ἐνορούω: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
|||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=s'élancer, se jeter sur, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[ὀρούω]]. | |btext=[[s'élancer]], [[se jeter sur]], [[τινι]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[ὀρούω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 12:30, 8 January 2023
English (LSJ)
leap in or upon, usually of an assault, c. dat., Τρωσὶ . . ἐνόρουσεν Il.16.783; ὡς δὲ λέων . . αἴγεσιν ἢ ὀΐεσσι . . ἐνορούσῃ 10.486: abs., ἐν δ' Ἀγαμέμνων πρῶτος ὄρουσε 11.217; ὕδωρ ἀνέδην ἐνοροῦον prob. in Hp.Cord.2; of fish, νήεσσιν ἐ. Opp.H.2.516.
Spanish (DGE)
lanzarse, saltar, abalanzarse ἐν δ' Ἀγαμέμνων πρῶτος ὄρουσε Il.11.217 (tm.), εἷς δ' ἐνόρουσε βοάσαις Pi.O.8.40
•gener. c. dat. Πάτροκλος δὲ Τρωσὶ κακὰ φρονέων ἐνόρουσεν Patroclo cargó contra los troyanos con funestas intenciones, Il.16.783, cf. Q.S.11.222, λέων ... αἴγεσιν ἢ ὀΐεσσι Il.10.486, Διογένης ἔφη νομίζειν ὁρᾶν τὴν Τύχην ἐνορούουσαν αὐτῷ Diog.148, de los atunes heridos πολλάκι καὶ νήεσσιν ... ἐνόρουσαν Opp.H.2.516, c. giro prep. ἐν τῇ γαστρὶ λὰξ ἐνώρουσα Hippon.107.13 (dud.), πᾶσαι ... ἐνόρουσαν ἄελλαι ἐς πέλαγος Q.S.14.251
•de líquidos ὕδωρ ἀνέδην ἐνοροῦον ... βῆχα παρέχει el agua al lanzarse sin freno (por la garganta) produce tos Hp.Cord.2.
German (Pape)
[Seite 850] anstürmen, darauf losspringen, anfallen, angreifen; Τρωσί Il. 16, 783; ὡς δὲ λέων αἴγεσιν ἐνορούσῃ 10, 486. 11, 149; in tmesi, ἐν δ' Ἀγαμέμνων πρῶτος ὄρουσε 11, 217.
French (Bailly abrégé)
s'élancer, se jeter sur, τινι.
Étymologie: ἐν, ὀρούω.
Russian (Dvoretsky)
ἐνορούω: устремляться, бросаться, нападать (ὡς λέων αἴγεσιν Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐνορούω: μέλλ. -ούσω, ἀναπηδῶ, τινάσσομαι κατά τινος, ἀείποτε ἐπὶ ἐχθρικῆς ἐπιθέσεως, μετὰ δοτ., Πάτροκλος δὲ Τρωσὶ κακὰ φρονέων ἐνόρουσε Ἰλ. Π. 783· ὡς τὸ ἐπορούω, ἐπιπίπτω, ἐφορμῶ κατά τινος, ὡς δὲ λέων... αἴγεσιν ἢ ὀΐεσσι... ἐνορούσῃ Κ. 486· ἀπολ., ἐν δ’ Ἀγαμέμνων πρῶτος ὤρουσε Λ. 217.
English (Autenrieth)
aor. ἐνόρουσα: spring upon, rush or charge upon, w. dat.; of warriors, of a lion, Il. 16.783, Il. 10.486.
English (Slater)
ἐνορούω, leap in ἐνόρουσε (coni. Christ: ἐπ-, ἐσόρουσε, ὄρουσε codd.) (O. 8.40) ]
Greek Monolingual
ἐνορούω (Α) ορούω
αναπηδώ, τινάζομαι εναντίον κάποιου.
Greek Monotonic
ἐνορούω: μέλ. -ούσω, αναπηδώ ή τινάζομαι προς την κατεύθυνση κάποιου, με δοτ., σε Ομήρ. Ιλ.
