πολύφρων

English (LSJ)

ον, gen. ονος, (φρήν) A ingenious, inventive, Il.18.108, al.; epithet of Odysseus, Od.14.424; of Hephaestus, Il.21.367, Od.8.297; ἄλοχος Q.S.1.727: Sup. -έστατος Euryph. ap. Stob.4.39.27. 2 embodying much thought, ἀτρέκεια Orac. ap. Dam.Pr.161.

German (Pape)

[Seite 676] ον, sehr verständig, klug, stets in gutem Sinne; Il. 18, 108; so heißt Hephästus, 21, 367 u. öfter, wie Odysseus, Od. 14, 424. 20, 239. – Auch nom. pr.

French (Bailly abrégé)

ων, ον ; gén. ονος;
1 très prudent;
2 très ingénieux, industrieux, inventif.
Étymologie: πολύς, φρήν.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πολύφρων -ον, gen. -ονος [πολύς, φρήν] zeer slim.

Russian (Dvoretsky)

πολύφρων: 2, gen. ονος
1 весьма рассудительный, разумный (Ὀδυσσεύς Hom.);
2 остроумный, изобретательный (Ἣφαιστος Hom.).

English (Autenrieth)

ονος: very sagacious.

Greek Monolingual

-ον, ΜΑ
πολύ συνετός, σώφρονας
μσν.
αυτός που περιέχει ή απαιτεί πολλή σκέψη ή φροντίδα για να γίνει
αρχ.
(ως προσωνύμιο του Ηφαίστου) ευφυής, επινοητικός, εφευρετικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -φρων (< φρήν, φρενός, ἡ «πνεύμα, νους»), πρβλ. ά-φρων, εύ-φρων].

Greek Monotonic

πολύφρων: -ονος, ὁ, ἡ (φρήν), πολύ συνετός, πολύ φρόνιμος, ευφυής, επινοητικός, σε Όμηρ.

Greek (Liddell-Scott)

πολύφρων: -ονος, ὁ, ἡ, (φρὴν) ὁ πολὺ συνετός, πολὺ φρόνιμος, Ὁμηρικὸν ἐπίθ. τοῦ Ὀδυσσέως, Ὀδυσῆα πολύφρονα Ἰλ. Σ. 108, κτλ.· ἐπὶ τοῦ Ἡφαίστου, εὐφυής, ἐπινοῶν, εὑρετικός, ὡς τὸ πολύμητις, Ἰλ. Φ. 367, Ὀδ. Θ. 297.

Middle Liddell

πολύ-φρων, ονος, ὁ, ἡ, φρήν
much-thinking, thoughtful, ingenious, inventive, Hom.