ἐπισταδόν: Difference between revisions

|lstext='''ἐπιστᾰδόν''': Ἐπίρρ. ([[ἐφίστημι]], ἐπιστῆναι) ἱστάμενος ἐφ’ ἕκαστον κατὰ σειρὰν (ἐφιστάμενος ἑκάστῳ Ε. Μ. 364. 33), ὅ ἐ. διαδοχικῶς τὸν ἕνα μετὰ τὸν ἄλλον, νείκεον [[ἄλλοθεν]] ἄλλον [[ἐπισταδόν]], «ἐφεστῶτες» (Σχόλ.), Ὀδ. Μ. 392· νώμησεν δ’ ἄρα πᾶσιν ἐπισταδὸν Ν. 54, Σ. 425· πρβλ. ἐπάρχομαι, καὶ ἴδε Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 293, πρβλ. Δ. 1687. ― Τὸ ἐν Ὀδ. Π. 453 [[χωρίον]] [[δόρπον]] ἐπισταδὸν ὡπλίζοντο, φαίνεται ὅτι ἔδωκεν αἰτίαν εἰς τὴν [[ἄλλην]] ἑρμηνείαν τῶν Σχολιαστῶν, «ἐπισταμένως, ἐμπείρως» (ὡς εἰ ἐκ τοῦ ῥήμ. [[ἐπίσταμαι]]), ἀλλ’ [[ἄνευ]] ἀνάγκης.