Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

invetero: Difference between revisions

From LSJ

Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das WortMaeroris unica medicina oratio.

Menander, Sententiae, 452
(6_9)
 
(D_5)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>in-vĕtĕro</b>: āvi, ātum, 1, v. a.,<br /><b>I</b> to [[render]] old, to [[give]] [[age]] or [[duration]] to a [[thing]].<br /><b>I</b> Lit.: aquam, Col. 12, 12: [[allium]], cepamque, Plin. 19, 6, 34, § 115.—Pass., to [[become]] old, to [[acquire]] [[age]] or [[durability]]; to [[abide]], [[endure]] ([[class]]. [[but]] [[rare]]): non tam [[stabilis]] [[opinio]] permaneret, ... nec una cum saeclis aetatibusque hominum inveterari posset, Cic. N. D. 2, 2, 5 B. and K. (al. inveterascere): ad ea, quae inveterari volunt, nitro utuntur, Plin. 31, 10, 46, § 111: vina, id. 19, 4, 19, § 53.—Part. [[pass]].: invĕtĕrātus, a, um.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Kept for a [[long]] [[time]]: [[acetum]], Plin. 23, 2, 28, § 59: [[vinum]], id. 15, 2, 3, § 7: jecur [[felis]], inveteratum [[sale]], preserved in, id. 28, 16, 66, § 229; so, fel vino, id. 32, 7, 25, § 77 et saep.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Inveterate, old, of [[long]] [[standing]], [[rooted]]: [[amicitia]], Cic. Fam. 3, 9, 3: [[dolor]], id. Tusc. 3, 16, 35: [[malum]], id. Phil. 5, 11, 31: [[conglutinatio]], id. de Sen. 20: [[licentia]], Nep. Eum. 8; Suet. Ner. 16: litterae [[atque]] doctrinae, Aug. C. D. 22, 6 init.: [[codex]], [[hardened]] by [[age]], Col. 4, 8, 4. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(g)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Of diseases, sores, etc., [[deep]]-[[seated]], [[chronic]], [[inveterate]]: scabritiae oculorum, Plin. 24, 12, 31, § 121: [[ulcus]], id. 29, 4, 18, § 65.— Hence, subst.: invĕtĕrāta, ōrum, n., [[chronic]] diseases: vehementius [[contra]] inveterata pugnandum, Sen. Cons. ad Marc. 1, 8.—<br /><b>II</b> Trop.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Mid.: inveterari, to [[keep]], [[last]], [[endure]], Cic. N. D. 2, 2, 5; Plin. 19, 4, 19, § 53.— Esp., in [[law]], [[part]]. [[pass]].: inveteratus, established by [[prescription]], [[customary]]: [[mores]] sunt [[tacitus]] [[consensus]] populi, longa consuetudine inveteratus, Ulp. Fragm. 1, 4.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; To [[cause]] to [[fail]], [[bring]] to an [[end]], [[abolish]] (eccl. Lat.): notitiam veri Dei, Lact. 2, 16 fin.>
|lshtext=<b>in-vĕtĕro</b>: āvi, ātum, 1, v. a.,<br /><b>I</b> to [[render]] old, to [[give]] [[age]] or [[duration]] to a [[thing]].<br /><b>I</b> Lit.: aquam, Col. 12, 12: [[allium]], cepamque, Plin. 19, 6, 34, § 115.—Pass., to [[become]] old, to [[acquire]] [[age]] or [[durability]]; to [[abide]], [[endure]] ([[class]]. [[but]] [[rare]]): non tam [[stabilis]] [[opinio]] permaneret, ... nec una cum saeclis aetatibusque hominum inveterari posset, Cic. N. D. 2, 2, 5 B. and K. (al. inveterascere): ad ea, quae inveterari volunt, nitro utuntur, Plin. 31, 10, 46, § 111: vina, id. 19, 4, 19, § 53.—Part. [[pass]].: invĕtĕrātus, a, um.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Kept for a [[long]] [[time]]: [[acetum]], Plin. 23, 2, 28, § 59: [[vinum]], id. 15, 2, 3, § 7: jecur [[felis]], inveteratum [[sale]], preserved in, id. 28, 16, 66, § 229; so, fel vino, id. 32, 7, 25, § 77 et saep.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Inveterate, old, of [[long]] [[standing]], [[rooted]]: [[amicitia]], Cic. Fam. 3, 9, 3: [[dolor]], id. Tusc. 3, 16, 35: [[malum]], id. Phil. 5, 11, 31: [[conglutinatio]], id. de Sen. 20: [[licentia]], Nep. Eum. 8; Suet. Ner. 16: litterae [[atque]] doctrinae, Aug. C. D. 22, 6 init.: [[codex]], [[hardened]] by [[age]], Col. 4, 8, 4. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(g)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Of diseases, sores, etc., [[deep]]-[[seated]], [[chronic]], [[inveterate]]: scabritiae oculorum, Plin. 24, 12, 31, § 121: [[ulcus]], id. 29, 4, 18, § 65.— Hence, subst.: invĕtĕrāta, ōrum, n., [[chronic]] diseases: vehementius [[contra]] inveterata pugnandum, Sen. Cons. ad Marc. 1, 8.—<br /><b>II</b> Trop.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Mid.: inveterari, to [[keep]], [[last]], [[endure]], Cic. N. D. 2, 2, 5; Plin. 19, 4, 19, § 53.— Esp., in [[law]], [[part]]. [[pass]].: inveteratus, established by [[prescription]], [[customary]]: [[mores]] sunt [[tacitus]] [[consensus]] populi, longa consuetudine inveteratus, Ulp. Fragm. 1, 4.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; To [[cause]] to [[fail]], [[bring]] to an [[end]], [[abolish]] (eccl. Lat.): notitiam veri Dei, Lact. 2, 16 fin.>
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>invĕtĕrō</b>, āvī, ātum, āre,<br /><b>1</b> laisser ou faire vieillir : Col. Rust. 12, 12 ; Plin. 19, 115 ; Curt. 10, 3, 13<br /><b>2</b> pass., devenir vieux, prendre de l’âge : Cic. CM 72 || s’enraciner : Cic. Nat. 2, 5 || [[inveteratus]] Cic. Fam. 3, 9, 4 ; Rep. 2, 29, etc., enraciné, implanté, invétéré, ancien<br /><b>3</b> faire tomber en désuétude : Lact. Inst. 2, 16, 20.
}}
}}

Revision as of 06:56, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

in-vĕtĕro: āvi, ātum, 1, v. a.,
I to render old, to give age or duration to a thing.
I Lit.: aquam, Col. 12, 12: allium, cepamque, Plin. 19, 6, 34, § 115.—Pass., to become old, to acquire age or durability; to abide, endure (class. but rare): non tam stabilis opinio permaneret, ... nec una cum saeclis aetatibusque hominum inveterari posset, Cic. N. D. 2, 2, 5 B. and K. (al. inveterascere): ad ea, quae inveterari volunt, nitro utuntur, Plin. 31, 10, 46, § 111: vina, id. 19, 4, 19, § 53.—Part. pass.: invĕtĕrātus, a, um.
   (a)    Kept for a long time: acetum, Plin. 23, 2, 28, § 59: vinum, id. 15, 2, 3, § 7: jecur felis, inveteratum sale, preserved in, id. 28, 16, 66, § 229; so, fel vino, id. 32, 7, 25, § 77 et saep.—
   (b)    Inveterate, old, of long standing, rooted: amicitia, Cic. Fam. 3, 9, 3: dolor, id. Tusc. 3, 16, 35: malum, id. Phil. 5, 11, 31: conglutinatio, id. de Sen. 20: licentia, Nep. Eum. 8; Suet. Ner. 16: litterae atque doctrinae, Aug. C. D. 22, 6 init.: codex, hardened by age, Col. 4, 8, 4. —
   (g)    Of diseases, sores, etc., deep-seated, chronic, inveterate: scabritiae oculorum, Plin. 24, 12, 31, § 121: ulcus, id. 29, 4, 18, § 65.— Hence, subst.: invĕtĕrāta, ōrum, n., chronic diseases: vehementius contra inveterata pugnandum, Sen. Cons. ad Marc. 1, 8.—
II Trop.
   1    Mid.: inveterari, to keep, last, endure, Cic. N. D. 2, 2, 5; Plin. 19, 4, 19, § 53.— Esp., in law, part. pass.: inveteratus, established by prescription, customary: mores sunt tacitus consensus populi, longa consuetudine inveteratus, Ulp. Fragm. 1, 4.—
   2    To cause to fail, bring to an end, abolish (eccl. Lat.): notitiam veri Dei, Lact. 2, 16 fin.>

Latin > French (Gaffiot 2016)

invĕtĕrō, āvī, ātum, āre,
1 laisser ou faire vieillir : Col. Rust. 12, 12 ; Plin. 19, 115 ; Curt. 10, 3, 13
2 pass., devenir vieux, prendre de l’âge : Cic. CM 72