κακότροπος: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl\n\|elnltext.*}}\n)" to "$3$2$1") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ος, ον :<br />d'un mauvais naturel, pervers, fourbe.<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[τρόπος]]. | |btext=ος, ον :<br />d'un mauvais naturel, pervers, fourbe.<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[τρόπος]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κακότροπος -ον [κακός, τρόπος] verdorven. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 25: | ||
|lsmtext='''κᾰκότροπος:''' -ον, [[δύστροπος]], άχρειος. | |lsmtext='''κᾰκότροπος:''' -ον, [[δύστροπος]], άχρειος. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κακότροπος''': -ον, κακὸς τοὺς τρόπους, [[μοχθηρός]], διεστραμμένος, [[δύστροπος]], Δίων Κ. 52· 2, ὁ αὐτ. ἐν Ἐκλογ. 38, 26, Ζηνοβ. Παροιμ. 5. 41. ― Ἐπίρρ. -πως Δίων Κ. 47. 4. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=κᾰκό-τροπος, ον<br />[[mischievous]], [[malignant]]. | |mdlsjtxt=κᾰκό-τροπος, ον<br />[[mischievous]], [[malignant]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 18:04, 6 October 2022
English (LSJ)
ον, A malignant, D.C.52.2, Vett.Val.74.12, PMasp.97ii20 (vi A.D.): Comp., D.C.Fr.85.1: Sup., Zen.5.41. Adv. -πως D.C.47.4. 2 of animals, mischievous, κτήνη Hippiatr.129. II Medic., malignant, Antyll. ap. Orib.9.23.13.
German (Pape)
[Seite 1304] von schlechtem Charakter, boshaft oder tückisch handelnd, Sp., D. Cass. 52, 2; auch adv., ibid. 47, 4.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
d'un mauvais naturel, pervers, fourbe.
Étymologie: κακός, τρόπος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κακότροπος -ον [κακός, τρόπος] verdorven.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ κακότροπος, -ον)
αυτός που έχει κακούς τρόπους, ανάγωγος, δύστροπος, στρυφνός, μοχθηρός, βάναυσος
μσν.
1. κακοποιός
2. άξεστος, αγροίκος
3. κακόβουλος, επίβουλος, ύπουλος
4. το ουδ. ως ουσ. τὸ κακότροπον
κακή διάθεση, δυστροπία
μσν.-αρχ.
κακοποιός, βλαβερός («κακότροπα κτήνη», Ιππιατρ.)
αρχ.
ιατρ. κακοήθης.
επίρρ...
κακοτρόπως (Α)
με κακό τρόπο, βάναυσα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + -τροπος (< τρόπος), πρβλ. βεβαιότροπος, παλαιότροπος].
Greek Monotonic
κᾰκότροπος: -ον, δύστροπος, άχρειος.
Greek (Liddell-Scott)
κακότροπος: -ον, κακὸς τοὺς τρόπους, μοχθηρός, διεστραμμένος, δύστροπος, Δίων Κ. 52· 2, ὁ αὐτ. ἐν Ἐκλογ. 38, 26, Ζηνοβ. Παροιμ. 5. 41. ― Ἐπίρρ. -πως Δίων Κ. 47. 4.
Middle Liddell
κᾰκό-τροπος, ον
mischievous, malignant.
