μακαρίτης: Difference between revisions
μὴ φῦναι τὸν ἅπαντα νικᾷ λόγον → not to be born is, past all prizing, best | not to be born excels the whole account | not to be born exceeds every possible estimate | not to be born is, beyond all estimation, best | never to have lived is best | not to be born is best of all
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />bienheureux, fortuné;<br /><b>1</b> <i>en parl. de pers., particul. d'un mort dont on parle avec respect</i> ὁ [[μακαρίτης]], <i>etc.</i> LUC le bienheureux tel;<br /><b>2</b> <i>en parl. de choses</i> [[μακαρίτης]] [[βίος]] AR vie laborieuse.<br />'''Étymologie:''' [[μάκαρ]]. | |btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />bienheureux, fortuné;<br /><b>1</b> <i>en parl. de pers., particul. d'un mort dont on parle avec respect</i> ὁ [[μακαρίτης]], <i>etc.</i> LUC le bienheureux tel;<br /><b>2</b> <i>en parl. de choses</i> [[μακαρίτης]] [[βίος]] AR vie laborieuse.<br />'''Étymologie:''' [[μάκαρ]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''μᾰκᾰρίτης:''' ου (ῑ) adj. m [[μακάριος]] 3]<br /><b class="num">1)</b> [[блаженной памяти]], [[покойный]], [[почивший]] Aesch., Plut.: ὁ μ. [[σου]] [[πατήρ]] Luc. твой покойный отец;<br /><b class="num">2)</b> Arph. = [[μακαριστός]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 21: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''μᾰκᾰρίτης:''' [ῑ], -ου, ὁ, βλ. [[μάκαρ]] II.<br /><b class="num">I.</b> [[καλότυχος]], δηλ. πεθαμένος, σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> ως επίθ., [[μακαρίτης]] [[βίος]], με διπλό [[νόημα]], σε Αριστοφ. | |lsmtext='''μᾰκᾰρίτης:''' [ῑ], -ου, ὁ, βλ. [[μάκαρ]] II.<br /><b class="num">I.</b> [[καλότυχος]], δηλ. πεθαμένος, σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> ως επίθ., [[μακαρίτης]] [[βίος]], με διπλό [[νόημα]], σε Αριστοφ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=μᾰκᾰρῑ́της, ου, ὁ,<br /><b class="num">I.</b> like [[μάκαρ]] III, one [[blessed]], i. e. [[dead]], Aesch., etc.<br /><b class="num">II.</b> as adj., μ. [[βίος]], with a [[double]] [[meaning]], Ar. | |mdlsjtxt=μᾰκᾰρῑ́της, ου, ὁ,<br /><b class="num">I.</b> like [[μάκαρ]] III, one [[blessed]], i. e. [[dead]], Aesch., etc.<br /><b class="num">II.</b> as adj., μ. [[βίος]], with a [[double]] [[meaning]], Ar. | ||
}} | }} |
Revision as of 14:20, 3 October 2022
English (LSJ)
[ῑ], ου, Dor. μακαρίτᾱς, ὁ, A like μάκαρ III, one blessed, i.e. dead, especially of one lately dead, A.Pers.633 (lyr.), Ar.Fr. 488.10, Men.1032, PCair.Zen.447.1 (iii B.C.): freq. in late writers, Plu.2.120b, Ath.3.113e; ὁ μ. σου πατήρ your late father, Luc. DMeretr.6.1, etc.:—fem. μᾰκᾰρ-ῖτις, ιδος, Theoc.2.70, Herod.6.55; ἡ μ. μου γυνή Luc.Philops.27. II as adjective, μ. βίος, with a play on 1, Ar.Pl.555.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
bienheureux, fortuné;
1 en parl. de pers., particul. d'un mort dont on parle avec respect ὁ μακαρίτης, etc. LUC le bienheureux tel;
2 en parl. de choses μακαρίτης βίος AR vie laborieuse.
Étymologie: μάκαρ.
Russian (Dvoretsky)
μᾰκᾰρίτης: ου (ῑ) adj. m μακάριος 3]
1) блаженной памяти, покойный, почивший Aesch., Plut.: ὁ μ. σου πατήρ Luc. твой покойный отец;
2) Arph. = μακαριστός.
Greek (Liddell-Scott)
μᾰκᾰρίτης: [ῑ], -ου, ὁ, ὡς καὶ νῦν, ὡς τὸ μάκαρ ΙΙΙ, ὁ μακάριος γενόμενος, τῆς μακαριότητος ἀπολαύων, δηλ. ὁ τεθνεώς, ἀλλὰ κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ τοῦ νεωστὶ ἀποθανόντος, Αἰσχύλ. Πέρσ. 933, Ἀριστοφ. Ἀποσπάσμ. 445α, Μένανδρ. ἐν Ἀδήλ. 366· συχνὸν παρὰ μεταγενεστ. συγγραφ., ὡς Πλούτ. 2. 120C, Ἀθήν. 113Ε· ὁ μ. σου πατήρ, ὡς καὶ νῦν ἔτι, Λουκ. Ἑταιρ. Διάλ. 6. 1, κτλ.· ἀλλὰ συνηθέστατ. παρὰ Χριστιαν. συγγραφ., ὡς τὸ Λατ. felix, Ruhnk. εἰς Τίμ.· θηλ. μᾰκᾰρῖτις, ιδος, ἡ «μακαρίτισσα», Θεόκρ. 2. 70, Ἡρώνδ. VI, 55· ἡ μ. μου γυνὴ Λουκ. Φιλοψ. 27. ΙΙ. ὡς ἐπίθ., μ. βίος, μετὰ διπλῆς σημασίας, Ἀριστοφ. Πλ. 555, ἔνθα ἴδε Hemst.
Greek Monolingual
ο, θηλ. μακαρίτισσα (AM μακαρίτης, θηλ. μακαρῑτις, Α δωρ. τ. μακαρίτας)
1. αυτός που βρήκε τη μακαριότητα με τον θάνατο, αυτός που πέθανε και απαλλάχθηκε από τα βάσανα της ζωής
2. μακάριος, ευτυχής
νεοελλ.
παροιμ. «στις εννιά του μακαρίτη μπήκε άλλος μέσ' στο σπίτι» — λέγεται για χήρες που δεν πενθούν όσο πρέπει τον σύζυγό τους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μάκαρ + επίθημα -ίτης (πρβλ. κεραμίτης, λιθίτης)].
Greek Monotonic
μᾰκᾰρίτης: [ῑ], -ου, ὁ, βλ. μάκαρ II.
I. καλότυχος, δηλ. πεθαμένος, σε Αισχύλ. κ.λπ.
II. ως επίθ., μακαρίτης βίος, με διπλό νόημα, σε Αριστοφ.
Middle Liddell
μᾰκᾰρῑ́της, ου, ὁ,
I. like μάκαρ III, one blessed, i. e. dead, Aesch., etc.
II. as adj., μ. βίος, with a double meaning, Ar.