κουφόνοος: Difference between revisions
νήπιοι, οἷς ταύτῃ κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν ὡς χρόνος ἔσθ᾿ ἥβης καὶ βιότου ὀλίγος θνητοῖς. ἀλλὰ σὺ ταῦτα μαθὼν βιότου ποτὶ τέρμα ψυχῇ τῶν ἀγαθῶν τλῆθι χαριζόμενος → fools, to think like that and not realise that mortals' time for youth and life is brief: you must take note of this, and since you are near the end of your life endure, indulging yourself with good things | Poor fools they to think so and not to know that the time of youth and life is but short for such as be mortal! Wherefore be thou wise in time, and fail not when the end is near to give thy soul freely of the best.
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
|||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''κουφόνοος:''' стяж. [[κουφόνους]] 2<br /><b class="num">1)</b> легкий, легкокрылый ([[φῦλον]] ὀρνίθων Soph.);<br /><b class="num">2)</b> легкомысленный, безрассудный ([[εὐηθία]] Aesch.; ἔρωτες Soph.). | |elrutext='''κουφόνοος:''' стяж. [[κουφόνους]] 2<br /><b class="num">1)</b> [[легкий]], [[легкокрылый]] ([[φῦλον]] ὀρνίθων Soph.);<br /><b class="num">2)</b> [[легкомысленный]], [[безрассудный]] ([[εὐηθία]] Aesch.; ἔρωτες Soph.). | ||
}} | }} |
Revision as of 10:00, 19 August 2022
English (LSJ)
ον, contr. κουφό-νους, ουν, A light-minded, thoughtless, εὐηθία A.Pr.385; ἔρωτες S.Ant. 617 (lyr.); ὄρνιθες ib.342 (lyr.); τὸ κουφόνουν, = κουφόνοια, App.Hisp. 9; of persons, Corn.ND25: freq. in Adam., 1.14, al.: heterocl. pl. κουφόνοες in Polem.Phgn.5. Adv.κουφόνως App.BC4.124.
Greek (Liddell-Scott)
κουφόνοος: -ον, συνῃρ. -νους, ουν, κοῦφος τὸν νοῦν, ἐλαφρόμυαλος, ἀστόχαστος, εὐηθία Αἰσχύλ. Πρ. 383· ἔρωτες Σοφ. Ἀντ. 617· ὄρνιθες αὐτόθι 343· τὸ κουφόνουν = κουφόνοια, Ἀππ. Ἰβηρ. 9· ― ὑπάρχει καὶ ἑτερόκλ. πληθ. κουφόνοες ἐν Πολέμωνος Φυσιογν. 1. 3, πρβλ. Λοβ. Φρύνιχ. 453. Ἐπίρρ. κουφόνως, Ἀππ. Ἐμφύλ. 4. 124.
French (Bailly abrégé)
οος, οον;
1 en parl. d’oiseaux à la nature légère, au vol léger;
2 irréfléchi, inconsidéré ; crédule;
3 mobile, inconstant.
Étymologie: κοῦφος, νόος.
Greek Monotonic
κουφόνοος: -ον, συνηρ. -νους, -ουν, ο κουφός στο μυαλό, ελαφρόμυαλος, σε Αισχύλ., Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
κουφόνοος: стяж. κουφόνους 2
1) легкий, легкокрылый (φῦλον ὀρνίθων Soph.);
2) легкомысленный, безрассудный (εὐηθία Aesch.; ἔρωτες Soph.).