ἀγήραος: Difference between revisions
Μέμνησο πλουτῶν τοὺς πένητας ὠφελεῖν → Memento dives facere pauperibus bene → Vergiss nicht, dass als Reicher du den Armen hilfst
(nl) |
|||
| (22 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=agiraos | |Transliteration C=agiraos | ||
|Beta Code=a)gh/raos | |Beta Code=a)gh/raos | ||
|Definition= | |Definition=ἀγήραον, Att. contr. [[ἀγήρως]], ων (of which Hom. uses nom. dual [[ἀγήρω]] (v. infr.), nom. sg. and acc. pl.<br><span class="bld">A</span> ἀγήρως Od.5.218, al.); acc. sg. ἀγήρων ''h.Cer.''242; ἀγήρω Hes.''Th.''949, Jul.''Or.''4.142b: nom. pl. ἀγήρῳ Hes.''Th.''277; dat. ἀγήρῳς [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Birds|Av.]]''689:—[[ageless]], [[undecaying]], [[ἀθάνατος]] καὶ ἀγήρως ἤματα πάντα Il.8.539; σὺ δ' ἀθάνατος καὶ ἀ. Od.5.218; ἀγήρω τ' ἀθανάτω τε Il.12.323, cf. Hes.''Th.''949; [[ἀπήμαντος]] καὶ ἀγήραος ib.955; ἄνοσοι καὶ ἀ. Pi.''Fr.''143; ἀ. χρόνῳ δυνάστας [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''608 (lyr.).<br><span class="bld">2</span> of things, once in Hom., of the aegis, Il.2.447; [[κῦδος]] ἀγήραον Pi.''P.''2.52; χάριν τ' ἀγήρων ἕξομεν [[Euripides|E.]]''[[Supplices|Supp.]]''1178: in Prose, τὸν ἀγήρων ἔπαινον Th.2.43; ἀθάνατον καὶ ἀγήραον [[πάθος]] Pl.''Phlb.''15d, etc. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> contr. [[ἀγήρως]], -ων<br /><b class="num">• Morfología:</b> [sg. ac. ἀγήρων <i>h.Cer</i>.242, Hes.<i>Th</i>.949, ἀγήρω Anaximand.B 2, S.<i>Fr</i>.1143, Iul.<i>Or</i>.11.142b; plu. nom. ἀγήρῳ Hes.<i>Th</i>.277, [[ἀγείρω]] Corinn.1.3.25, ac. [[ἀγήρως]] <i>Od</i>.5.218, dat. ἀγήρῳς Ar.<i>Au</i>.689; dual nom. ἀγήρω <i>Il</i>.12.323]<br /><b class="num">1</b> de seres vivos y dioses [[que no envejece]], [[siempre joven]], en Homero c. [[ἀθάνατος]] siempre αἰεὶ δὴ μέλλοιμεν ἀγήρω τ' ἀθανάτω τε ἔσσεσθ' <i>Il</i>.12.323, cf. 8.539, <i>Od</i>.5.218, π[ο] λου[σπ] ερίες τ' [[ἀγείρω]] Corinn.1.3.25, ἄνοσοι καὶ ἀγήραοι Pi.<i>Fr</i>.143.1, [[ἀγήρως]] δὲ χρόνῳ δυνάστας S.<i>Ant</i>.608, cf. Hellanic.19(b), Theoc.12.17<br /><b class="num">•</b>τίθημι, ποιέω c. ἀγήραον <i>Od</i>.5.136, 7.257, 23.336, <i>h.Cer</i>.242, ἀγήρων θῆκε Κρονίων Hes.<i>Th</i>.949, ἔνεστιν ἀγήρων τινὰ διαμεῖναι Gal.7.670<br /><b class="num">•</b>de los caballos de Peleo <i>Il</i>.17.444, de seres monstruosos semi-humanos: las Gorgonas, Hes.<i>Th</i>.277, Equidna, Hes.<i>Th</i>.305<br /><b class="num">•</b>de una planta [[perenne]], [[siempre verde]] Plu.2.649d.<br /><b class="num">2</b> de cosas [[que no se hace viejo]], [[que no se desgasta]], [[inalterable]] λίθοι Pl.<i>Lg</i>.947d.<br /><b class="num">3</b> de ciertas cosas semidivinas o mágicas [[que no envejece]], [[que no se deteriora]], [[inalterable]], [[inmortal]] de la égida <i>Il</i>.2.447, de unos perros de oro y plata hechos por Hefesto <i>Od</i>.7.94<br /><b class="num">•</b>de abstr. κῦδος Pi.<i>P</i>.2.52, χάρις E.<i>Supp</i>.1178, [[ἀρετή]] E.<i>Fr</i>.999, ἔπαινος Th.2.43, εὔκλεια D.60.32, πάθος Pl.<i>Phlb</i>.15d<br /><b class="num">•</b>del ἄπειρον Anaximand.B 2.<br /><b class="num">4</b> en lit. crist. y tard. [[que no envejece]], [[sin edad]], [[eterno]] de Dios [[ἄναξ]] [[αὐτός]] Synes.<i>Hymn</i>.1.481, τὸ πᾶν Procl.<i>in R</i>.1.68.13<br /><b class="num">•</b>de un difunto ἀ. ἐν Παραδίσσῳ <i>MAMA</i> 7.560 (Frigia Oriental)<br /><b class="num">•</b>[[βίος]] Gr.Naz.M.37.589A. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0013.png Seite 13]] in den Homer. Scholl. als Variante Odyss. 5, 136 ἀθάνατον καὶ ἀγήραον, Iliad 2, 447 ἀγήραον ἀθανάτην τε; an beiden Stellen las Aristarch ἀγήρων, s. Didym. in den Scholl. Vgl. unten [[ἀγήρως]]. – Hesiod. Theog. 955 [[ἀπήμαντος]] καὶ [[ἀγήραος]]; [[κῦδος]] Pind. P. 2, 52. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0013.png Seite 13]] in den Homer. Scholl. als Variante Odyss. 5, 136 ἀθάνατον καὶ ἀγήραον, Iliad 2, 447 ἀγήραον ἀθανάτην τε; an beiden Stellen las Aristarch ἀγήρων, s. Didym. in den Scholl. Vgl. unten [[ἀγήρως]]. – Hesiod. Theog. 955 [[ἀπήμαντος]] καὶ [[ἀγήραος]]; [[κῦδος]] Pind. P. 2, 52. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><i>par contr.</i> [[ἀγήρως]], ως;<br /><b>1</b> [[qui ne vieillit pas]], [[toujours jeune]];<br /><b>2</b> [[qui ne peut vieillir]], [[impérissable]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[γῆρας]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=[[ἀγήραος]] -αον, contr. [[ἀγήρως]] -ων [ἀ-, [[γῆρας]]<br /><b class="num">1.</b> van personen die niet ouder wordt, [[eeuwig jong]]:. [[ἀθάνατος]] καὶ [[ἀγήρως]] ἤματα πάντα alle dagen onsterfelijk en zonder ouder te worden Il. 8.539; [[ἀγήρως]] χρόνῳ die niet ouder wordt met de tijd Soph. Ant. 608.<br /><b class="num">2.</b> [[van zaken onvergankelijk]], [[eeuwig]], [[eeuwigdurend]]:. [[χάριν]]... ἀγήρων ἕξομεν we zullen eeuwige dank betuigen Eur. Suppl. 1178. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀγήραος:''' стяж. [[ἀγήρως]] 2 (acc. ἀγήρων и ἀγήρω pl.: nom. ἀγήρῳ, dat. ἀγήρῳς, acc. [[ἀγήρως]]) [[нестареющий]], [[неувядающий]], [[непреходящий]], [[вечный]] ([[ἀθάνατος]] καὶ ἀ. Hom., Hes.; [[κῦδος]] Pind.; [[χάρις]] Eur.; [[ἔπαινος]] Thuc.; [[πάθος]] Plat.): ἀ. χρόνῳ Soph. вечно юный. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀγήραος''': -ον, Ἀττ. συνῃρ. [[ἀγήρως]], ων, (οὗ ὁ Ὅμηρ. μεταχειρ. δυϊκὴν ὀνομαστ. ἀγήρω (ἴδε κατωτ.), ἑν. ὀνομ. καὶ πληθ. αἰτ. [[ἀγήρως]], Ὀδ. Ε, 218, κτλ.)· ἑν. αἰτ. ἀγήρων, Ὕμν. Ὁμ. Δήμ. 242. ἀνθ’ οὗ ὁ Ἡσ. ἐν Θ. 949 ἔχει ἀγήρω· πληθ. ὀνομ. ἀγήρω, Ἡσ. Θ. 277, δοτ. ἀγήρῳς, Ἀριστοφ. Ὄρν. 689· ὁ μὴ γηράσκων, μὴ παρακμάζων, Ὅμ. καὶ Ἡσ., οἵτινες χρῶνται τῇ λέξει ἐπὶ προσώπων συνάπτοντες αὐτὴν | |lstext='''ἀγήραος''': -ον, Ἀττ. συνῃρ. [[ἀγήρως]], ων, (οὗ ὁ Ὅμηρ. μεταχειρ. δυϊκὴν ὀνομαστ. ἀγήρω (ἴδε κατωτ.), ἑν. ὀνομ. καὶ πληθ. αἰτ. [[ἀγήρως]], Ὀδ. Ε, 218, κτλ.)· ἑν. αἰτ. ἀγήρων, Ὕμν. Ὁμ. Δήμ. 242. ἀνθ’ οὗ ὁ Ἡσ. ἐν Θ. 949 ἔχει ἀγήρω· πληθ. ὀνομ. ἀγήρω, Ἡσ. Θ. 277, δοτ. ἀγήρῳς, Ἀριστοφ. Ὄρν. 689· ὁ μὴ γηράσκων, μὴ παρακμάζων, Ὅμ. καὶ Ἡσ., οἵτινες χρῶνται τῇ λέξει ἐπὶ προσώπων συνάπτοντες αὐτὴν μετὰ τοῦ [[ἀθάνατος]], [[ἀθάνατος]] καὶ [[ἀγήραος]] ἤματα πάντα, Ἰλ. Θ. 539, πρβλ. Ὀδ. Ε. 136 κτλ., σὺ δ’ ἀθ. καὶ [[ἀγήρως]], Ὀδ. Ε. 218· ἀγήρω τ’ ἀθανάτω τε, Ἰλ. Μ. 323, Ρ, 444· [[οὕτως]] Ἡσ. Θ. 949· [[ὡσαύτως]], [[ἀπήμαντος]] καὶ ἀγ., αὐτ. 955· [[οὕτως]], [[ἀγήρως]] χρόνῳ δυνάστας, Σοφ. Ἀντ. 608 (λυρ.). 2) ἐπὶ πραγμάτων [[ἅπαξ]] παρ’ Ὁμ. ἐπὶ τῆς αἰγίδος, Ἰλ. Β. 447· -ἀκολούθως, ἀγ. [[κῦδος]], Πίνδ. Π, 2. 96· [[χάριν]] τ’ ἀγήρων ἕξομεν, Εὐρ. Ἱκ. 1178· καὶ παρὰ πεζοῖς, τὸν ἀγήρων ἔπαινον, Θουκ. 2. 43· ἀγ. καὶ ἀθάνατον [[πάθος]], Πλάτ. Φίλ. 15D, κτλ. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 23: | Line 32: | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>ᾰγήρᾰος | |sltr=<b>ᾰγήρᾰος</b> [[not]] growing [[old]], unaging ἑτέροισι δέ [[κῦδος]] ἀγήραον παρέδωκ (P. 2.52) κεῖνοι [[γάρ]] τ' ἄνοσοι καὶ ἀγήραοι πόνων τ ἄπειροι (''[[sc.]]'' θεοί.) fr. 143. 1. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀγήραος:''' -ον, Αττ. συνηρ. [[ἀγήρως]], <i>-ων</i>, αιτ. ενικ. <i>ἀγήρων</i> και <i>ἀγήρω</i>· δυϊκ., ονομ., <i>ἀγήρω</i>· πληθ., ονομ. <i>ἀγήρῳ</i>, αιτ. [[ἀγήρως]], δοτ. <i>ἀγήρῳς</i> (<i>[[γήρας]]</i>)·<br /><b class="num">1.</b> αυτός που δεν γερνάει, που δεν παρακμάζει.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για πρόσωπα, σε Όμηρ., Ησίοδ.· ομοίως και· [[ἀγήρως]] χρόνῳ, σε Σοφ.<br /><b class="num">3.</b> λέγεται και για πράγματα, σε Ομήρ. Ιλ., Αττ. | |lsmtext='''ἀγήραος:''' -ον, Αττ. συνηρ. [[ἀγήρως]], <i>-ων</i>, αιτ. ενικ. <i>ἀγήρων</i> και <i>ἀγήρω</i>· δυϊκ., ονομ., <i>ἀγήρω</i>· πληθ., ονομ. <i>ἀγήρῳ</i>, αιτ. [[ἀγήρως]], δοτ. <i>ἀγήρῳς</i> (<i>[[γήρας]]</i>)·<br /><b class="num">1.</b> αυτός που δεν γερνάει, που δεν παρακμάζει.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για πρόσωπα, σε Όμηρ., Ησίοδ.· ομοίως και· [[ἀγήρως]] χρόνῳ, σε Σοφ.<br /><b class="num">3.</b> λέγεται και για πράγματα, σε Ομήρ. Ιλ., Αττ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[γήρας]<br /><b class="num">1.</b> not waxing old, undecaying,<br /><b class="num">1.</b> of persons, Hom., Hes.; so, [[ἀγήρως]] χρόνῳ Soph.<br /><b class="num">2.</b> of things, Il., | |mdlsjtxt=[γήρας]<br /><b class="num">1.</b> not waxing old, undecaying,<br /><b class="num">1.</b> of persons, Hom., Hes.; so, [[ἀγήρως]] χρόνῳ Soph.<br /><b class="num">2.</b> of things, Il., Attic | ||
}} | }} | ||
{{ | {{trml | ||
| | |trtx====[[perennial]]=== | ||
Bulgarian: непрекъснат, траен, вечен; Catalan: perenne; Danish: evig; Dutch: [[eeuwig]], [[voortdurend]]; Finnish: ajaton, jatkuva; German: [[dauerhaft]]; Greek: [[αέναος]], [[αιώνιος]], [[διηνεκής]]; Interlingua: perenne; Italian: [[perenne]], [[eterno]], [[perpetuo]]; Japanese: 永続する; Maori: tautini; Persian: جاوید; Polish: odwieczny; Portuguese: [[perene]]; Russian: [[постоянный]], [[вечный]]; Turkish: sürekli | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 07:28, 15 November 2024
English (LSJ)
ἀγήραον, Att. contr. ἀγήρως, ων (of which Hom. uses nom. dual ἀγήρω (v. infr.), nom. sg. and acc. pl.
A ἀγήρως Od.5.218, al.); acc. sg. ἀγήρων h.Cer.242; ἀγήρω Hes.Th.949, Jul.Or.4.142b: nom. pl. ἀγήρῳ Hes.Th.277; dat. ἀγήρῳς Ar.Av.689:—ageless, undecaying, ἀθάνατος καὶ ἀγήρως ἤματα πάντα Il.8.539; σὺ δ' ἀθάνατος καὶ ἀ. Od.5.218; ἀγήρω τ' ἀθανάτω τε Il.12.323, cf. Hes.Th.949; ἀπήμαντος καὶ ἀγήραος ib.955; ἄνοσοι καὶ ἀ. Pi.Fr.143; ἀ. χρόνῳ δυνάστας S.Ant.608 (lyr.).
2 of things, once in Hom., of the aegis, Il.2.447; κῦδος ἀγήραον Pi.P.2.52; χάριν τ' ἀγήρων ἕξομεν E.Supp.1178: in Prose, τὸν ἀγήρων ἔπαινον Th.2.43; ἀθάνατον καὶ ἀγήραον πάθος Pl.Phlb.15d, etc.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): contr. ἀγήρως, -ων
• Morfología: [sg. ac. ἀγήρων h.Cer.242, Hes.Th.949, ἀγήρω Anaximand.B 2, S.Fr.1143, Iul.Or.11.142b; plu. nom. ἀγήρῳ Hes.Th.277, ἀγείρω Corinn.1.3.25, ac. ἀγήρως Od.5.218, dat. ἀγήρῳς Ar.Au.689; dual nom. ἀγήρω Il.12.323]
1 de seres vivos y dioses que no envejece, siempre joven, en Homero c. ἀθάνατος siempre αἰεὶ δὴ μέλλοιμεν ἀγήρω τ' ἀθανάτω τε ἔσσεσθ' Il.12.323, cf. 8.539, Od.5.218, π[ο] λου[σπ] ερίες τ' ἀγείρω Corinn.1.3.25, ἄνοσοι καὶ ἀγήραοι Pi.Fr.143.1, ἀγήρως δὲ χρόνῳ δυνάστας S.Ant.608, cf. Hellanic.19(b), Theoc.12.17
•τίθημι, ποιέω c. ἀγήραον Od.5.136, 7.257, 23.336, h.Cer.242, ἀγήρων θῆκε Κρονίων Hes.Th.949, ἔνεστιν ἀγήρων τινὰ διαμεῖναι Gal.7.670
•de los caballos de Peleo Il.17.444, de seres monstruosos semi-humanos: las Gorgonas, Hes.Th.277, Equidna, Hes.Th.305
•de una planta perenne, siempre verde Plu.2.649d.
2 de cosas que no se hace viejo, que no se desgasta, inalterable λίθοι Pl.Lg.947d.
3 de ciertas cosas semidivinas o mágicas que no envejece, que no se deteriora, inalterable, inmortal de la égida Il.2.447, de unos perros de oro y plata hechos por Hefesto Od.7.94
•de abstr. κῦδος Pi.P.2.52, χάρις E.Supp.1178, ἀρετή E.Fr.999, ἔπαινος Th.2.43, εὔκλεια D.60.32, πάθος Pl.Phlb.15d
•del ἄπειρον Anaximand.B 2.
4 en lit. crist. y tard. que no envejece, sin edad, eterno de Dios ἄναξ αὐτός Synes.Hymn.1.481, τὸ πᾶν Procl.in R.1.68.13
•de un difunto ἀ. ἐν Παραδίσσῳ MAMA 7.560 (Frigia Oriental)
•βίος Gr.Naz.M.37.589A.
German (Pape)
[Seite 13] in den Homer. Scholl. als Variante Odyss. 5, 136 ἀθάνατον καὶ ἀγήραον, Iliad 2, 447 ἀγήραον ἀθανάτην τε; an beiden Stellen las Aristarch ἀγήρων, s. Didym. in den Scholl. Vgl. unten ἀγήρως. – Hesiod. Theog. 955 ἀπήμαντος καὶ ἀγήραος; κῦδος Pind. P. 2, 52.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
par contr. ἀγήρως, ως;
1 qui ne vieillit pas, toujours jeune;
2 qui ne peut vieillir, impérissable.
Étymologie: ἀ, γῆρας.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἀγήραος -αον, contr. ἀγήρως -ων [ἀ-, γῆρας
1. van personen die niet ouder wordt, eeuwig jong:. ἀθάνατος καὶ ἀγήρως ἤματα πάντα alle dagen onsterfelijk en zonder ouder te worden Il. 8.539; ἀγήρως χρόνῳ die niet ouder wordt met de tijd Soph. Ant. 608.
2. van zaken onvergankelijk, eeuwig, eeuwigdurend:. χάριν... ἀγήρων ἕξομεν we zullen eeuwige dank betuigen Eur. Suppl. 1178.
Russian (Dvoretsky)
ἀγήραος: стяж. ἀγήρως 2 (acc. ἀγήρων и ἀγήρω pl.: nom. ἀγήρῳ, dat. ἀγήρῳς, acc. ἀγήρως) нестареющий, неувядающий, непреходящий, вечный (ἀθάνατος καὶ ἀ. Hom., Hes.; κῦδος Pind.; χάρις Eur.; ἔπαινος Thuc.; πάθος Plat.): ἀ. χρόνῳ Soph. вечно юный.
Greek (Liddell-Scott)
ἀγήραος: -ον, Ἀττ. συνῃρ. ἀγήρως, ων, (οὗ ὁ Ὅμηρ. μεταχειρ. δυϊκὴν ὀνομαστ. ἀγήρω (ἴδε κατωτ.), ἑν. ὀνομ. καὶ πληθ. αἰτ. ἀγήρως, Ὀδ. Ε, 218, κτλ.)· ἑν. αἰτ. ἀγήρων, Ὕμν. Ὁμ. Δήμ. 242. ἀνθ’ οὗ ὁ Ἡσ. ἐν Θ. 949 ἔχει ἀγήρω· πληθ. ὀνομ. ἀγήρω, Ἡσ. Θ. 277, δοτ. ἀγήρῳς, Ἀριστοφ. Ὄρν. 689· ὁ μὴ γηράσκων, μὴ παρακμάζων, Ὅμ. καὶ Ἡσ., οἵτινες χρῶνται τῇ λέξει ἐπὶ προσώπων συνάπτοντες αὐτὴν μετὰ τοῦ ἀθάνατος, ἀθάνατος καὶ ἀγήραος ἤματα πάντα, Ἰλ. Θ. 539, πρβλ. Ὀδ. Ε. 136 κτλ., σὺ δ’ ἀθ. καὶ ἀγήρως, Ὀδ. Ε. 218· ἀγήρω τ’ ἀθανάτω τε, Ἰλ. Μ. 323, Ρ, 444· οὕτως Ἡσ. Θ. 949· ὡσαύτως, ἀπήμαντος καὶ ἀγ., αὐτ. 955· οὕτως, ἀγήρως χρόνῳ δυνάστας, Σοφ. Ἀντ. 608 (λυρ.). 2) ἐπὶ πραγμάτων ἅπαξ παρ’ Ὁμ. ἐπὶ τῆς αἰγίδος, Ἰλ. Β. 447· -ἀκολούθως, ἀγ. κῦδος, Πίνδ. Π, 2. 96· χάριν τ’ ἀγήρων ἕξομεν, Εὐρ. Ἱκ. 1178· καὶ παρὰ πεζοῖς, τὸν ἀγήρων ἔπαινον, Θουκ. 2. 43· ἀγ. καὶ ἀθάνατον πάθος, Πλάτ. Φίλ. 15D, κτλ.
English (Autenrieth)
(γῆρας): ageless, unfading, always with ἀθάνατος.
English (Slater)
ᾰγήρᾰος not growing old, unaging ἑτέροισι δέ κῦδος ἀγήραον παρέδωκ (P. 2.52) κεῖνοι γάρ τ' ἄνοσοι καὶ ἀγήραοι πόνων τ ἄπειροι (sc. θεοί.) fr. 143. 1.
Greek Monotonic
ἀγήραος: -ον, Αττ. συνηρ. ἀγήρως, -ων, αιτ. ενικ. ἀγήρων και ἀγήρω· δυϊκ., ονομ., ἀγήρω· πληθ., ονομ. ἀγήρῳ, αιτ. ἀγήρως, δοτ. ἀγήρῳς (γήρας)·
1. αυτός που δεν γερνάει, που δεν παρακμάζει.
2. λέγεται για πρόσωπα, σε Όμηρ., Ησίοδ.· ομοίως και· ἀγήρως χρόνῳ, σε Σοφ.
3. λέγεται και για πράγματα, σε Ομήρ. Ιλ., Αττ.
Middle Liddell
[γήρας]
1. not waxing old, undecaying,
1. of persons, Hom., Hes.; so, ἀγήρως χρόνῳ Soph.
2. of things, Il., Attic
Translations
perennial
Bulgarian: непрекъснат, траен, вечен; Catalan: perenne; Danish: evig; Dutch: eeuwig, voortdurend; Finnish: ajaton, jatkuva; German: dauerhaft; Greek: αέναος, αιώνιος, διηνεκής; Interlingua: perenne; Italian: perenne, eterno, perpetuo; Japanese: 永続する; Maori: tautini; Persian: جاوید; Polish: odwieczny; Portuguese: perene; Russian: постоянный, вечный; Turkish: sürekli
