor sie, flehte sie an, Thuc. 6, 29; vgl. Pol. 3, 15, 12. – Vor Zeugen aussagen, versichern, πολλοὺς παρίστανται ἐπιμαρτυρόμενοι ὅτι Dem. 34, 28. S. [[ἐπιμαρτυρέω]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0960.png Seite 960]] ein Zeugniß abgeben, bezeugen; [[τόδε]] ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι ὅτι Plat. Phaedr. 244 b. – Gew. zu Zeugen anrufen, Zeugen herbeirufen, bes. θεούς, bei Abschließung von Verträgen, od. bei erlittenem Unrecht, Xen. Cyr. 8, 5, 25 Hell. 3, 4, 4; τὸν Δία Plat. Ep. VII, 350 b u. Folgde; absol., Ar. Nubb. 495; Pol. 25, 9, 8; D. Sic. 16, 21; – ἐπιμαρτυρόμεθα μὴ κατιστάναι τυραννίδας Her. 5, 92, 7; ἐπεμαρτύρετο μὴ ἀπόντος περὶ [[αὐτοῦ]] διαβολὰς ἀποδέχεσθαι, er beschwor sie, flehte sie an, Thuc. 6, 29; vgl. Pol. 3, 15, 12. – Vor Zeugen aussagen, versichern, πολλοὺς παρίστανται ἐπιμαρτυρόμενοι ὅτι Dem. 34, 28. S. [[ἐπιμαρτυρέω]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<b>1</b> [[prendre à témoin]] : τοὺς θεούς XÉN les dieux ; <i>abs.</i> attester au nom des dieux;<br /><b>2</b> [[adjurer]], [[conjurer]] : τινα [[μή]] et l'inf. qqn de ne pas….<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[μαρτύρομαι]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐπιμαρτύρομαι:''' (ῡ)<br><b class="num">1</b> [[призывать в свидетели]] (τοὺς θεούς Xen.; τὸν [[Δία]] Plat.);<br /><b class="num">2</b> [[подтверждать свидетельскими показаниями]] (ἐ., [[εἶτα]] δικάζεσθαι Arph.; τὰ [[παραπλήσια]] Polyb.);<br /><b class="num">3</b> [[заклинать]], [[горячо возражать]] (μὴ κατιστάναι τυραννίδας Her.; μὴ ἀπόντος περὶ [[αὐτοῦ]] διαβολὰς ἀποδέχεσθαι Thuc.);<br /><b class="num">4</b> [[свидетельствовать]], [[заявлять]] (категорически) ([[τόδε]] μὴν ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι, ὅτι … Plat.; ταύτην εἶναι ἀληθῆ [[χάριν]] NT). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπιμαρτύρομαι''': ῡ, Ἀποθ., ἐπικαλοῦμαί τινα νὰ [[εἶναι]] [[μάρτυς]], ἐπὶ συνθήκης, τοὺς θεοὺς Ξεν. Κύρ. 8. 5, 25, Ἀν. 4. 8, 7, κτλ.· ἐπὶ ἀδικίας ἢ βλάβης, ὁ αὐτ. ἐν τοῖς Ἑλλ. 3. 4, 4· καὶ ἀπολ., Πολύβ. 25. 9, 8· - [[ὡσαύτως]], καλῶ τινα [[ὅπως]] ἐμφανισθῇ ὡς [[μάρτυς]] μου, ἐπικαλοῦμαι τὴν μαρτυρίαν τινός, Λατ. antestari, Ἀριστοφ. Νεφ. 495, πρβλ. Σφ. 1437. 2) ἐπικαλοῦμαι ἐνθέρμως, [[ἐξορκίζω]] τινά, Λατ. obtestari, Ἡρόδ. 5. 92. ἐν τέλ.· ἐπιμ. τινα μὴ ποιεῖν τι, [[αὐτόθι]] 93, Θουκ. 6. 29. 3) μετ’ αἰτ. πράγμ. ἑπομένου τοῦ ὅτι..., βεβαιῶ ἢ [[διακηρύττω]] ἐνώπιον μαρτύρων ὅτι..., Δημ. 915. 12, πρβλ. Πλάτ. Φαῖδρ. 244Β· μετ’ αἰτ. πράγμ. καὶ ἀπαρ., Πλουτ. Λούκουλλ. 35. Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 468. | |lstext='''ἐπιμαρτύρομαι''': ῡ, Ἀποθ., ἐπικαλοῦμαί τινα νὰ [[εἶναι]] [[μάρτυς]], ἐπὶ συνθήκης, τοὺς θεοὺς Ξεν. Κύρ. 8. 5, 25, Ἀν. 4. 8, 7, κτλ.· ἐπὶ ἀδικίας ἢ βλάβης, ὁ αὐτ. ἐν τοῖς Ἑλλ. 3. 4, 4· καὶ ἀπολ., Πολύβ. 25. 9, 8· - [[ὡσαύτως]], καλῶ τινα [[ὅπως]] ἐμφανισθῇ ὡς [[μάρτυς]] μου, ἐπικαλοῦμαι τὴν μαρτυρίαν τινός, Λατ. antestari, Ἀριστοφ. Νεφ. 495, πρβλ. Σφ. 1437. 2) ἐπικαλοῦμαι ἐνθέρμως, [[ἐξορκίζω]] τινά, Λατ. obtestari, Ἡρόδ. 5. 92. ἐν τέλ.· ἐπιμ. τινα μὴ ποιεῖν τι, [[αὐτόθι]] 93, Θουκ. 6. 29. 3) μετ’ αἰτ. πράγμ. ἑπομένου τοῦ ὅτι..., βεβαιῶ ἢ [[διακηρύττω]] ἐνώπιον μαρτύρων ὅτι..., Δημ. 915. 12, πρβλ. Πλάτ. Φαῖδρ. 244Β· μετ’ αἰτ. πράγμ. καὶ ἀπαρ., Πλουτ. Λούκουλλ. 35. Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 468. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐπιμαρτύρομαι:''' [ῡ], μέλ. <i>-ῠροῦμαι</i>, αποθ.,<br /><b class="num">1.</b> επικαλούμαι κάποιον ως μάρτυρα, επικαλούμαι, [[προσφεύγω]] σε, <i>τοὺς θεούς</i>, σε Ξεν.· επίσης, [[καλώ]] κάποιον ως μάρτυρά μου, Λατ. antestari, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> επικαλούμαι με [[θέρμη]], [[εξορκίζω]] κάποιον, Λατ. obtestari, σε Ηρόδ.· <i>ἐπιμ. τινα μὴ ποιεῖν τι</i>, [[καλώ]] κάποιον να μην κάνει [[κάτι]], στον ίδ.<br /><b class="num">3.</b> [[βεβαιώνω]] ή [[διακηρύσσω]] [[μπροστά]] σε, ενώπιον μαρτύρων ότι..., σε Δημ. | |lsmtext='''ἐπιμαρτύρομαι:''' [ῡ], μέλ. <i>-ῠροῦμαι</i>, αποθ.,<br /><b class="num">1.</b> επικαλούμαι κάποιον ως μάρτυρα, επικαλούμαι, [[προσφεύγω]] σε, <i>τοὺς θεούς</i>, σε Ξεν.· επίσης, [[καλώ]] κάποιον ως μάρτυρά μου, Λατ. antestari, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> επικαλούμαι με [[θέρμη]], [[εξορκίζω]] κάποιον, Λατ. obtestari, σε Ηρόδ.· <i>ἐπιμ. τινα μὴ ποιεῖν τι</i>, [[καλώ]] κάποιον να μην κάνει [[κάτι]], στον ίδ.<br /><b class="num">3.</b> [[βεβαιώνω]] ή [[διακηρύσσω]] [[μπροστά]] σε, ενώπιον μαρτύρων ότι..., σε Δημ. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=fut. -ῠροῦμαι<br />Dep.<br /><b class="num">1.</b> to [[call]] to [[witness]], [[appeal]] to, τοὺς θεούς Xen.:—also, to [[call]] a [[person]] as one's [[witness]], Lat. antestari, Ar.<br /><b class="num">2.</b> to [[call]] on [[earnestly]], to [[conjure]], Lat. obtestari, Hdt.; ἐπιμ. τινα μὴ ποιεῖν τι to [[call]] on one not to do, Hdt.<br /><b class="num">3.</b> to [[affirm]] or [[declare]] [[before]] witnesses that . ., Dem. | |||
}} | |||
{{lxth | |||
|lthtxt=''[[obtestari]]'', to [[beseech]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:6.29.2/ 6.29.2] (<i>de Alcibiade</i> <i>concerning Alcibides</i>). | |||
}} | }} |
Latest revision as of 13:48, 16 November 2024
English (LSJ)
[ῡ],
A call to witness, appeal to, in case of a treaty, θεούς X.Cyr.8.5.25, An.4.8.7, etc.; in case of history, Id.HG3.4.4: abs., Plb.24.11.8; also, call a person to appear as one's witness, Ar.Nu.495, V.1437, etc.; followed by ὅτι.., call bystanders to witness that... D.34.28.
2. call on earnestly, conjure, Hdt.5.92.ή, Th.6.29.
3. adduce as evidence, appeal to fact, ὅτι.. Pl.Phdr.244b: c. acc. rei et inf., Plu.Luc.35.
II. = ἐπιμαρτυρέω 1, PLille 3.8 (iii B.C.), etc.
2. = ἐπιμαρτυρέω ΙΙ, Vett.Val.292.10.
German (Pape)
[Seite 960] ein Zeugniß abgeben, bezeugen; τόδε ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι ὅτι Plat. Phaedr. 244 b. – Gew. zu Zeugen anrufen, Zeugen herbeirufen, bes. θεούς, bei Abschließung von Verträgen, od. bei erlittenem Unrecht, Xen. Cyr. 8, 5, 25 Hell. 3, 4, 4; τὸν Δία Plat. Ep. VII, 350 b u. Folgde; absol., Ar. Nubb. 495; Pol. 25, 9, 8; D. Sic. 16, 21; – ἐπιμαρτυρόμεθα μὴ κατιστάναι τυραννίδας Her. 5, 92, 7; ἐπεμαρτύρετο μὴ ἀπόντος περὶ αὐτοῦ διαβολὰς ἀποδέχεσθαι, er beschwor sie, flehte sie an, Thuc. 6, 29; vgl. Pol. 3, 15, 12. – Vor Zeugen aussagen, versichern, πολλοὺς παρίστανται ἐπιμαρτυρόμενοι ὅτι Dem. 34, 28. S. ἐπιμαρτυρέω.
French (Bailly abrégé)
1 prendre à témoin : τοὺς θεούς XÉN les dieux ; abs. attester au nom des dieux;
2 adjurer, conjurer : τινα μή et l'inf. qqn de ne pas….
Étymologie: ἐπί, μαρτύρομαι.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιμαρτύρομαι: (ῡ)
1 призывать в свидетели (τοὺς θεούς Xen.; τὸν Δία Plat.);
2 подтверждать свидетельскими показаниями (ἐ., εἶτα δικάζεσθαι Arph.; τὰ παραπλήσια Polyb.);
3 заклинать, горячо возражать (μὴ κατιστάναι τυραννίδας Her.; μὴ ἀπόντος περὶ αὐτοῦ διαβολὰς ἀποδέχεσθαι Thuc.);
4 свидетельствовать, заявлять (категорически) (τόδε μὴν ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι, ὅτι … Plat.; ταύτην εἶναι ἀληθῆ χάριν NT).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιμαρτύρομαι: ῡ, Ἀποθ., ἐπικαλοῦμαί τινα νὰ εἶναι μάρτυς, ἐπὶ συνθήκης, τοὺς θεοὺς Ξεν. Κύρ. 8. 5, 25, Ἀν. 4. 8, 7, κτλ.· ἐπὶ ἀδικίας ἢ βλάβης, ὁ αὐτ. ἐν τοῖς Ἑλλ. 3. 4, 4· καὶ ἀπολ., Πολύβ. 25. 9, 8· - ὡσαύτως, καλῶ τινα ὅπως ἐμφανισθῇ ὡς μάρτυς μου, ἐπικαλοῦμαι τὴν μαρτυρίαν τινός, Λατ. antestari, Ἀριστοφ. Νεφ. 495, πρβλ. Σφ. 1437. 2) ἐπικαλοῦμαι ἐνθέρμως, ἐξορκίζω τινά, Λατ. obtestari, Ἡρόδ. 5. 92. ἐν τέλ.· ἐπιμ. τινα μὴ ποιεῖν τι, αὐτόθι 93, Θουκ. 6. 29. 3) μετ’ αἰτ. πράγμ. ἑπομένου τοῦ ὅτι..., βεβαιῶ ἢ διακηρύττω ἐνώπιον μαρτύρων ὅτι..., Δημ. 915. 12, πρβλ. Πλάτ. Φαῖδρ. 244Β· μετ’ αἰτ. πράγμ. καὶ ἀπαρ., Πλουτ. Λούκουλλ. 35. Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 468.
Greek Monolingual
ἐπιμαρτύρομαι (Α) επίμαρτυς
1. επικαλούμαι ως μάρτυρα («θεούς ἐπιμαρτυραμένους συνθέσθαι», Ξεν.)
2. καλώ κάποιον ως μάρτυρα στο δικαστήριο
3. καλώ τους παριστάμενους να μαρτυρήσουν ότι («πολλούς παρίστανται, ἐπιμαρτυρόμενοι ὅτι τὰ χρήματα ἤδη κινδυνεύεται τῷ δανείσαντι», Δημοσθ.)
4. ικετεύω, εξορκίζω
5. παρουσιάζω ως επιχείρημα («τόδε μὴν ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι», Πλάτ.)
επιμαρτυρώ.
Greek Monotonic
ἐπιμαρτύρομαι: [ῡ], μέλ. -ῠροῦμαι, αποθ.,
1. επικαλούμαι κάποιον ως μάρτυρα, επικαλούμαι, προσφεύγω σε, τοὺς θεούς, σε Ξεν.· επίσης, καλώ κάποιον ως μάρτυρά μου, Λατ. antestari, σε Αριστοφ.
2. επικαλούμαι με θέρμη, εξορκίζω κάποιον, Λατ. obtestari, σε Ηρόδ.· ἐπιμ. τινα μὴ ποιεῖν τι, καλώ κάποιον να μην κάνει κάτι, στον ίδ.
3. βεβαιώνω ή διακηρύσσω μπροστά σε, ενώπιον μαρτύρων ότι..., σε Δημ.
Middle Liddell
fut. -ῠροῦμαι
Dep.
1. to call to witness, appeal to, τοὺς θεούς Xen.:—also, to call a person as one's witness, Lat. antestari, Ar.
2. to call on earnestly, to conjure, Lat. obtestari, Hdt.; ἐπιμ. τινα μὴ ποιεῖν τι to call on one not to do, Hdt.
3. to affirm or declare before witnesses that . ., Dem.
Lexicon Thucydideum
obtestari, to beseech, 6.29.2 (de Alcibiade concerning Alcibides).