Γοργώ: Difference between revisions
m (Text replacement - "[[si varia lectio" to "[[si vera lectio") |
m (Text replacement - "Philopatr" to "Philopatr") |
||
(22 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=Gorgo | |Transliteration C=Gorgo | ||
|Beta Code=*gorgw/ | |Beta Code=*gorgw/ | ||
|Definition=ἡ, | |Definition=ἡ, the [[Gorgon]], i.e. the Grim One (cf. [[γοργός]]), Hes.''Sc.''224, 230: acc. pl., Γοργούς Id.''Th.''276.—Sg. Γοργώ Il.11.36: gen. Γοργοῦς 8.349, Hes.''Sc.''224, [[Euripides|E.]]''[[Orestes|Or.]]''1521, ''Ion''1003, etc.; also [[Γοργών]] Id.''Rh.'' 306: gen. Γοργόνος Id.''Fr.''360.46, ''Ph.''456 ([[si vera lectio|s. v.l.]]): acc. Γοργόνα Id.''Or.''1520: pl. [[Γοργόνες]], acc. -ας, are the regul. forms (but v. supr.), Hes.''Sc.''230, [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''799, al.: gen. Γοργόνων Pi.''P.''12.7, E.''Ba.''990 (lyr.). | ||
}} | }} | ||
{{ | {{DGE | ||
| | |dgtxt=-οῦς, ἡ<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> tb. [[Γοργών]], -όνος Hes.<i>Sc</i>.230, Pi.<i>P</i>.10.46, A.<i>Eu</i>.48, E.<i>Alc</i>.1118, <i>HF</i> 883, <i>Ph</i>.456; eol. Γόργω, -ως Sapph.144.2, 213.3<br /><b class="num">• Morfología:</b> [plu. ac. Γοργούς Hes.<i>Th</i>.274; du. γοργοί Hsch.γ 875]<br /><b class="num">A</b> mit. y relig.<br /><b class="num">I</b> sg. [[Gorgo]], [[Gorgona]]<br /><b class="num">1</b> ref. Medusa, hija mortal de Forcis y Ceto, a la cual dio muerte Perseo <i>Il</i>.8.349, 11.36, Hes.<i>Sc</i>.224, Pi.<i>N</i>.10.4, <i>O</i>.13.64, Pherecyd.11, A.<i>Ch</i>.835, Hdt.2.91, E.<i>Or</i>.1520, 1521, <i>Io</i> 989, 1003, <i>Rh</i>.306, <i>Fr</i>.13.46M., Ar.<i>Lys</i>.560, Luc.<i>Philopatr</i>.8, Apollod.2.4.3, Ach.Tat.3.7.7, Palaeph.31.7<br /><b class="num">•</b>representación de su cabeza en uno de los muros de la Acrópolis de Atenas, Paus.1.21.3, cóm. en el escudo de Lámaco, Ar.<i>Ach</i>.574.<br /><b class="num">2</b> n. dado por los Cerneos a Atenea, Palaeph.31.<br /><b class="num">3</b> n. que dio Perseo a su trirreme, Palaeph.31.<br /><b class="num">4</b> personif. de [[la Fiereza]] o [[Bravura]] Hsch.γ 853<br /><b class="num">•</b>del [[Espanto]] incluso en du. γοργοί Hsch.γ 875; cf. [[Γοργόνη]].<br /><b class="num">II</b> plu. [[las Gorgonas]] en principio Medusa y sus dos hermanas, hijas de Forcis y Ceto, seres monstruosos que habitaban en el extremo occidental del mundo, Hes.<i>Th</i>.274, <i>Sc</i>.230, Pi.<i>P</i>.12.7, A.<i>Pr</i>.799, E.<i>Ba</i>.990, Ar.<i>Ra</i>.477, <i>Pax</i> 561, 810, Pl.<i>Phdr</i>.229d, X.<i>Smp</i>.4.24, Str.7.3.6, Apollod.1.2.6, Luc.<i>Salt</i>.44<br /><b class="num">•</b>como raza de gentes belicosas que vivía en los confines del país de los Atlantes, conquistada por las Amazonas y, bajo el mando de Medusa, derrotada posteriormente por Perseo, [[Diodorus Siculus|D.S.]]3.54<br /><b class="num">•</b>dan tít. a una comedia de Heníoco, Ath.483e, Sud.s.u. Ἡνίοχος.<br /><b class="num">B</b> [[Gorgo]], [[Gorgona]]<br /><b class="num">I</b> sólo [[Γοργώ]], Γόργω [[Gorgo]]<br /><b class="num">1</b> rival de Safo, Sapph.29c.9, 144.1, 213.5, Max.Tyr.18.9.<br /><b class="num">2</b> espartana, hija de Cleomedes, esposa de Leónidas, Hdt.5.48, 51, 7.239, Plu.<i>Lyc</i>.14, 2.225a.<br /><b class="num">3</b> siracusana, personaje de un idilio de Teócrito, Theoc.15.36.<br /><b class="num">4</b> cretense, tb. conocida como Paraciptusa, convertida en piedra al asomarse a ver el funeral de su amante, Plu.2.766d.<br /><b class="num">5</b> [[personajes de epigramas]] <i>AP</i> 7.647 (Simm.), 9.309 (Antip.Thess.).<br /><b class="num">II</b> de anim.<br /><b class="num">1</b> cierto animal salvaje entre los númidas, Alex.Mynd.6W.<br /><b class="num">2</b> n. de una perra cretense <i>AP</i> 9.268 (Antip.Thess.)<br /><b class="num">•</b>tb. de una perra de Acteón, Hyg.<i>Fab</i>.181.<br /><b class="num">C</b> [[Γοργώ]] [[Gorgo]] [[ciudad]] de los eftalitas junto a la frontera persa, Procop.<i>Pers</i>.1.3.2, Lyd.<i>Mens</i>.4.118, cf. [[Γόργα]].<br /><b class="num">• Etimología:</b> Término expresivo c. red. utilizado para asustar. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦς, οῖ (ἡ) :<br />Gorgô (la Gorgone), <i>monstre dont la chevelure était faite de serpents entrelacés, et dont le regard pétrifiait</i>.<br />'''Étymologie:''' [[γοργός]]. | |btext=οῦς, οῖ (ἡ) :<br />Gorgô (la Gorgone), <i>monstre dont la chevelure était faite de serpents entrelacés, et dont le regard pétrifiait</i>.<br />'''Étymologie:''' [[γοργός]]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=οῦς, ἡ, voc. (Theocr. 15.1) οῖ, als die [[ältere]] und bei Hom., Hes., Her. und [[unter]] den Spätern bei Plut. einzige Form des sing. (s. Eust. <i>Il</i>. 11.86, <i>Schol. Il</i>. 8.349). Sie wird von Eur., Paus., Luc. und in der <i>Anth</i>. [[abwechselnd]] mit der andern, [[Γοργών]], [[gebraucht]], [[während]] [[Γοργών]], die bei Pind., Aeschyl., Apd. [[allein]] übliche, bei Nonn. aber die vorherrschende ist (S. Eust. <i>Il</i>. 5.741), Sapph. b. Ahr. 73 hat äol. im gen. Γόργως und <i>Schol. Theocr</i>. 15.1, 50 im voc. [[Γοργώ]]. Im plur., den [[zuerst]] Hes. <i>Sc</i>. 230 [[gebraucht]] hat, sagte man fast nie [[anders]] wie Γοργόνες usw, und nur Hes. <i>Th</i>. 274 steht Γοργοῦς (Γοργούς); ahd. Suanalouc d.h. die von göttlichem od. herrlichem Flammenblicke, dann aber auch Grimmhilde in dem [[Sinne]] als die [[grimmig]] od. [[furchtbar]] blickende (s. <i>EM</i>., [[anders]] Io.Antioch. fr. 6.8, der sie als die [[schnell]] wirkende, und Fulg. <i>myth</i>. 1.26, der [[Γοργών]] gar aus γεωργόν [[entstehen]] läßt),<br><b class="num">1</b> [[Tochter]] der [[Erde]] (Eur. <i>Ion</i> 989) oder die drei [[Töchter]] des [[Phorkys]] und der Keto, [[Stheno]], [[Euryale]] und [[Medusa]], mit [[Schlangen]] in den [[Haaren]] usw. (Luc. <i>dom</i>. 19 und Schol., Io.Antioch. fr. 1.8), doch nach Einigen von bezaubernder [[Schönheit]], und [[wohnhaft]] im äußersten [[Westen]] am Ocean (in [[Libyen]]), Hes. <i>Th</i>. 274 und ff., Pind. <i>P</i>. 12.13, Pherec. in <i>Schol. Ap.Rh</i>. 4.1515, Plat. <i>Phaedr</i>. 22d, Xen. <i>conv</i>. 4.24, <i>Apol</i>. 1.2.6 - 2.4.2, ö., Strab. 1.22, 7.299, Palaeph. 32.12, Luc. <i>d.mar</i>. 14, A. (Nach DS. 3.54 ein [[Weibervolk]] in [[Libyen]].) Sie [[heißen]] [[daher]] bald Γιθράσιαι (von einem Flusse in [[Libyen]]), Ar. <i>Ran</i>. 477, Suid., bald Λίβυσσαι, Eur. <i>Bacch</i>. 990, und wurden [[bisweilen]] aus Schilden [[abgebildet]], so auf dem des [[Achilles]], Qu.Sm. 5.38, dah. αἱ [[Γοργόνες]] wohl auch den [[Schild]] [[selbst]] [[bedeutet]], Ar. <i>Pax</i> 561, od. in [[ihrem]] Kampfe mit [[Perseus]] [[mimisch]] [[dargestellt]], Luc. <i>salt</i>. 44, wie denn αἱ Γοργόνες auch der [[Titel]] einer [[Komödie]] des Heniochus war, Mein. I p. 422, und Morsimos und Melanthios in Ar. <i>Pax</i> 810 [[scherzhaft]] Γοργόνες ὀψοφάγοι [[heißen]]. Während aber [[Homer]] [[überhaupt]] nur eine kennt (<i>Il</i>. 8.349), ist es [[später]] die von [[Perseus]] erlegte, durch ihren [[Anblick]] Alles versteinernde [[Medusa]], Γοργὼν Μέδουσα, Pind. <i>N</i>. 10.7, Nonn. 8.101 -- 44.275, ö., Paus. 1.21.3 - 9.34.2, ö., die [[vorzugsweise]] [[unter]] [[Γοργώ]] [[verstanden]] wird, Pind. <i>Ol</i>. 13.90, ö., Aesch. <i>Prom</i>. 799. <i>Eum</i>. 48, ö., Eur. <i>Herc.F</i>. 990. <i>Ion</i> 1054, ö., Ap.Rh. 4.1513, A. Ihr [[Haupt]], ἡ τῆς Γοργοῦς [[κεφαλή]], in Io.Antioch. fr. 6.18 auch bloß ἡ [[Γοργών]] [[genannt]], welches[[sowohl]] in [[Athen]] (und zwar hier [[vergoldet]]) [[gezeigt]] wurde, Paus. 1.21.3, als in [[Olympia]], Paus. 5.10.4, 12.4, od. auch in [[Argos]] [[liegen]] [[sollte]], Paus. 2.21.5, 7, oder in [[Böotien]], Paus. 9.34.2, befindet sich als [[Schreckbild]] für die [[Feinde]] im [[Schilde]] der [[Athene]], Luc. <i>Philopatr</i>. 8, des [[Perseus]], Ach.Tat. 3.7, D.Chrys. 66, p. 610, des [[Herakles]], Hes. <i>Sc</i>. 224, des [[Agamemnon]], <i>Il</i>. 11.86, und es hieß nun oft der [[Schild]] der [[Athene]] [[sowohl]], Luc. <i>Philopatr</i>. 8, Apd. 2.4.3, als der des [[Perseus]], Luc. <i>d.mar</i>. 14.3, und [[anderer]] Feldherrn (Luc. <i>hist</i>. 19), [[selbst]] ἡ [[Γοργών]], Ar. <i>Lys</i>. 560. <i>Ach</i>. 1095, Ael. b. Suid. s. [[Γοργόνη]]. Auch ihre [[Locken]] brachten [[Feinde]] zum [[Weichen]], Apd. 2.7.3, s. [[Γοργόνη]] und [[Γοργάς]], und wie aus [[ihrem]] Blute alle beißenden [[Tiere]] [[entstanden]] waren, Alex. Pol. in <i>Schol. Ap.Rh</i>. 4.1515, Apoll.Ascal. in <i>Schol. Nic. Ther</i>. 11, diente es dem [[Cheiron]] zum Heil und zum [[Verderben]] der [[Menschen]], Apd. 3.10.3.<br><b class="num">2</b> ein vierfüßiges Tierungeheuer in [[Libyen]], Alex.Mynd. b. Ath. 5.221b, <i>Schol. Il</i>. 8.349, <i>EM</i>.<br><b class="num">3</b> das [[Schiff]], auf welchem [[Perseus]] fuhr, Palaeph. 32.14.<br><b class="num">4</b> das Bild der [[Athene]] od. auch die [[Athene]] [[selbst]] bei den Kernäern, [[wohin]] Paläphatus überh. die Gorgonen [[versetzt]], Palaeph. 32.6.8, Eur. in Lyc.or. 100.<br><b class="num">5</b> eine [[Kreterin]], [[welche]] in [[Stein]] [[verwandelt]] wurde, Plut. <i>amat</i>. 20, wie denn [[Γοργώ]] [[überhaupt]] [[poetisch]] für [[Versteinerung]] oder [[Stein]] steht, <i>Anth</i>. XI.14.<br><b class="num">6</b> eine lesbische [[Dichterin]], [[Nebenbuhlerin]] der [[Sappho]], Max.Tyr. <i>diss</i>. 24.9.<br><b class="num">7</b> … | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''Γοργώ:''' οῦς и Γοργών, όνος ἡ Горгона<br /><b class="num">1</b> чудовище подземного царства: Γ. [[βλοσυρῶπις]] Hom.; у Hes. их три: [[Σθεινώ]] τ᾽ Εὐρυάλη τε Μέδουσά τε - дочери Форкия; под Горгоной разумеется обычно последняя из них, с головой, поросшей змеями вместо волос, и взглядом, превращающим все живое в камень;<br /><b class="num">2</b> жена спартанского царя Леонида Plut. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''Γοργώ''': ἡ, (ἴδε ἐν τέλ.)·― ἡ ἀγρία, βλοσυρὰ (πρβλ. [[γοργός]])· αὕτη κατῴκει (κατὰ τὸ Ὀδ. Λ. 635) ἐν τῷ [[κάτω]] κόσμῳ, πρβλ. Heinr. Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 224. Ὁ Ἡσ. (ἐν Ἀσπ. Ἡρ. 230) ποιεῖται λόγον περὶ πολλῶν Γοργόνων· ἐνῷ ἐν Θ. 276 ὀνομάζει [[τρεῖς]] (θυγατέρας τοῦ Φόρκυος καὶ τῆς Κητοῦς), [[ἤτοι]] Εὐρυάλην, Σθεινὼ καὶ Μέδουσαν,― ὧν ἡ τελευταία ἦτο ἡ ἰδίως [[Γοργώ]]· ἡ [[ὀφιοπλόκαμος]] αὐτῆς κεφαλὴ προσηρμόσθη εἰς τὴν αἰγίδα τῆς Ἀθηνᾶς καὶ πάντες οἱ ἐμβλέποντες ἀπελιθοῦντο, Εὐρ. Όρ. 1520,― Ὁ ὁμαλὸς ἑνικὸς [[εἶναι]] [[Γοργώ]], Ἰλ. Λ. 36, Εύρ. Ρήσ. 306, γεν. Γοργοῦς Ἰλ. Θ. 349, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 224, Εὐρ. Ὀρ. 1521, Ἴωνι 1003, κτλ.· δοτ. Γοργοῖ (ἐκ διορθώσεως τοῦ Seidl.) ὁ αὐτ. Ἑκ. 1316· ἀλλ᾿ [[ὁπόταν]] τὸ [[μέτρον]] ἀπαιτῇ, πτώσεις σχηματίζονται καὶ ἐξ ὀνομαστικῆς Γοργών, δηλ. γεν. Γοργόνος, Εὐρ. παρὰ Λυκούργ. 161. 46· [[οὕτως]] [[ἄνευ]] ἀνάγκης, ὁ αὐτ. Φοιν. 458· δοτ. Γοργόνι ὁ αὐτ. Ἀλκ. 1118· καὶ ἐν τῷ πληθ. Γοργόνες, αἰτ. –ας καὶ Γοργοὺς (Ἡσ. Θ. 274) [[εἶναι]] οἱ μόνοι δόκιμοι τύποι, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 230, Αἰσχύλ. Πρ. 799, Χο. 1048, Εὐμ. 48, Εὐρ.· γεν. Γοργόνων Πίνδ. Π. 12 12, Εὐρ. Βάκχ. 990. | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Line 21: | Line 30: | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=[[Γοργώ]] [[sing]]., the [[Gorgon]] Medusa, [[daughter]] of Phorkos, [[slain]] by [[Perseus]]. <br /><b>1</b> [[τᾶς]] ὀφιώδεος [[υἱόν]] ποτε Γοργόνος Πάγασον (O. 13.63) ἔπεφνέν τε Γοργόνα (P. 10.46) μακρὰ μὲν τὰ Περσέος ἀμφὶ Μεδοίσας Γοργόνος (N. 10.4) Γ]οργόνος. P. Oxy. 2442. fr. 34a. pl. Medusa and her [[two]] sisters. v. Εὐρυάλα. τέχνᾳ, [[τάν]] ποτε Παλλὰς ἐφεῦρε θρασειᾶν λτ;Γοργόνωνγτ; οὔλιον θρῆνον διαπλέξαισ' [[Ἀθάνα]] (supp. Tricl. e. Σ.) (P. 12.7) ]υσε πατέρα Γοργόν[ων Δ. 1. 5. | |sltr=[[Γοργώ]] [[sing]]., the [[Gorgon]] Medusa, [[daughter]] of Phorkos, [[slain]] by [[Perseus]]. <br /><b>1</b> [[τᾶς]] ὀφιώδεος [[υἱόν]] ποτε Γοργόνος Πάγασον (O. 13.63) ἔπεφνέν τε Γοργόνα (P. 10.46) μακρὰ μὲν τὰ Περσέος ἀμφὶ Μεδοίσας Γοργόνος (N. 10.4) Γ]οργόνος. P. Oxy. 2442. fr. 34a. pl. Medusa and her [[two]] sisters. v. Εὐρυάλα. τέχνᾳ, [[τάν]] ποτε Παλλὰς ἐφεῦρε θρασειᾶν λτ;Γοργόνωνγτ; οὔλιον θρῆνον διαπλέξαισ' [[Ἀθάνα]] (supp. Tricl. e. Σ.) (P. 12.7) ]υσε πατέρα Γοργόν[ων Δ. 1. 5. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 31: | Line 37: | ||
|lsmtext='''Γοργώ:''' ἡ ([[γοργός]]), η [[Γοργώ]], δηλ. η άγρια, η βλοσυρή (πρβλ. [[γοργός]]), σε Όμηρ. Ο Ησίοδ. αναφέρει [[τρεις]] Γοργόνες, την Ευρυάλη, τη Σθεινώ και τη [[Μέδουσα]] από τις οποίες, η τελευταία ήταν η κατεξοχήν [[Γοργώ]]· το φιδίσιο [[κεφάλι]] της απεικονίσθηκε πάνω στην [[αιγίδα]] της Αθηνάς, και όλοι όσοι την κοιτούσαν απολιθώνονταν, σε Ευρ.· ο [[ομαλός]] ενικ. είναι [[Γοργώ]], γεν. <i>Γοργοῦς</i>, δοτ. <i>Γοργοῖ</i>· αργότερα, σχηματίστηκαν πτώσεις από μια υποτιθέμενη ονομ. <i>Γοργών</i>, ενν. γεν. <i>Γοργόνος</i>, δοτ. <i>Γοργόνι</i>· στον πληθ., οι τύποι <i>Γοργόνες</i>, αιτ. <i>-ας</i>, είναι οι μοναδικοί δόκιμοι. | |lsmtext='''Γοργώ:''' ἡ ([[γοργός]]), η [[Γοργώ]], δηλ. η άγρια, η βλοσυρή (πρβλ. [[γοργός]]), σε Όμηρ. Ο Ησίοδ. αναφέρει [[τρεις]] Γοργόνες, την Ευρυάλη, τη Σθεινώ και τη [[Μέδουσα]] από τις οποίες, η τελευταία ήταν η κατεξοχήν [[Γοργώ]]· το φιδίσιο [[κεφάλι]] της απεικονίσθηκε πάνω στην [[αιγίδα]] της Αθηνάς, και όλοι όσοι την κοιτούσαν απολιθώνονταν, σε Ευρ.· ο [[ομαλός]] ενικ. είναι [[Γοργώ]], γεν. <i>Γοργοῦς</i>, δοτ. <i>Γοργοῖ</i>· αργότερα, σχηματίστηκαν πτώσεις από μια υποτιθέμενη ονομ. <i>Γοργών</i>, ενν. γεν. <i>Γοργόνος</i>, δοτ. <i>Γοργόνι</i>· στον πληθ., οι τύποι <i>Γοργόνες</i>, αιτ. <i>-ας</i>, είναι οι μοναδικοί δόκιμοι. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=[[γοργός]] [The [[regular]] sg. is [[Γοργώ]], gen. Γοργοῦς, dat. Γοργοῖ: [[later]], cases were formed as if from a nom. Γοργών, ''[[sc.]]'' gen. Γοργόνος; dat. Γοργόνι:— in plural, Γοργόνες, acc. -ας are the only forms.]<br />the [[Gorgon]], i. e. the [[grim]] one (cf. [[γοργός]]), Hom.: Hes. speaks of [[three]] Gorgons, [[Euryale]], Stheino, [[Medusa]], —the [[last]] [[being]] the [[Gorgon]]; her [[snaky]] [[head]] was [[fixed]] on the [[aegis]] of [[Athena]], and all who looked on it became [[stone]], Eur. | ||
}} | |||
{{wkpen | |||
|wketx=A Gorgon (/ˈɡɔːrɡən/; plural: Gorgons, Ancient Greek: Γοργών/Γοργώ Gorgṓn/Gorgṓ) is a creature in Greek mythology. Gorgons occur in the earliest examples of Greek literature. While descriptions of Gorgons vary, the term most commonly refers to three sisters who are described as having hair made of living, venomous snakes and horrifying visages that turned those who beheld them to stone. Traditionally, two of the Gorgons, Stheno and Euryale, were immortal, but their sister Medusa was not and was slain by the demigod and hero Perseus. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{trml | ||
| | |trtx=af: Gorgo; ar: غورغون; az: Qorqonalar; be: Гаргоны; bg: Горгони; bn: গর্গন; br: Gorgoned; ca: Gorgones; co: Gurgoni; cs: Gorgony; da: Gorgonerne; de: Gorgonen; el: Γοργόνες; en: Gorgon; eo: Gorgonoj; es: Gorgona; et: Gorgod; eu: Gorgona; fa: گورگون; fi: Gorgot; fr: Gorgones; gl: Gorgona; he: גורגונה; hr: Gorgone; hu: Gorgók; hy: Գորգոններ; id: Gorgon; is: Gorgónurnar; it: Gorgoni; ja: ゴルゴーン; ka: გორგონები; ko: 고르고; lb: Gorgonen; lt: Gorgonės; mk: Горгона; ms: Gorgon; my: ဂေါ်ဂန်; nds: Gorgonen; nl: Gorgonen; no: Gorgonene; oc: Gorgonas; pl: Gorgony; pt: Górgona; ro: Gorgone; ru: Горгоны; sco: Gorgon; sh: Gorgone; simple: Gorgon; sk: Gorgony; sl: Gorgona; sq: Gorgonë; sr: Горгоне; sv: Gorgoner; ta: கோர்கன்; th: กอร์กอน; tr: Gorgonlar; uk: Горгони; vi: Gorgon; war: Gorgon; wuu: 戈耳工; zh: 戈耳工 | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:21, 15 November 2024
English (LSJ)
ἡ, the Gorgon, i.e. the Grim One (cf. γοργός), Hes.Sc.224, 230: acc. pl., Γοργούς Id.Th.276.—Sg. Γοργώ Il.11.36: gen. Γοργοῦς 8.349, Hes.Sc.224, E.Or.1521, Ion1003, etc.; also Γοργών Id.Rh. 306: gen. Γοργόνος Id.Fr.360.46, Ph.456 (s. v.l.): acc. Γοργόνα Id.Or.1520: pl. Γοργόνες, acc. -ας, are the regul. forms (but v. supr.), Hes.Sc.230, A.Pr.799, al.: gen. Γοργόνων Pi.P.12.7, E.Ba.990 (lyr.).
Spanish (DGE)
-οῦς, ἡ
• Alolema(s): tb. Γοργών, -όνος Hes.Sc.230, Pi.P.10.46, A.Eu.48, E.Alc.1118, HF 883, Ph.456; eol. Γόργω, -ως Sapph.144.2, 213.3
• Morfología: [plu. ac. Γοργούς Hes.Th.274; du. γοργοί Hsch.γ 875]
A mit. y relig.
I sg. Gorgo, Gorgona
1 ref. Medusa, hija mortal de Forcis y Ceto, a la cual dio muerte Perseo Il.8.349, 11.36, Hes.Sc.224, Pi.N.10.4, O.13.64, Pherecyd.11, A.Ch.835, Hdt.2.91, E.Or.1520, 1521, Io 989, 1003, Rh.306, Fr.13.46M., Ar.Lys.560, Luc.Philopatr.8, Apollod.2.4.3, Ach.Tat.3.7.7, Palaeph.31.7
•representación de su cabeza en uno de los muros de la Acrópolis de Atenas, Paus.1.21.3, cóm. en el escudo de Lámaco, Ar.Ach.574.
2 n. dado por los Cerneos a Atenea, Palaeph.31.
3 n. que dio Perseo a su trirreme, Palaeph.31.
4 personif. de la Fiereza o Bravura Hsch.γ 853
•del Espanto incluso en du. γοργοί Hsch.γ 875; cf. Γοργόνη.
II plu. las Gorgonas en principio Medusa y sus dos hermanas, hijas de Forcis y Ceto, seres monstruosos que habitaban en el extremo occidental del mundo, Hes.Th.274, Sc.230, Pi.P.12.7, A.Pr.799, E.Ba.990, Ar.Ra.477, Pax 561, 810, Pl.Phdr.229d, X.Smp.4.24, Str.7.3.6, Apollod.1.2.6, Luc.Salt.44
•como raza de gentes belicosas que vivía en los confines del país de los Atlantes, conquistada por las Amazonas y, bajo el mando de Medusa, derrotada posteriormente por Perseo, D.S.3.54
•dan tít. a una comedia de Heníoco, Ath.483e, Sud.s.u. Ἡνίοχος.
B Gorgo, Gorgona
I sólo Γοργώ, Γόργω Gorgo
1 rival de Safo, Sapph.29c.9, 144.1, 213.5, Max.Tyr.18.9.
2 espartana, hija de Cleomedes, esposa de Leónidas, Hdt.5.48, 51, 7.239, Plu.Lyc.14, 2.225a.
3 siracusana, personaje de un idilio de Teócrito, Theoc.15.36.
4 cretense, tb. conocida como Paraciptusa, convertida en piedra al asomarse a ver el funeral de su amante, Plu.2.766d.
5 personajes de epigramas AP 7.647 (Simm.), 9.309 (Antip.Thess.).
II de anim.
1 cierto animal salvaje entre los númidas, Alex.Mynd.6W.
2 n. de una perra cretense AP 9.268 (Antip.Thess.)
•tb. de una perra de Acteón, Hyg.Fab.181.
C Γοργώ Gorgo ciudad de los eftalitas junto a la frontera persa, Procop.Pers.1.3.2, Lyd.Mens.4.118, cf. Γόργα.
• Etimología: Término expresivo c. red. utilizado para asustar.
French (Bailly abrégé)
οῦς, οῖ (ἡ) :
Gorgô (la Gorgone), monstre dont la chevelure était faite de serpents entrelacés, et dont le regard pétrifiait.
Étymologie: γοργός.
German (Pape)
οῦς, ἡ, voc. (Theocr. 15.1) οῖ, als die ältere und bei Hom., Hes., Her. und unter den Spätern bei Plut. einzige Form des sing. (s. Eust. Il. 11.86, Schol. Il. 8.349). Sie wird von Eur., Paus., Luc. und in der Anth. abwechselnd mit der andern, Γοργών, gebraucht, während Γοργών, die bei Pind., Aeschyl., Apd. allein übliche, bei Nonn. aber die vorherrschende ist (S. Eust. Il. 5.741), Sapph. b. Ahr. 73 hat äol. im gen. Γόργως und Schol. Theocr. 15.1, 50 im voc. Γοργώ. Im plur., den zuerst Hes. Sc. 230 gebraucht hat, sagte man fast nie anders wie Γοργόνες usw, und nur Hes. Th. 274 steht Γοργοῦς (Γοργούς); ahd. Suanalouc d.h. die von göttlichem od. herrlichem Flammenblicke, dann aber auch Grimmhilde in dem Sinne als die grimmig od. furchtbar blickende (s. EM., anders Io.Antioch. fr. 6.8, der sie als die schnell wirkende, und Fulg. myth. 1.26, der Γοργών gar aus γεωργόν entstehen läßt),
1 Tochter der Erde (Eur. Ion 989) oder die drei Töchter des Phorkys und der Keto, Stheno, Euryale und Medusa, mit Schlangen in den Haaren usw. (Luc. dom. 19 und Schol., Io.Antioch. fr. 1.8), doch nach Einigen von bezaubernder Schönheit, und wohnhaft im äußersten Westen am Ocean (in Libyen), Hes. Th. 274 und ff., Pind. P. 12.13, Pherec. in Schol. Ap.Rh. 4.1515, Plat. Phaedr. 22d, Xen. conv. 4.24, Apol. 1.2.6 - 2.4.2, ö., Strab. 1.22, 7.299, Palaeph. 32.12, Luc. d.mar. 14, A. (Nach DS. 3.54 ein Weibervolk in Libyen.) Sie heißen daher bald Γιθράσιαι (von einem Flusse in Libyen), Ar. Ran. 477, Suid., bald Λίβυσσαι, Eur. Bacch. 990, und wurden bisweilen aus Schilden abgebildet, so auf dem des Achilles, Qu.Sm. 5.38, dah. αἱ Γοργόνες wohl auch den Schild selbst bedeutet, Ar. Pax 561, od. in ihrem Kampfe mit Perseus mimisch dargestellt, Luc. salt. 44, wie denn αἱ Γοργόνες auch der Titel einer Komödie des Heniochus war, Mein. I p. 422, und Morsimos und Melanthios in Ar. Pax 810 scherzhaft Γοργόνες ὀψοφάγοι heißen. Während aber Homer überhaupt nur eine kennt (Il. 8.349), ist es später die von Perseus erlegte, durch ihren Anblick Alles versteinernde Medusa, Γοργὼν Μέδουσα, Pind. N. 10.7, Nonn. 8.101 -- 44.275, ö., Paus. 1.21.3 - 9.34.2, ö., die vorzugsweise unter Γοργώ verstanden wird, Pind. Ol. 13.90, ö., Aesch. Prom. 799. Eum. 48, ö., Eur. Herc.F. 990. Ion 1054, ö., Ap.Rh. 4.1513, A. Ihr Haupt, ἡ τῆς Γοργοῦς κεφαλή, in Io.Antioch. fr. 6.18 auch bloß ἡ Γοργών genannt, welchessowohl in Athen (und zwar hier vergoldet) gezeigt wurde, Paus. 1.21.3, als in Olympia, Paus. 5.10.4, 12.4, od. auch in Argos liegen sollte, Paus. 2.21.5, 7, oder in Böotien, Paus. 9.34.2, befindet sich als Schreckbild für die Feinde im Schilde der Athene, Luc. Philopatr. 8, des Perseus, Ach.Tat. 3.7, D.Chrys. 66, p. 610, des Herakles, Hes. Sc. 224, des Agamemnon, Il. 11.86, und es hieß nun oft der Schild der Athene sowohl, Luc. Philopatr. 8, Apd. 2.4.3, als der des Perseus, Luc. d.mar. 14.3, und anderer Feldherrn (Luc. hist. 19), selbst ἡ Γοργών, Ar. Lys. 560. Ach. 1095, Ael. b. Suid. s. Γοργόνη. Auch ihre Locken brachten Feinde zum Weichen, Apd. 2.7.3, s. Γοργόνη und Γοργάς, und wie aus ihrem Blute alle beißenden Tiere entstanden waren, Alex. Pol. in Schol. Ap.Rh. 4.1515, Apoll.Ascal. in Schol. Nic. Ther. 11, diente es dem Cheiron zum Heil und zum Verderben der Menschen, Apd. 3.10.3.
2 ein vierfüßiges Tierungeheuer in Libyen, Alex.Mynd. b. Ath. 5.221b, Schol. Il. 8.349, EM.
3 das Schiff, auf welchem Perseus fuhr, Palaeph. 32.14.
4 das Bild der Athene od. auch die Athene selbst bei den Kernäern, wohin Paläphatus überh. die Gorgonen versetzt, Palaeph. 32.6.8, Eur. in Lyc.or. 100.
5 eine Kreterin, welche in Stein verwandelt wurde, Plut. amat. 20, wie denn Γοργώ überhaupt poetisch für Versteinerung oder Stein steht, Anth. XI.14.
6 eine lesbische Dichterin, Nebenbuhlerin der Sappho, Max.Tyr. diss. 24.9.
7 …
Russian (Dvoretsky)
Γοργώ: οῦς и Γοργών, όνος ἡ Горгона
1 чудовище подземного царства: Γ. βλοσυρῶπις Hom.; у Hes. их три: Σθεινώ τ᾽ Εὐρυάλη τε Μέδουσά τε - дочери Форкия; под Горгоной разумеется обычно последняя из них, с головой, поросшей змеями вместо волос, и взглядом, превращающим все живое в камень;
2 жена спартанского царя Леонида Plut.
Greek (Liddell-Scott)
Γοργώ: ἡ, (ἴδε ἐν τέλ.)·― ἡ ἀγρία, βλοσυρὰ (πρβλ. γοργός)· αὕτη κατῴκει (κατὰ τὸ Ὀδ. Λ. 635) ἐν τῷ κάτω κόσμῳ, πρβλ. Heinr. Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 224. Ὁ Ἡσ. (ἐν Ἀσπ. Ἡρ. 230) ποιεῖται λόγον περὶ πολλῶν Γοργόνων· ἐνῷ ἐν Θ. 276 ὀνομάζει τρεῖς (θυγατέρας τοῦ Φόρκυος καὶ τῆς Κητοῦς), ἤτοι Εὐρυάλην, Σθεινὼ καὶ Μέδουσαν,― ὧν ἡ τελευταία ἦτο ἡ ἰδίως Γοργώ· ἡ ὀφιοπλόκαμος αὐτῆς κεφαλὴ προσηρμόσθη εἰς τὴν αἰγίδα τῆς Ἀθηνᾶς καὶ πάντες οἱ ἐμβλέποντες ἀπελιθοῦντο, Εὐρ. Όρ. 1520,― Ὁ ὁμαλὸς ἑνικὸς εἶναι Γοργώ, Ἰλ. Λ. 36, Εύρ. Ρήσ. 306, γεν. Γοργοῦς Ἰλ. Θ. 349, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 224, Εὐρ. Ὀρ. 1521, Ἴωνι 1003, κτλ.· δοτ. Γοργοῖ (ἐκ διορθώσεως τοῦ Seidl.) ὁ αὐτ. Ἑκ. 1316· ἀλλ᾿ ὁπόταν τὸ μέτρον ἀπαιτῇ, πτώσεις σχηματίζονται καὶ ἐξ ὀνομαστικῆς Γοργών, δηλ. γεν. Γοργόνος, Εὐρ. παρὰ Λυκούργ. 161. 46· οὕτως ἄνευ ἀνάγκης, ὁ αὐτ. Φοιν. 458· δοτ. Γοργόνι ὁ αὐτ. Ἀλκ. 1118· καὶ ἐν τῷ πληθ. Γοργόνες, αἰτ. –ας καὶ Γοργοὺς (Ἡσ. Θ. 274) εἶναι οἱ μόνοι δόκιμοι τύποι, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 230, Αἰσχύλ. Πρ. 799, Χο. 1048, Εὐμ. 48, Εὐρ.· γεν. Γοργόνων Πίνδ. Π. 12 12, Εὐρ. Βάκχ. 990.
English (Autenrieth)
οῦς: the Gorgon, a monster that inspired terror by her looks, βλοσυρῶπις, δεινὸν δερκομένη, Il. 11.36.
English (Slater)
Γοργώ sing., the Gorgon Medusa, daughter of Phorkos, slain by Perseus.
1 τᾶς ὀφιώδεος υἱόν ποτε Γοργόνος Πάγασον (O. 13.63) ἔπεφνέν τε Γοργόνα (P. 10.46) μακρὰ μὲν τὰ Περσέος ἀμφὶ Μεδοίσας Γοργόνος (N. 10.4) Γ]οργόνος. P. Oxy. 2442. fr. 34a. pl. Medusa and her two sisters. v. Εὐρυάλα. τέχνᾳ, τάν ποτε Παλλὰς ἐφεῦρε θρασειᾶν λτ;Γοργόνωνγτ; οὔλιον θρῆνον διαπλέξαισ' Ἀθάνα (supp. Tricl. e. Σ.) (P. 12.7) ]υσε πατέρα Γοργόν[ων Δ. 1. 5.
Greek Monolingual
Γοργώ, η (Α)
τέρας της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ Βλ. λ. γοργός.
Greek Monotonic
Γοργώ: ἡ (γοργός), η Γοργώ, δηλ. η άγρια, η βλοσυρή (πρβλ. γοργός), σε Όμηρ. Ο Ησίοδ. αναφέρει τρεις Γοργόνες, την Ευρυάλη, τη Σθεινώ και τη Μέδουσα από τις οποίες, η τελευταία ήταν η κατεξοχήν Γοργώ· το φιδίσιο κεφάλι της απεικονίσθηκε πάνω στην αιγίδα της Αθηνάς, και όλοι όσοι την κοιτούσαν απολιθώνονταν, σε Ευρ.· ο ομαλός ενικ. είναι Γοργώ, γεν. Γοργοῦς, δοτ. Γοργοῖ· αργότερα, σχηματίστηκαν πτώσεις από μια υποτιθέμενη ονομ. Γοργών, ενν. γεν. Γοργόνος, δοτ. Γοργόνι· στον πληθ., οι τύποι Γοργόνες, αιτ. -ας, είναι οι μοναδικοί δόκιμοι.
Middle Liddell
γοργός [The regular sg. is Γοργώ, gen. Γοργοῦς, dat. Γοργοῖ: later, cases were formed as if from a nom. Γοργών, sc. gen. Γοργόνος; dat. Γοργόνι:— in plural, Γοργόνες, acc. -ας are the only forms.]
the Gorgon, i. e. the grim one (cf. γοργός), Hom.: Hes. speaks of three Gorgons, Euryale, Stheino, Medusa, —the last being the Gorgon; her snaky head was fixed on the aegis of Athena, and all who looked on it became stone, Eur.
Wikipedia EN
A Gorgon (/ˈɡɔːrɡən/; plural: Gorgons, Ancient Greek: Γοργών/Γοργώ Gorgṓn/Gorgṓ) is a creature in Greek mythology. Gorgons occur in the earliest examples of Greek literature. While descriptions of Gorgons vary, the term most commonly refers to three sisters who are described as having hair made of living, venomous snakes and horrifying visages that turned those who beheld them to stone. Traditionally, two of the Gorgons, Stheno and Euryale, were immortal, but their sister Medusa was not and was slain by the demigod and hero Perseus.
Translations
af: Gorgo; ar: غورغون; az: Qorqonalar; be: Гаргоны; bg: Горгони; bn: গর্গন; br: Gorgoned; ca: Gorgones; co: Gurgoni; cs: Gorgony; da: Gorgonerne; de: Gorgonen; el: Γοργόνες; en: Gorgon; eo: Gorgonoj; es: Gorgona; et: Gorgod; eu: Gorgona; fa: گورگون; fi: Gorgot; fr: Gorgones; gl: Gorgona; he: גורגונה; hr: Gorgone; hu: Gorgók; hy: Գորգոններ; id: Gorgon; is: Gorgónurnar; it: Gorgoni; ja: ゴルゴーン; ka: გორგონები; ko: 고르고; lb: Gorgonen; lt: Gorgonės; mk: Горгона; ms: Gorgon; my: ဂေါ်ဂန်; nds: Gorgonen; nl: Gorgonen; no: Gorgonene; oc: Gorgonas; pl: Gorgony; pt: Górgona; ro: Gorgone; ru: Горгоны; sco: Gorgon; sh: Gorgone; simple: Gorgon; sk: Gorgony; sl: Gorgona; sq: Gorgonë; sr: Горгоне; sv: Gorgoner; ta: கோர்கன்; th: กอร์กอน; tr: Gorgonlar; uk: Горгони; vi: Gorgon; war: Gorgon; wuu: 戈耳工; zh: 戈耳工