πλησμονή: Difference between revisions
Ὁ γράμματ' εἰδὼς καὶ περισσὸν νοῦν ἔχει → Qui litteras didicere, mentis plus habent → Wer schreiben kann, hat auch bedeutenden Verstand
(strοng) |
(T22) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{StrongGR | {{StrongGR | ||
|strgr=from a presumed derivative of [[πλήθω]]; a filling up, i.e. ([[figuratively]]) [[gratification]]: satisfying. | |strgr=from a presumed derivative of [[πλήθω]]; a filling up, i.e. ([[figuratively]]) [[gratification]]: satisfying. | ||
}} | |||
{{Thayer | |||
|txtha=πλησμονῆς, ἡ ([[πίμπλημι]] (cf. Winer s Grammar, 94 (89))), [[repletion]], [[satiety]] (Vulg. saturitas): [[πρός]] πλησμονήν σαρκός, for the satisfying of the [[flesh]], to [[satiate]] the desires of the [[flesh]] ([[see]] [[σάρξ]], 4), R. V.) [[render]] the [[phrase]] [[against]] (i. e. for the [[remedy]] of) the [[indulgence]] of the [[flesh]]; [[see]] Lightfoot at the [[passage]], and [[πρός]]. I:1c.). ([[Aristophanes]], [[Euripides]], [[Xenophon]], [[Plato]], [[Plutarch]], others; the Sept..) | |||
}} | }} | ||
Revision as of 18:10, 28 August 2017
English (LSJ)
ἡ,
A a being filled, satiety, opp. ἔνδεια, κένωσις, Pl.R.571e, Smp.186c; esp. with food, repletion, surfeit, Hp.Aph.2.4; οὔτε π. οὔτε μέθη X.Cyr.4.2.40, cf. Phld.Mus.p.62K.; ἐς πλησμονάς E.Tr. 1211; ἐν πλησμονῇ τοι Κύπρις, ἐν πεινῶντι δ' οὔ Id.Fr.895; ἐσθίειν εἰς π. LXXEx.16.3: c. gen., τῶν μὲν γὰρ ἄλλων ἐστὶ πάντων π. Ar.Pl.189, cf. Isoc.1.20; π. ὑγροῦ Hp.Aph.7.62; τιμῆς τε καὶ νίκης Pl.R.586d, etc.; also π. περί τι Id.Lg.837c; π. ἀπό τινος Luc.Nigr.33. II abundance, LXXPr.3.10, Gp.1.10.8 (pl.).
German (Pape)
[Seite 635] ἡ, Anfüllung, Fülle, Ueberfluß, Sättigung; Ar. Plut. 189; im plur., Eur. Troad. 1211; in Prosa: πλησμονὴ γίγνοιτο τῆς συνουσίας, Plat. Couv. 141 c, u. öfter; Gegensatz ἔνδεια, Rep. IX, 571 e, κένωσις, Conv. 186 c; ἁπάντων, Isocr. 1, 20; τὰς πλησμονὰς ἀγαπᾷν, 1, 46; Xen. Mem. 3, 11, 14 u. öfter, u. Sp., bes. von Uebersättigung mit Speise, Pol. 2, 19, 4; ἡ ἀπό τινος πλ., Luc. Nigr. 33.
Greek (Liddell-Scott)
πλησμονή: ἡ, (πίμπλημι) ὡς καὶ νῦν, ἐντελὴς πλήρωσις, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἔνδεια, κένωσις, Πλάτ. Πολ. 571Ε, Συμπ. 186C· μάλιστα ἐπὶ τροφῆς, ἔμπλησις, χορτασμός, κόρος, Ἱππ. Ἀφ. 1244· οὔτε πλ. οὔτε μέθη Ξεν. Κύρ. 4. 2, 40, κτλ.· ἐς πλησμονὰς Εὐρ. Τρῳ. 1211· ἐν πλησμονῇ τοι Κύπρις, ἐν πεινῶντι δ’ οὔ ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 887· ― μετὰ γεν., τῶν μὲν γὰρ ἄλλων πάντων ἐστὶ πλ. Ἀριστοφ. Πλ. 189, πρβλ. Ἰσοκρ. 6Β· πλ. ὑγροῦ Ἱππ. Ἀφ. 1260· τιμῆς τε καὶ νίκης Πλάτ. Πολ. 586C, κτλ.· ὡσαύτως, π. περί τι ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 837C· πλ. ἀπό τινος Λουκ. Νιγρ. 33. ΙΙ. ἀφθονία, πλῆθος, Ἑβδ. (Παροιμ. Γ΄, 10), Γεωπ. 1. 10, 8.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
plénitude, rassasiement, satiété.
Étymologie: πλήθω.
English (Strong)
from a presumed derivative of πλήθω; a filling up, i.e. (figuratively) gratification: satisfying.
English (Thayer)
πλησμονῆς, ἡ (πίμπλημι (cf. Winer s Grammar, 94 (89))), repletion, satiety (Vulg. saturitas): πρός πλησμονήν σαρκός, for the satisfying of the flesh, to satiate the desires of the flesh (see σάρξ, 4), R. V.) render the phrase against (i. e. for the remedy of) the indulgence of the flesh; see Lightfoot at the passage, and πρός. I:1c.). (Aristophanes, Euripides, Xenophon, Plato, Plutarch, others; the Sept..)
