παλαιόω: Difference between revisions
καὶ οἱ ἀμαθέστατοι τῶν ἰατρῶν τὸ αὐτὸ σοὶ ποιοῦσιν, ἐλεφαντίνους νάρθηκας καὶ σικύας ἀργυρᾶς ποιούμενοι καὶ σμίλας χρυσοκολλήτους: ὁπόταν δὲ καὶ χρήσασθαι τούτοις δέῃ, οἱ μὲν οὐδὲ ὅπως χρὴ μεταχειρίσασθαι αὐτὰ ἴσασιν → the most ignorant of doctors do the same as you, getting themselves ivory containers, silver cupping instruments, and gold-inlaid scalpels; but when it's time to use those things, they haven't the slightest notion of how to handle them
(T21) |
(5) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=παλαιῷ: [[perfect]] πεπαλαίωκα; [[passive]], [[present]] participle παλαιουμενος; [[future]] παλαιωθήσομαι; ([[παλαιός]]);<br /><b class="num">a.</b> to [[make]] [[ancient]] or [[old]], the Sept. for בִּלָּה; [[passive]] to [[become]] [[old]], to be [[worn]] [[out]], the Sept. for בָּלָה, עָתַק: of things [[worn]] [[out]] by [[time]] and [[use]], as [[βαλάντιον]], [[ἱμάτιον]], τό παλαιούμενον, [[that]] [[which]] is [[becoming]] [[old]], [[Plato]], symp., p. 208b.; Tim., p. 59c.).<br /><b class="num">b.</b> to [[declare]] a [[thing]] to be [[old]] and so [[about]] to be abrogated: [[γηράσκω]], at the [[end]]). | |txtha=παλαιῷ: [[perfect]] πεπαλαίωκα; [[passive]], [[present]] participle παλαιουμενος; [[future]] παλαιωθήσομαι; ([[παλαιός]]);<br /><b class="num">a.</b> to [[make]] [[ancient]] or [[old]], the Sept. for בִּלָּה; [[passive]] to [[become]] [[old]], to be [[worn]] [[out]], the Sept. for בָּלָה, עָתַק: of things [[worn]] [[out]] by [[time]] and [[use]], as [[βαλάντιον]], [[ἱμάτιον]], τό παλαιούμενον, [[that]] [[which]] is [[becoming]] [[old]], [[Plato]], symp., p. 208b.; Tim., p. 59c.).<br /><b class="num">b.</b> to [[declare]] a [[thing]] to be [[old]] and so [[about]] to be abrogated: [[γηράσκω]], at the [[end]]). | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''πᾰλαιόω:''' μέλ. <i>-ώσω</i>, παρακ. <i>πεπαλαίωκα</i> ([[παλαιός]])·<br /><b class="num">I.</b> κάνω [[κάτι]] παλιό, [[κυρίως]] στην Παθ. (ενεστ.), είμαι [[παλιός]] ή διατηρημένος, βραχίονος [[παλαιόω]], από την [[μεγάλη]] [[παλαιότητα]], σε Ιππ.<br /><b class="num">II.</b> στην Παθ. επίσης, [[γίνομαι]] [[παλιός]], σε Πλάτ.<br /><b class="num">III.</b> όπως το Λατ. antiquare, [[καταργώ]], [[ακυρώνω]] το νόμο, σε Καινή Διαθήκη | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:47, 31 December 2018
English (LSJ)
aor.
A ἐπαλαίωσα LXXLa.3.4: pf. πεπαλαίωκα Ep.Hebr.8.13: (παλαιός):—make old, LXX Jb.9.5, al.:—mostly in Pass., decay through lapse of time, οἱ παλαιούμενοι νεκροί Arist.Mete.390a22; κηρὸς παλαιούμενος Id.HA557b6, al.; τὸ . . παλαιούμενον Pl.Smp.208b, cf. Ti. 59c; τὸ ἱερὸν πεπαλαιῶσθαι Sammelb.5827.11 (i B. C.); πεπαλαιωμένον ἔκπτωμα βραχίονος one which is of long standing, Hp.Art.7; γένος παλαιωθὲν ὑπὸ χρόνου D.H.3.10; πεπαλαιωμένε ἡμερῶν κακῶν LXX Su.52; of wine, become old, Thphr.CP6.7.5, Gal.14.14, al., Ath.1.33a. II abrogate, cancel, [διαθήκην] Ep.Hebr. l.c.
German (Pape)
[Seite 445] alt machen, Sp.; – pass. alt werden; κηρὸς παλαιούμενος, Arist. H. A. 5, 32; οἶνος παλαιωθείς, Ath. I, 27 b; daher veralten, τῷ τὸ ἀπιὸν καὶ παλαιούμενον ἕτερον νέον ἐγκαταλείπειν, Plat. Conv. 208 b; Tim. 59 c. – Wie antiquare, ein Gesetz abschaffen, N. T.; Plut. non posse 4.
Greek (Liddell-Scott)
πᾰλαιόω: ἀόρ. ἐπαλαίωσα Ἑβδ. (Θρῆνοι Ἱερεμ. Γ΄, 3)· πρκμ. πεπαλαίωκα, παλαιώνω, Ἑβδ. Ἰὼβ Θ΄, 5, ἔνθ’ ἀνωτ.)· - τὸ πλεῖστον ἐν τῷ παθ. (ἐνεστ.) γίνομαι παλαιός, κατατρίβομαι, φθείρομαι ἐκ τῆς ἡλικίας, Ἀριστοφ. Μετεωρ. 4. 12, 7, π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 32, 2, κ. ἀλλ.· πεπαλαιωμένον ἔκπτωμα τοῦ βραχίονος, παλαιόν, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 783, 38.
ΙΙ. ἐν τῷ παθ. ὡσαύτως, γίνομαι παλαιός ἢ ἄχρηστος, «ξεθυμασμένος», ἐπὶ οἴνου, Ἀθήν. 33Α· τὸ ... παλαιούμενον Πλάτ. Συμπ. 208Β, πρβλ. Τίμ. 59C. ΙΙΙ. ὡς τὸ Λατ. antiquare, καταργῶ, ἀκυρῶ νόμον, Καιν. Διαθ. (ἔνθ’ ἀνωτ.).
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
I. au pr. rendre vieux ; Pass.
1 devenir vieux, vieillir;
2 tomber en désuétude, passer, disparaître;
II. particul. abroger une loi.
Étymologie: παλαιός.
English (Strong)
from παλαιός; to make (passively, become) worn out, or declare obsolete: decay, make (wax) old.
English (Thayer)
παλαιῷ: perfect πεπαλαίωκα; passive, present participle παλαιουμενος; future παλαιωθήσομαι; (παλαιός);
a. to make ancient or old, the Sept. for בִּלָּה; passive to become old, to be worn out, the Sept. for בָּלָה, עָתַק: of things worn out by time and use, as βαλάντιον, ἱμάτιον, τό παλαιούμενον, that which is becoming old, Plato, symp., p. 208b.; Tim., p. 59c.).
b. to declare a thing to be old and so about to be abrogated: γηράσκω, at the end).
Greek Monotonic
πᾰλαιόω: μέλ. -ώσω, παρακ. πεπαλαίωκα (παλαιός)·
I. κάνω κάτι παλιό, κυρίως στην Παθ. (ενεστ.), είμαι παλιός ή διατηρημένος, βραχίονος παλαιόω, από την μεγάλη παλαιότητα, σε Ιππ.
II. στην Παθ. επίσης, γίνομαι παλιός, σε Πλάτ.
III. όπως το Λατ. antiquare, καταργώ, ακυρώνω το νόμο, σε Καινή Διαθήκη
