ψογερός: Difference between revisions

From LSJ

Ἰατρὸς ἀδόλεσχος ἐπὶ τῇ νόσῳ νόσοςMedicus loquax, secundus aegro morbus est → Ein Arzt, der schwätzt, verdoppelt nur der Krankheit Last

Menander, Monostichoi, 268
(sl1_repeat)
m (LSJ1 replacement)
 
(25 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=psogeros
|Transliteration C=psogeros
|Beta Code=yogero/s
|Beta Code=yogero/s
|Definition=ά, όν, (ψόγος) <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">fond of blaming, censorious, libellous</b>, of Archilochus, <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>2.55</span>, <span class="bibl">Plu.<span class="title">Comp.Cim.Luc.</span>1</span> (Sup.). Adv. -ρῶς <b class="b2">by way of blame</b>, <span class="bibl">Eust.827.29</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> <b class="b2">blamable</b>, Hsch.</span>
|Definition=ά, όν, ([[ψόγος]])<br><span class="bld">A</span> [[fond of blaming]], [[censorious]], [[libellous]], of Archilochus, Pi.''P.''2.55, Plu.''Comp.Cim.Luc.''1 (Sup.). Adv. [[ψογερῶς]] = [[by way of blame]], Eust.827.29.<br><span class="bld">II</span> [[blamable]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1401.png Seite 1401]] 1) tadelsüchtig, zum Tadel geneigt; Ἀρχίλοχος Pind. P. 2, 55; Ael. V. H. 3, 7. – 2) tadelnswerth, tadelhaft, Sp.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1401.png Seite 1401]] 1) [[tadelsüchtig]], [[zum Tadel geneigt]]; [[Ἀρχίλοχος]] Pind. P. 2, 55; Ael. V. H. 3, 7. – 2) [[tadelnswert]], [[tadelhaft]], Sp.
}}
{{bailly
|btext=ά, όν :<br />enclin à blâmer;<br /><i>Sp.</i> ψογερώτατος.<br />'''Étymologie:''' [[ψόγος]].
}}
{{elnl
|elnltext=ψογερός -ά -όν [ψόγος] [[afkeurend]], [[steeds kritiek leverend]].
}}
{{elru
|elrutext='''ψογερός:''' [[склонный к порицанию]], [[придирчивый]] ([[Ἀρχίλοχος]] Pind.): ὁ ψογερώτατος Plut. наиболее суровый критик.
}}
{{Slater
|sltr=[[ψογερός]] [[bitter]]-tongued ψογερὸν Ἀρχίλοχον (P. 2.55)
}}
{{grml
|mltxt=-ά, -όν, ΜΑ<br />(<b>με ενεργ. σημ.</b>) (στην αρχ. [[κυρίως]] ως [[προσωνυμία]] του Αρχιλόχου) αυτός που συνηθίζει να κατακρίνει, να κατηγορεί, [[φιλοκατήγορος]]<br /><b>αρχ.</b><br />(<b>με παθ. σημ.</b>) <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> ο αξιόμεμπτος. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ψογερῶς</i> ΜΑ<br /><b>μσν.</b><br />με [[επίρριψη]] μομφής<br /><b>αρχ.</b><br />με αξιόμεμπτο τρόπο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ψόγος]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ερός</i> ([[πρβλ]]. [[φλογερός]])].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ψογερός:''' -ά, -όν, αυτός που του αρέσει να κατηγορεί, [[επικριτικός]], [[φιλοκατήγορος]], σε Πίνδ.
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ψογερός''': -ά, -όν, ([[ψόγος]]) ὁ ἀγαπῶν νὰ ψέγῃ, νὰ κατηγορῇ, νὰ κατακρίνῃ, ἐπὶ τοῦ Ἀρχιλόχου, Πινδ. Π. 2. 106, Πλουτ. Κίμ. κ. Λουκ. Συγκρ. 1. ― Ἐπίρρ. -ρῶς, Εὐστ. 827. 29. ΙΙ. «ψογερόν· αἰσχρόν, μεμπτόν, ἐπίψογον» καί, ψογερά· ὡς [[λίαν]] μεμπτὰ» Ἡσύχ.
|lstext='''ψογερός''': -ά, -όν, ([[ψόγος]]) ὁ ἀγαπῶν νὰ ψέγῃ, νὰ κατηγορῇ, νὰ κατακρίνῃ, ἐπὶ τοῦ Ἀρχιλόχου, Πινδ. Π. 2. 106, Πλουτ. Κίμ. κ. Λουκ. Συγκρ. 1. ― Ἐπίρρ. -ρῶς, Εὐστ. 827. 29. ΙΙ. «ψογερόν· αἰσχρόν, μεμπτόν, ἐπίψογον» καί, ψογερά· ὡς [[λίαν]] μεμπτὰ» Ἡσύχ.
}}
}}
{{bailly
{{mdlsj
|btext=ά, όν :<br />enclin à blâmer;<br /><i>Sp.</i> ψογερώτατος.<br />'''Étymologie:''' [[ψόγος]].
|mdlsjtxt=[[ψογερός]], ή, όν<br />[[fond]] of [[blaming]], [[censorious]], Pind.
}}
}}
{{Slater
{{trml
|sltr=[[ψογερός]]<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[bitter]]-tongued ψογερὸν Ἀρχίλοχον (P. 2.55)
|trtx====[[blameworthy]]===
Arabic: مَلُوم‎; Catalan: culpable; Dutch: [[afkeurenswaardig]]; Finnish: moitittava; French: [[blâmable]]; German: [[verdammenswert]]; Greek: [[αξιοκατάκριτος]], [[αξιοκατηγόρητος]], [[αξιόμεμπτος]], [[επιλήψιμος]], [[επίμεμπτος]], [[επίμομφος]], [[επίμωμος]], [[επίψογος]], [[κατακριτέος]], [[μεμπτός]], [[ψεκτός]]; Ancient Greek: [[αἴτιος]], [[ἐπαίτιος]], [[ἐπίμομφος]], [[ἐπιμωμητός]], [[ἐπίμωμος]], [[ἐπίψογος]], [[ἐπονείδιστος]], [[εὐκατάγνωστος]], [[μεμπτός]], [[μωμηλός]], [[μωμητός]], [[ὑπαίτιος]], [[ψεκτός]], [[ψόγειος]], [[ψογερός]]; Ido: blaminda; Italian: [[biasimabile]], [[deprecabile]], [[vituperabile]]; Korean: 책임이 있는; Latin: [[accusabilis]], [[reprehensibilis]], [[vituperabilis]]; Middle English: blame worthy; Portuguese: [[culpável]]; Romanian: condamnabil, de condamnat; Spanish: [[culpable]], [[reprensible]], [[reprehensible]]; Swedish: klandervärd
}}
}}

Latest revision as of 10:40, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ψογερός Medium diacritics: ψογερός Low diacritics: ψογερός Capitals: ΨΟΓΕΡΟΣ
Transliteration A: psogerós Transliteration B: psogeros Transliteration C: psogeros Beta Code: yogero/s

English (LSJ)

ά, όν, (ψόγος)
A fond of blaming, censorious, libellous, of Archilochus, Pi.P.2.55, Plu.Comp.Cim.Luc.1 (Sup.). Adv. ψογερῶς = by way of blame, Eust.827.29.
II blamable, Hsch.

German (Pape)

[Seite 1401] 1) tadelsüchtig, zum Tadel geneigt; Ἀρχίλοχος Pind. P. 2, 55; Ael. V. H. 3, 7. – 2) tadelnswert, tadelhaft, Sp.

French (Bailly abrégé)

ά, όν :
enclin à blâmer;
Sp. ψογερώτατος.
Étymologie: ψόγος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ψογερός -ά -όν [ψόγος] afkeurend, steeds kritiek leverend.

Russian (Dvoretsky)

ψογερός: склонный к порицанию, придирчивый (Ἀρχίλοχος Pind.): ὁ ψογερώτατος Plut. наиболее суровый критик.

English (Slater)

ψογερός bitter-tongued ψογερὸν Ἀρχίλοχον (P. 2.55)

Greek Monolingual

-ά, -όν, ΜΑ
(με ενεργ. σημ.) (στην αρχ. κυρίως ως προσωνυμία του Αρχιλόχου) αυτός που συνηθίζει να κατακρίνει, να κατηγορεί, φιλοκατήγορος
αρχ.
(με παθ. σημ.) (κατά τον Ησύχ.) ο αξιόμεμπτος.
επίρρ...
ψογερῶς ΜΑ
μσν.
με επίρριψη μομφής
αρχ.
με αξιόμεμπτο τρόπο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψόγος + κατάλ. -ερός (πρβλ. φλογερός)].

Greek Monotonic

ψογερός: -ά, -όν, αυτός που του αρέσει να κατηγορεί, επικριτικός, φιλοκατήγορος, σε Πίνδ.

Greek (Liddell-Scott)

ψογερός: -ά, -όν, (ψόγος) ὁ ἀγαπῶν νὰ ψέγῃ, νὰ κατηγορῇ, νὰ κατακρίνῃ, ἐπὶ τοῦ Ἀρχιλόχου, Πινδ. Π. 2. 106, Πλουτ. Κίμ. κ. Λουκ. Συγκρ. 1. ― Ἐπίρρ. -ρῶς, Εὐστ. 827. 29. ΙΙ. «ψογερόν· αἰσχρόν, μεμπτόν, ἐπίψογον» καί, ψογερά· ὡς λίαν μεμπτὰ» Ἡσύχ.

Middle Liddell

ψογερός, ή, όν
fond of blaming, censorious, Pind.

Translations