ἄνοος: Difference between revisions
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />") |
m (Text replacement - " LXX " to " LXX ") |
||
Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> contr. [[ἄνους]], -ουν S.<i>Ant</i>.281<br /><b class="num">• Morfología:</b> [compar. ἀνούστερος A.<i>Pr</i>.987, sup. ἀνούστατος Pherecr.203A]<br /><b class="num">1</b> [[necio]] κραδίη <i>Il</i>.21.441, ψυχή Pl.<i>Ti</i>.44a, πλοῦτον ἄ. riqueza sin entendimiento</i>, <i>AP</i> 9.43 (Parmen.)<br /><b class="num">•</b>de pers. [[insensato]] de Antígona, S.<i>Ant</i>.99, [[ἄνους]] τε καὶ γέρων [[ἅμα]] S.<i>Ant</i>.l.c., αὐτοί Cleanth.<i>Fr.Poet</i>.1.26, [[ἄνθρωπος]] Gr.Naz.M.37.181C, ὁ Ἰακώβ Gr.Nyss.<i>Apoll</i>.145.11<br /><b class="num">•</b>sup. neutr. adv. ὡς ἀνούστατα ... διαζῇν Cyr.Al.M.71.209D.<br /><b class="num">2</b> [[que no tiene inteligencia]] de anim. περιστερά LXX <i>Os</i>.7.11, οὔτε ὁ νοῦς [[ἄλογος]], οὔτε [[ἄνους]] ὁ λόγος Ath.Al.<i>Dio</i>.23.3<br /><b class="num">•</b>[[que no presta atención]] ὦτα παρέχω ἄνοα αὐτῷ <i>POxy</i>.237.6.22 (II d.C.). | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> contr. [[ἄνους]], -ουν S.<i>Ant</i>.281<br /><b class="num">• Morfología:</b> [compar. ἀνούστερος A.<i>Pr</i>.987, sup. ἀνούστατος Pherecr.203A]<br /><b class="num">1</b> [[necio]] κραδίη <i>Il</i>.21.441, ψυχή Pl.<i>Ti</i>.44a, πλοῦτον ἄ. riqueza sin entendimiento</i>, <i>AP</i> 9.43 (Parmen.)<br /><b class="num">•</b>de pers. [[insensato]] de Antígona, S.<i>Ant</i>.99, [[ἄνους]] τε καὶ γέρων [[ἅμα]] S.<i>Ant</i>.l.c., αὐτοί Cleanth.<i>Fr.Poet</i>.1.26, [[ἄνθρωπος]] Gr.Naz.M.37.181C, ὁ Ἰακώβ Gr.Nyss.<i>Apoll</i>.145.11<br /><b class="num">•</b>sup. neutr. adv. ὡς ἀνούστατα ... διαζῇν Cyr.Al.M.71.209D.<br /><b class="num">2</b> [[que no tiene inteligencia]] de anim. περιστερά [[LXX]] <i>Os</i>.7.11, οὔτε ὁ νοῦς [[ἄλογος]], οὔτε [[ἄνους]] ὁ λόγος Ath.Al.<i>Dio</i>.23.3<br /><b class="num">•</b>[[que no presta atención]] ὦτα παρέχω ἄνοα αὐτῷ <i>POxy</i>.237.6.22 (II d.C.). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |
Revision as of 15:58, 20 June 2022
English (LSJ)
ον, contr. ἄνους, ουν, A without understanding, silly, κραδίη Il.21.441; ψυχή Pl.Ti.44a, etc.; of persons, S.Ant.99; ἄνους τε καὶ γέρων ἅμα ib.281; πλοῦτος ἄ. wealth without wit, AP9.43 (Parmen.): Comp. ἀνούστερος A.Pr.987: Sup. ἀνούστατος Pherecr.19D. Adv., Comp. ἀνουστέρως S.Fr.589.1.
German (Pape)
[Seite 241] zsgz. ἄνους, unverständig, sinnlos, κραδίη Il. 21, 441. – Compar. ἀνούστερος Aesch. Prom. 989. Oefter bei Plat. u. sonst.
Greek (Liddell-Scott)
ἄνοος: οον, συνῃρ. ἄνους, ουν, ὁ ἄνευ νοῦ, μωρός, κραδίη Ἰλ. Φ. 441· ψυχὴ Πλάτ. Τίμ. 44Α. κτλ.· ἐπὶ προσώπων καὶ πραγμάτων, Σοφ. Ἀντ. 99· ἄνους τε καὶ γέρων ἅμα αὐτόθι 281· ἄνους ἐφόνευσα, ἐν τῇ ἀνοίᾳ μου, ὁ αὐτ. Ο. Κ. 547· ἀλλ’ ὁ Μέκλερος διώρθωσε τὸ χωρίον: καὶ γὰρ ἂν οὓς ἐφόνευσ’, ἔμ’ ἀπώλεσαν, ἴδε σημ. Jebb ἐν τόπῳ· πλοῦτος ἄνους, πλοῦτος ἄνευ νοῦ, Ἀνθ. Π. 9. 43: ― Συγκρ. ἀνούστερος Αἰσχύλ. Πρ. 987, Σοφ. Ἀποσπ. 514· πρβλ. Λοβ. Φρύνιχ. 143.
French (Bailly abrégé)
οος, οον;
insensé, irréfléchi, imprudent;
Cp. ἀνούστερος.
Étymologie: ἀ, νοῦς.
English (Autenrieth)
silly, foolish; κραδίη, Il. 21.441.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): contr. ἄνους, -ουν S.Ant.281
• Morfología: [compar. ἀνούστερος A.Pr.987, sup. ἀνούστατος Pherecr.203A]
1 necio κραδίη Il.21.441, ψυχή Pl.Ti.44a, πλοῦτον ἄ. riqueza sin entendimiento, AP 9.43 (Parmen.)
•de pers. insensato de Antígona, S.Ant.99, ἄνους τε καὶ γέρων ἅμα S.Ant.l.c., αὐτοί Cleanth.Fr.Poet.1.26, ἄνθρωπος Gr.Naz.M.37.181C, ὁ Ἰακώβ Gr.Nyss.Apoll.145.11
•sup. neutr. adv. ὡς ἀνούστατα ... διαζῇν Cyr.Al.M.71.209D.
2 que no tiene inteligencia de anim. περιστερά LXX Os.7.11, οὔτε ὁ νοῦς ἄλογος, οὔτε ἄνους ὁ λόγος Ath.Al.Dio.23.3
•que no presta atención ὦτα παρέχω ἄνοα αὐτῷ POxy.237.6.22 (II d.C.).
Greek Monolingual
Greek Monotonic
ἄνοος: -ον, συνηρ. ἄ-νους, -ουν, αυτός που δεν έχει νόηση, ανόητος, μωρός, σε Ομήρ. Ιλ., Σοφ. κ.λπ.· συγκρ. ἀνούστερος, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
ἄνοος: стяж. ἄνους 2 неразумный, безрассудный, безумный Hom., Aesch., Soph., Plat., Anth.
Middle Liddell
without understanding, foolish, silly, Il., Soph., etc.:—comp. ἀνούστερος, Aesch.