παλλικάριον: Difference between revisions
Φίλος με βλάπτων (λυπῶν) οὐδὲν ἐχθροῦ διαφέρει → Laedens amicus distat inimico nihil → Ein Freund, der schadet, ist ganz gelich mir einem Feind
mNo edit summary |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=pallikarion | |Transliteration C=pallikarion | ||
|Beta Code=pallika/rion | |Beta Code=pallika/rion | ||
|Definition=τό (for | |Definition=τό (for [[παλληκάριον]], cf. [[παλλήκιον]], [[πάλληξ]]), <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[page]], POxy. 1863.4.</span> | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[παλλικάριον]], | |mltxt=και [[παληκάρι]] και [[παλικάρι]], το (Μ παλληκάριον και [[παλλικάριον]])<br />[[γενναίος]], [[τολμηρός]], [[υπερήφανος]] και [[μαχητικός]] [[άνδρας]], [[λεβέντης]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[νέος]] [[άνδρας]], [[σφριγηλός]] [[νέος]] [[μεταξύ]] της εφηβικής και της ανδρικής ηλικίας («ήταν μαζεμένα όλα τα παληκάρια του χωριού»)<br /><b>2.</b> [[άγαμος]], ανύπανδρος<br /><b>3.</b> (σε [[αντιδιαστολή]] με το [[κορίτσι]]) [[αρσενικό]] [[τέκνο]]<br /><b>4.</b> (επί τουρκοκρατίας) [[κλέφτης]] ή [[αρματολός]], [[μέλος]] ομάδας πολεμιστών με οπλαρχηγό<br /><b>5.</b> [[μέλος]] ληστρικής συμμορίας («τα παληκάρια του Νταβέλη»)<br /><b>6.</b> <b>φρ.</b> α) «[[παληκάρι]] της φακής» — λέγεται ειρωνικά για θρασύδειλα άτομα που επιδεικνύουν ανύπαρκτη [[γενναιότητα]] και γελοιοποιούνται<br />β) «το καλό το [[παληκάρι]] ξέρει κι [[άλλο]] [[μονοπάτι]]» — λέγεται για τα άτομα που υπερνικούν τα αδιέξοδα, τις αντιξοότητες και τα εμπόδια με [[επιδεξιότητα]] και [[τέχνη]]<br /><b>μσν.</b><br /><b>1.</b> [[πεζός]] [[ακόλουθος]] έφιππου πολεμιστή<br /><b>2.</b> [[πολεμιστής]]<br /><b>3.</b> <b>στον πληθ.</b> <i>τὰ παλληκάρια</i><br />οι [[πάλλικες]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> μσν. <i>παλληκάριον</i> «[[πολεμιστής]]», υποκορ. του αρχ. [[πάλληξ]] «[[παιδί]]». Η γρφ. [[παληκάρι]] οφείλεται σε [[απλοποίηση]] τών δύο -<i>λλ</i>- σε ένα (<b>βλ. λ.</b> [[παλλακή]]), ενώ η γρφ. [[παλικάρι]] αφ' ενός σε [[απλοποίηση]] τών -<i>λλ</i>- και αφ' ετέρου σε [[προτίμηση]] του -<i>ι</i>-, που μαρτυρείται και σε αρχ. πάπυρο]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:09, 7 March 2021
English (LSJ)
τό (for παλληκάριον, cf. παλλήκιον, πάλληξ), A page, POxy. 1863.4.
Greek Monolingual
και παληκάρι και παλικάρι, το (Μ παλληκάριον και παλλικάριον)
γενναίος, τολμηρός, υπερήφανος και μαχητικός άνδρας, λεβέντης
νεοελλ.
1. νέος άνδρας, σφριγηλός νέος μεταξύ της εφηβικής και της ανδρικής ηλικίας («ήταν μαζεμένα όλα τα παληκάρια του χωριού»)
2. άγαμος, ανύπανδρος
3. (σε αντιδιαστολή με το κορίτσι) αρσενικό τέκνο
4. (επί τουρκοκρατίας) κλέφτης ή αρματολός, μέλος ομάδας πολεμιστών με οπλαρχηγό
5. μέλος ληστρικής συμμορίας («τα παληκάρια του Νταβέλη»)
6. φρ. α) «παληκάρι της φακής» — λέγεται ειρωνικά για θρασύδειλα άτομα που επιδεικνύουν ανύπαρκτη γενναιότητα και γελοιοποιούνται
β) «το καλό το παληκάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι» — λέγεται για τα άτομα που υπερνικούν τα αδιέξοδα, τις αντιξοότητες και τα εμπόδια με επιδεξιότητα και τέχνη
μσν.
1. πεζός ακόλουθος έφιππου πολεμιστή
2. πολεμιστής
3. στον πληθ. τὰ παλληκάρια
οι πάλλικες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μσν. παλληκάριον «πολεμιστής», υποκορ. του αρχ. πάλληξ «παιδί». Η γρφ. παληκάρι οφείλεται σε απλοποίηση τών δύο -λλ- σε ένα (βλ. λ. παλλακή), ενώ η γρφ. παλικάρι αφ' ενός σε απλοποίηση τών -λλ- και αφ' ετέρου σε προτίμηση του -ι-, που μαρτυρείται και σε αρχ. πάπυρο].
