αἴτησις

English (LSJ)

αἰτήσεως, ἡ, request, demand, Hdt.7.32, Antipho 5.4, POxy.1024.20 (ii A. D.); ἡ ἐρώτησις ἀποκρίσεώς ἐστιν αἴ. Arist.Int.20b22.

Spanish (DGE)

αἰτήσεως, ἡ
• Morfología: [gen. αἰτήσιος Hp.Or.Thess.422]
petición imperativa, exigencia γῆς Hdt.7.32
•gener. petición, solicitud τῆς ξυμμαχίας Th.1.32.2, cf. D.C.42.2.5, εὐχαὶ παρα θεῶν αἰτήσεις εἰσίν las plegarias son peticiones dirigidas a los dioses Pl.Lg.801a, ἡ ἐρώτησις ἡ διαλεκτικὴ ἀποκρίσεώς ἐστιν αἴ. Arist.Int.20^b22, ἄτερ μισθῶν αἰτήσιως sin solicitud de paga Hp.l.c., τοῦ δήμου ἐξαποστείλαντος ἄνδρας ... [ἐπὶ τ] ὴν αἴτησιν τοῦ δικαστηρίου IM 93a.6 (II a.C.), en decr. honoríf. ὅταν ἐξέλθωσιν αἱ [ἐκ τοῦ νόμου ἡμ] έραι τῆς αἰτήσεως cuando haya transcurrido el plazo legal para la solicitud a la asamblea de concesión de honores IG 2².657.55 (III a.C.), τὰν αἴτησιν τοῦ στεφάνου Maier, GMBI 50.49 (Cárpatos II a.C.), ref. peticiones por escrito de particulares a diversas autoridades, trad. de lat. petitio al proconsul IManisa 523.38 (Lidia II d.C.), frec. en pap. ἀναφόριον ἐπιδεδωκὼς σοι περὶ αἰτήσεως σπερματίων ἀρταβῶν BGU 1861.3 (I a.C.), cf. POxy.1024.20, PSI 1104.18 (ambos II d.C.), μὴ ἀποτύχω τῆς αἰτήσεως no fracase yo en mi demanda, POxy.1841.5 (VI d.C.), sujetas a un impuesto especial τὸ τῆς αἰτήσεως τέλος impuesto sobre peticiones gener. pagado por mujeres para el nombramiento de un tutor POxy.1473.30 (III d.C.), cf. PRyl.120.4 (II d.C.), POxy.56.22 (III d.C.), tb. oralmente οἱ ἐξ αἰτήσεως ἐμῆς προσμαρτυρήσαντες los que testificaron a petición mía, PMasp.168.46 (VI d.C.).

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
demande, prière.
Étymologie: αἰτέω.

German (Pape)

ἡ, Bitte, Forderung, Her. 7.32; Plat. und Folgd.

Russian (Dvoretsky)

αἴτησις: εως ἡ
1 Her., Plat. = αἴτημα 1;
2 Arst. = αἴτημα 2.

Greek (Liddell-Scott)

αἴτησις: -εως, ἡ, παράκλησις, ἀπαίτησις, Ἡρόδ. 7. 32. Ἀντιφῶν 129, 40. ΙΙ. ἐν τῇ λογικῇ αἴτημα, λῆψίς τινος ὡς δεδομένου, τῆς ἀποκρίσεως, Ἀριστ. Ἑρμ. 11. 3.

Greek Monolingual

η (Α αἴτησις)
το να ζητά κανείς κάτι, επιδίωξη, απαίτηση, παράκληση
νεοελλ.
1. έγγραφη, κυρίως, αναφορά ενός ιδιώτη προς κάποια Αρχή, με την οποία ζητά κάτι
2. το ίδιο το έγγραφο στο οποίο διατυπώνεται η έγγραφη αναφορά
(Εκκλ.) τμήμα εκκλησιαστικών ακολουθιών στο οποίο περιλαμβάνονται πολλές δεήσεις
αρχ.
(στη Λογ.) το να θεωρείται κάτι ως αίτημα.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < αἰτῶ.
ΠΑΡ. μσν. αἰτήσιος.

Greek Monotonic

αἴτησις: -εως, ἡ (αἰτέω), παράκληση, απαίτηση, σε Ηρόδ.

Middle Liddell

αἰτέω
a request, demand, Hdt.

English (Woodhouse)

entreaty, request

Léxico de magia

ἡ práctica de petición ὀνείρου αἴ. ἀκριβὴς εἰς πάντα práctica de petición de sueños, eficaz para todo P XII 144