παροικία: Difference between revisions
Λάλει τὰ μέτρια, μὴ λάλει δ', ἃ μή σε δεῖ → Modestus sermo, et qualis deceat, sit tuus → Sprich maßvoll, spricht nicht aus, was unanständig ist
(T22) |
(31) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=παροικίας, ἡ ([[παροικέω]], [[which]] [[see]]), a Biblical and ecclesiastical [[word]] a [[dwelling]] [[near]] or [[with]] [[one]]; [[hence]], a sojourning, [[dwelling]] in a [[strange]] [[land]]: [[properly]], Sirach 21; cf. Fritzsche on [[παρεπίδημος]] (and references [[under]] [[παροικέω]]). | |txtha=παροικίας, ἡ ([[παροικέω]], [[which]] [[see]]), a Biblical and ecclesiastical [[word]] a [[dwelling]] [[near]] or [[with]] [[one]]; [[hence]], a sojourning, [[dwelling]] in a [[strange]] [[land]]: [[properly]], Sirach 21; cf. Fritzsche on [[παρεπίδημος]] (and references [[under]] [[παροικέω]]). | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ή, ΝΜΑ [[πάροικος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[σύνολο]], [[κοινότητα]] ομοεθνών που κατοικούν σε μια [[ξένη]] [[πόλη]] ή [[χώρα]] («η ελληνική [[παροικία]] του Λονδίνου»)<br /><b>μσν.</b><br /><b>1.</b> η Εκκλησία, η πρώτη χριστιανική [[κοινότητα]] σε μια [[πόλη]] («[[παροικία]] Αντιοχείας», Ευσ.)<br /><b>2.</b> η εκκλησιαστική [[διοίκηση]]<br /><b>3.</b> η [[ενορία]]<br /><b>αρχ.</b><br />η [[διαμονή]] σε [[ξένη]] [[χώρα]] και, ιδιαίτερα, το να κατοικεί [[κανείς]] σε [[ξένη]] [[χώρα]] ως [[πάροικος]] [[χωρίς]] [[πολιτικά]] δικαιώματα. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:15, 29 September 2017
English (LSJ)
ἡ, (
A πάροικος 11) sojourning in a foreign land, LXX Wi.19.10, Act.Ap. 13.17; οἱ ἐν τῇ π., = οἱ ἐκτός, LXX Si.Prol.
German (Pape)
[Seite 525] ἡ, das Wohnen eines Fremden in einem Orte ohne Bürgerrecht, erst Sp.
Greek (Liddell-Scott)
παροικία: ἡ, (πάροικος ΙΙ) τὸ παροικεῖν ἐν ξένῃ χώρᾳ, Ἑβδ. (Σοφία Σολομ. ΙΘ΄, 10), Πράξ. Ἀποστ. ιγ΄, 17· οἱ ἐν τῇ παρ. = οἱ ἐκτός, Ἑβδ. (Σειρὰχ ἐν τῷ προλόγῳ). ΙΙ. Ἐκκλησιαστ., παροικίαι εἶναι «αἱ παροικοῦσαι ἑκάστας τὰς πόλεις ἐκκλησίαι» Σύνοδος Ἀγκύρ. Κανὼν 18· οὕτω «παροικία Ἀντιοχείας» = ἐκκλησία Ἀντιοχείας, Εὐσεβ. Ἐκκλ. Ἱστ. 8. 13· ἐκκλησιαστικὴ διοίκησις, αὐτόθι 3. 28· ὡσαύτως ἐν τῷ ἐφθαρμένῳ Λατ. τύπῳ parochia (Ἀγγλ. a parish), ἐνορία, αὐτόθι 1. 1, κτλ.· ἴδε Δουκάγγ.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
séjour ou établissement en pays étranger.
Étymologie: πάροικος.
English (Strong)
from πάροικος; foreign residence: sojourning, X as strangers.
English (Thayer)
παροικίας, ἡ (παροικέω, which see), a Biblical and ecclesiastical word a dwelling near or with one; hence, a sojourning, dwelling in a strange land: properly, Sirach 21; cf. Fritzsche on παρεπίδημος (and references under παροικέω).
Greek Monolingual
ή, ΝΜΑ πάροικος
νεοελλ.
σύνολο, κοινότητα ομοεθνών που κατοικούν σε μια ξένη πόλη ή χώρα («η ελληνική παροικία του Λονδίνου»)
μσν.
1. η Εκκλησία, η πρώτη χριστιανική κοινότητα σε μια πόλη («παροικία Αντιοχείας», Ευσ.)
2. η εκκλησιαστική διοίκηση
3. η ενορία
αρχ.
η διαμονή σε ξένη χώρα και, ιδιαίτερα, το να κατοικεί κανείς σε ξένη χώρα ως πάροικος χωρίς πολιτικά δικαιώματα.
