ὑπερπονέω: Difference between revisions
Ζευχθεὶς γάμοισιν οὐκέτ' ἔστ' ἐλεύθερος → Haud liber ultra est, nuptiae quem vinciunt → Wer durch der Ehe Joch vereint, ist nicht mehr frei
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br /><b>1</b> travailler à l'excès;<br /><b>2</b> souffrir outre mesure;<br /><b>3</b> souffrir pour qqn;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[ὑπερπονέομαι]], [[ὑπερπονοῦμαι]] s'exposer à la fatigue <i>ou</i> à la souffrance pour qqn.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπέρπονος]]. | |btext=-ῶ :<br /><b>1</b> travailler à l'excès;<br /><b>2</b> souffrir outre mesure;<br /><b>3</b> souffrir pour qqn;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[ὑπερπονέομαι]], [[ὑπερπονοῦμαι]] s'exposer à la fatigue <i>ou</i> à la souffrance pour qqn.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπέρπονος]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὑπερπονέω:'''<br /><b class="num">1)</b> [[испытывать невероятные страдания]]: τὸν ὑπερεσθίοντα ὑ. ἀπεδοκίμαζε Xen. (Сократ) порицал того, кто сильно страдал от чрезмерной еды; ὑπερπονούντων τῷ πολέμῳ Plut. так как (сиракузцы) были измучены войной;<br /><b class="num">2)</b> тж. med. страдать за других: ὑ. κακά τινος Soph. переносить чужие несчастья; ὑπερπονεῖσθαί τινος Soph. страдать за кого-л. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὑπερπονέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>,<br /><b class="num">I.</b> [[κοπιάζω]], [[μοχθώ]] υπέρμετρα, επιβαρύνομαι, σε Ξεν.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[υπομένω]] ή [[ανέχομαι]], [[αντέχω]] για, [[υπέρ]] άλλων, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> σε Μέσ. με γεν. προσ., στον ίδ. | |lsmtext='''ὑπερπονέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>,<br /><b class="num">I.</b> [[κοπιάζω]], [[μοχθώ]] υπέρμετρα, επιβαρύνομαι, σε Ξεν.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[υπομένω]] ή [[ανέχομαι]], [[αντέχω]] για, [[υπέρ]] άλλων, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> σε Μέσ. με γεν. προσ., στον ίδ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=fut. ήσω<br /><b class="num">I.</b> to [[labour]] [[beyond]] [[measure]], [[take]] [[further]] [[trouble]], Xen.<br /><b class="num">II.</b> to [[bear]] or [[endure]] for others, Soph.<br /><b class="num">2.</b> in Mid. c. gen. pers., Soph. | |mdlsjtxt=fut. ήσω<br /><b class="num">I.</b> to [[labour]] [[beyond]] [[measure]], [[take]] [[further]] [[trouble]], Xen.<br /><b class="num">II.</b> to [[bear]] or [[endure]] for others, Soph.<br /><b class="num">2.</b> in Mid. c. gen. pers., Soph. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:00, 3 October 2022
English (LSJ)
A toil or labour beyond measure, undergo excessive strain, X.Mem.1.2.4, Eq.Mag.4.1; ὑ. τῷ πολέμῳ Plu.Nic.21. II bear or endure for others, σφὼ δ' ἀντ' ἐκείνων τἀμὰ δυστήνου κακὰ ὑπερπονεῖτον S.OC345; ὠδῖνας Pl.Lg.717c. 2 in Med. c. gen. pers., τοῦδ' ὑπερπονουμένῳ θανεῖν S.Aj.1310.
German (Pape)
[Seite 1201] übermäßig arbeiten, sich anstrengen, Xen. Mem. 1, 2, 4; – üb. dulden, σφὼ δ' ἀντ' ἐκείνων τἀμὰ δυστήνου κακὰ ὑπερπονεῖτον, Soph. O. C. 345; τῷ πολέμῳ, Plut. Nic. 21; – für Einen sich anstrengen, leiden, τινός, Plat. Legg. IV, 717 c. – Auch im med., ὑπερπονεῖσθαί τινος, für Einen Mühe auf sich nehmen, Soph. Ai. 1289.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 travailler à l'excès;
2 souffrir outre mesure;
3 souffrir pour qqn;
Moy. ὑπερπονέομαι, ὑπερπονοῦμαι s'exposer à la fatigue ou à la souffrance pour qqn.
Étymologie: ὑπέρπονος.
Russian (Dvoretsky)
ὑπερπονέω:
1) испытывать невероятные страдания: τὸν ὑπερεσθίοντα ὑ. ἀπεδοκίμαζε Xen. (Сократ) порицал того, кто сильно страдал от чрезмерной еды; ὑπερπονούντων τῷ πολέμῳ Plut. так как (сиракузцы) были измучены войной;
2) тж. med. страдать за других: ὑ. κακά τινος Soph. переносить чужие несчастья; ὑπερπονεῖσθαί τινος Soph. страдать за кого-л.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπερπονέω: ἐργάζομαι, κοπιῶ, μοχθῶ ὑπερμέτρως, Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 4, Ἱππαρχικ. 4. 1· ὑπ. τῷ πολέμῳ Πλουτ. Νικ. 21. ΙΙ. ὑπομένω ὑπὲρ ἄλλων, σφὼ δ’ ἀντ’ ἐκείνων τἀμὰ δυστήνου κακὰ ὑπερπονεῖτον Σοφ. Οἰδ. Κολ. 345· ὠδῖνας Πλάτ. Νόμ. 717C. 2) ἐν τῷ Μέσ., μετὰ γεν. προσ., τοῦδ’ ὑπερπονουμένῳ θανεῖν Σοφ. Αἴ. 1310.
Greek Monotonic
ὑπερπονέω: μέλ. -ήσω,
I. κοπιάζω, μοχθώ υπέρμετρα, επιβαρύνομαι, σε Ξεν.
II. 1. υπομένω ή ανέχομαι, αντέχω για, υπέρ άλλων, σε Σοφ.
2. σε Μέσ. με γεν. προσ., στον ίδ.
Middle Liddell
fut. ήσω
I. to labour beyond measure, take further trouble, Xen.
II. to bear or endure for others, Soph.
2. in Mid. c. gen. pers., Soph.
